Weer thuis

Buongiorno amici.

Zoals de titel al zegt: we zijn weer thuis.

Zondagmorgen vertrokken uit Rome na een heerlijk ontbijt. De route ging via Florence, Milaan, Domesdossola over de Simplonpas naar Brig in Zwitseland. Hoog hoor die pas, 2006 meter en het was daar behoorlijk koud. Geen sneeuw. 

Zwitserland en de hbesclan hebben niets met elkaar. Ook nu niet. We waren de grens nog niet over en het begon te regenen. Het was de bedoeling om in Brig de tent op te zetten, maar gelet op het weer reden we maar door. En maar door, en maar door. Even hebben we overwogen om maar helemaal naar huis te rijden maar dat moest toch maar niet.

Vlak voor Karlsruhe werd het Hbesruhe. Daar was het droog en een camping was snel gevonden in het plaatsje Archen en wel aan de Archenersee.

Het was een beetje een hotseflotscamping met veel vaste plaatsen en je zou daar zeker geen vakantie willen vieren. Maar.......... Supervriendelijke mensen, schoon sanitair, heerlijke douches en hoewel het restaurant net gesloten was ging het licht weer aan en konden we alsnog wat te drinken bestellen. Men ging wel weg maar de glazen konden we wel laten staan. Dat hebben we ook echt gedaan(knap he?).  Geen wifi dus geen blog.

De volgende morgen, het had weer geregend, broodjes gehaald en aufschnitt (vleeswaren en kaas). Niet besteld toch geleverd. Mooi hoor. 

Daarna weg en verder door Duitsland, Frankfurt, Oberhausen en de 31 op voor de laatste 275 Duitse kilometers.

Zoals te doen gebruikelijk werd de laatse warme maaltijd gebruikt bij onze vrienden van Mc Donald.

Met de knoop van de broek los en met 120 km/u de Poort van Groningen genomen.

Eenmaal thuis een zeer goed onderhouden woning met landerijen aangetroffen, waarvoor dank.

Nu, een dag verder lijkt het alsof we niet weggeweest zijn. Tent nat opgezet en droog weer afgebroken, wasje gedraaid, spullen aan de kant en .......het regent.

Conclusie:

Wederom een prachtige vakantie achter de rug, gelukkig zonder ziekte, pech en andere ellende. Hoogtepunt natuurlijk Rome en dieptepunt de relatie met Tele2.

De groeten van ons allemaal,

                                                            Arrivederci     en       Ciao

Rome dag drie

Was het gisteren te warm om wat te schrijven, vandaag was het zo mogelijk nog heter. Op het programma stond vandaag het Colosseum, het Forum  Romanum en de Spaanse Trappen. En als het een beetje mee zou zitten ook nog de via Appia Antica. Nou, dat laatste werd het niet.

Dus eerst het Colosseum

Bijzonder verhaal eigenlijk. Toen dat gevaarte af gebouwd was kwam er een keizer en die had stenen nodig voor een of ander paleis. Omdat het Colosseum toch leeg stond (ha,ha) en het amper gebruikt werd hebben ze het gebouw maar gebruikt als steengroeve. Hier werden enorme hoeveelheden stenen uitgehaald voor andere bouwerken.

Daarna naar de overkant van de straat naar het Forum Romanum. Te warm om je te verdiepen in de historie. Overigens, overal waren in beide bouwwerken watertappunten in gebruik om flesjes te vullen en hoofden, enkels en polsen te koelen.

Na een lichte lunch op naar de Spaanse Trappen. Wat een enorme mensenmassa. En minstens net zo heet. Maar wel een mooi gezicht. Honderdvijfendertig marmeren steengrilltrappen en je bent boven. Of beneden, afhankelijk waar je begint. Mooi uitzicht over Rome met heel in de verte de st. Pieter.  Even gewacht tot alle Japanners weg waren en toen snel en fot gemaakt.

Vanaf hier een beetje op ons gemak verder door het centrum van Rome gesjokt met hier en daar een ijsje en wat vochtigheid in diverse kleuren en smaken.

Daarna voor de laatste keer weer met de metro naar Stazione Termini om vandaar met de trein weer richting het hotel te gaan. Treinkaartje €1.50 ( enkele reis) en metrokaartje (1x gebruiken binnen 100 minuten) ook €1.50 . 

In het hotel koffie zetten (inderdaad weer Douwe {filter en thermosfles meegenomen} zonder vriend), even in de plompert en daarna nakletsen op het terras aan het water met chips en vochtigheid...... .

Morgen op tijd eruit, onbijten en aan de rit richting huis.

Arrivederci

Hbes.

Rome in plaatjes

Kortom veel gelopen en ook veel gezien.

Bij thuiskomst in het hotel direct in de plompert, daarna koffie en de vermoeide benen zodanig neer proberen le leggen dat ze niet in de weg zitten.

En dat morgen weer!!!!

Bueno notte

Arrivedercie

Hbes

Ps. Iemand had het toch tegen de paus gezegd dat we langs wilden komen. Hij had wat anders, ja ja. 

Moi.

Rome

Buongiorno amici.

Even wat rechtzetten hoor. Af en toe wil de wifi niet meewerken zodat sommige berichten pas een dag later gepost worden. Iedereen blijft dus op dezelfde dag jarig en zondag blijft gewoon zondag.

Vanmorgen op tijd wakker en kalmpjes aan de boel afgebroken. Wel een ontbijtje en koffie. Omstreeks 10.00 uur in de auto ( na een snelle douche, wat wel nodig was) en op naar Rome.  Om dat we niet voor 14.00 uur terecht kunnen en de weg zeer slecht was, lekker kalm aan gedaan. 

Exact 14.oo uur voor de deur van het hotel. Voor de kaartlezers onders ons, het ligt tegen het vliegveld  Ciampino aan. En zo heet het hotel ook. 

Met zwembad

Eerst alle spullen uit de auto en daarna lekker in de plompert. Pas om een uur of zes naar Rome toe. Eerst vijf minuten lopen en daarna met de trein naar het hoofdstation van Rome. 

Stazione Endrale Rome Termini. Een enorm kopstation met van die platte roltrappen zoals op een vliegveld. Je moet echt een enorme afstand overbruggen voordat je er uit bent. Daarna met de metro naar station barberini. Vadaar per pedes apostelorum ( te voet) naar de Trevifontein.

Mooi hoor, maar wel veel toeristen. 

Hierna wat gegeten, pizza, lasagne, penne en tortelini.

Daarna weer via de trevifontein bij nacht terug naar het hotel.

Airco en echte bedden.

Bueno notte e arrivederci

Hbes

 

Alvast een beetje een opruim- en inpakdag.

Buongiorno amici

Zoals gezegd in de titel: gewoon de rotzooi opruimen. Na het ontbijt gingen we los en na twee en half uur was dit het resultaat

                                             En .................

Daarna gewoon lekker aanklooien. De laatste boodschappen (vooral vochtigheid in .....) en de auto vol tanken en vooral veel zwemmen en douchen. Camping betaald, einde peertje schietgeld, een zoen daar moeten we het maar mee doen, en daarna uit eten. Op de camping zijn twee gelegenheden. Een bij de bar en een pizzeria. Dat laatste is het geworden. 1x pizza tonno e cipolla, 1x pizza hawaiana, 1 x pizza al gorgonzola of zoiets ( geen bril bij ons) en 1 x bistecca a pepe. Alles voorzien van een salade mista en ........ French fries met ketcup en, hoera.... mayonaise. Ijsje en koffie met grappa na. Mooi man.

Bij thuiskomst nog maar weer wat vochtigheid in diverse kleuren en smaken en daarna plat. De bedoeling is dat we morgen een kalme dag hebben omdat we pas om 14.00 uur in het hotel in Rome terecht kunnen.

Arrivederci

Hbes.

Ps. Er is niets ingepakt wat daarna weer opgezocht en uitgepakt moest worden. Scheelt een hoop stress.

Moi. 

Vada

Bougiorno amici.

Laatste keer snot voor de ogen. Niet de laatste keer ontbijt. D'r zullen nog verscheidene volgen.

In een van de eerste blogs hadden we over het strand bij Vada. Achteraf bleek dat niet het! strand te zijn waar we hadden moeten wezen, want daarvoor moesten we ergens anders zijn. Beetje navraag en wat onderzoek leverde het volgende op. Een prachtig caraibisch strand met dito zee. Kijk zelf maar,

                        Drie kleuren blauw en een heerlijke watertemperatuur.

Niets te veel gezegd he? Hier wat gesparteld en gesport in het water. Verder op het strand gelegen, en de wat oudere onder ons, gezeten. Op een strandstoel, hoedje op en kleedje over de benen. Tegen het verbranden nietwaar? En we komen tenslotte oet stad en iedereen mag dat weten.

 Terug op de camping weer van die lekkere stokbrood op de skottel en een bakje van Douwe na. Zonder zijn vriend Dommetje want die is niet meer. ( op, triest he?).  Daarna nog wat kletsen en ietwat vochtigheid in diverse kleuren en smaken. Daarna plat

Morgen is het zo'n " alvast een beetje opruim en inpak dag". De echte kampeerders onder ons weten wat dat betekend. Je begint alvast spulletjes die je niet meer nodig hebt op te ruimen en in te pakken om ze even later weer op te zoeken en uit te pakken omdat je ze toch nog even nodig hebt. Verder gaat het voorstuk er van af zodat alleen het bolletje blijft staan. Een leuke klus is alles stofvrij maken. Omdat het niet geregend heeft ( gelukkig maar) zit alles onder het stof. Dat wordt nog even vegen en kloppen.

En dat bij 33+. Maar gelukkig is er nog een zwembad!!!!!

Arrivederci!

Hbes.

Ps. Ook lullig is, dat als je je voeten op de parkeerplaats bij het strand zandvrij gaat maken, in stapt, bij de camping uitstapt om vervolgens tot de conclusie te komen dat je slippers nog op de parkeerplaats staan.  

Moi.

Oma banaan jarig en doe dag

Buongiorno amici.

Hieperdepiep voor oma banaan. Ook voor gezongen. Nog iets harder want ja, het gehoor he? En de afstand natuurlijk ook een beetje.

Dus.........gebak!

Eenmaal vruchten, eenmaal weet niet wat, eenmaal abrikoos/noten en eenmaal bosbessenvlaai.

Dat wordt morgenvroeg dus weer snot voor de kop, en ijs er op.

Doedag dus. Na het copieuze onbijt maar weer in de auto en in de buurt rond gereden. Er is een zogenaamde wijnweg die je gezien moet hebben! Van wie, we weten het niet, maar stel dat we hem/haar tegenkomen en we hebben het niet gedaan.

Het is trouwens maar goed ook dat we niet weten wie het is want we hebben geen wijn gezien. Vandaar wijnweg misschien? Wel olijven maar daar kwamen we niet voor.

Voor de meelezers: globaal ging de route langs San Martino, Castelina Martina, Pastina ( cappuccini en   lemon soda ) Sante Luce (was niet thuis) Deppato, Casciana Terme. Dikke pauze van een paar uur. Heerlijk van de thermale ( nee, geen terminale) baden gebruik gemaakt. Heet water met sproeiers, stroomversnellingen , bubbelbaden, watervallen en een soort van regenbui sproeier. Watertemperatuur geschat op 40+ en voor de rest lichtzwavelhoudend.

Nadat we eruit zagen als een embryo, besloten we er maar uit te gaan en weer terug te rijden.

De geplande route maar ingekort en via Cevioli, Lari, Accaiolo, Laura, Oriano Pisano zo de 206 op en naar de camping.

Uitgewoond terug en dus maar een beste borrel op oma banaan (alweer hieperdepiep).

Honger!!!!   Skottelbraai in actie. Piepers, fagiolini en polo met saus pindi. 

Daarna "kolonisten" en maar weer wat vochtigheid in diverse kleuren en smaken. Op oma banaan maar weer. 

W. Jarig en afbakdag.

Buongiorno amici

Vandaag weer in stilte (maar dan iets harder) gezongen. Nu voor W die 60 geworden is. Dus huppekee, maar weer gebak.

Zoals jullie zien, twee keer chocola, een keer citroen en een keer watermeloen/aardbei.  Van harte hoor en het was lekker.

Voor de rest was het "afbakdag". Eerst de eitjes, daarna ons mensen en 's avonds het eten. Weer van de skottelbraai en wederom een sukses hoor. Een variatie van alle suggesties deed weer iets moois op het bord belanden. 

Het was vandaag superheet op de camping, dus werd er veel gezwommen, gedoucht en gedronken (water en fris). Nu Rome nadert lezen we de boeken door en kruisen aan wat we willen zien. In een ommezien zitten de drie dagen vol. Moar ains kiek'n wat er van komt.

Morgen wordt weer een doedag. We weten alleen nog niet wat. Jullie lezen wel wat het geworden is.

Arrivederci

Hbes.

Lucca

Buongiorno amici.

Snot, ontbijt en in de auto. Op naar Lucca. Ook zo'n stad die je gezien moet hebben. Hadden we al maar toch er nog een keer heen. Wij kennen het als de stad van de vele kerkjes. Nou die stonden er nog steeds hoor en ook die hoge toren met die bomen er op.

233 treden om hoog en dan krijg je dit uitzicht

Voor de rest een beetje door de stad geslenterd en op een terrasje gehangen. Overigens gaat het kaartlezen uit het  onvolprezen " nelles" boekje ons ook niet zo goed af hoor.  We komen op hele andere plekken uit dan meneer Nelles bedoelt. Op het moment dat de benen als dieplood wogen en de tong achter ons aan sleepte zijn we maar weer in de auto gestapt naar de camping. Parallel langs de snelweg. Mooie route en als we ooit eens de staatsloterij winnen wordt hier een huis gekocht. We zijn echt verknocht aan Toscane hoor. 

Terwijl we dit schrijven begint het te rommelen. Dat doet het elke dag omstreeks 18.00 uur. Gelukkig zet het nooit door zodat we de hele dag in bikini dan wel zwem- korte broek lopen.

Ook 's avonds is het nog steeds korte broeken en t shirt weer. Scheelt een hoop wasgedoe hoor.

Spaghetti met diverse ingedienten op het velletje in de skottel. Alles wil op dat ding. Daarna natuurlijk nog even kolonisten. Dat alles voorafgegaan aan een bakje van Douwe met zijn grote vriend en achterna gegaan met vochtigheid in diverse kleuren en smaken.

Arrivederci

Hbes

Bezinningsdag

Buongiorno amici.

Vandaag, op zo'n twee derde deel van de vakantie, tijd voor bezinning.

Hoe groot zijn de voorraden die inmiddels aangesleept zijn, en wat komen we nog te kort?

Wat moeten we nog zien en wat doen we niet meer tijdens de laatste vijf dagen?

Wil er iemand nog iets bijzonders en zo ja, lukt dat nog?

Op al deze vragen zijn inmiddels de antwoorden gevonden. Jullie hoeven je geen zorgen te maken. De hbes clan heeft de zaken nog keurig op de riedel. 

Verder wat snot voor de kop, een beetje in het zwembad gelegen, wat voorverkend, zowaar een collega gesproken die al een week op de camping zit, Ester heeft een heuse slang gespot, lekker gegeten en wat vochtigheid tot ons genomen in diverse kleuren en smaken. 

Straks nog even kolonisten en dan weer plat. Oh ja, nog even een foto gemaakt van plek 599A. Zo staat de familie er bij.

Mooi toch!

Zoals je ziet is het een L vormige plek en staat de tent van E en S op de korte poot van de L. Tussen de auto en de tent zit zo'n 6 meter ruimte. Verder staan er bosjes rondom zodat je van niemand last hebt. De totale oppervlakte is ongeveer 23 x 9 m - 11 x 2 m.  

Nou dat was het weer.

Arrivederci signores et signorita's

Rustdag in plaatjes.

Elba

Zoals gezegd vandaag naar Elba.

 Wekker om 07.00 uur gezet en daarna direct koffie. Lekker!!!. Kalm aan broodjes gesmeerd en de auto in. Een kleine drie kwartier later in Piombini met de neus van de auto voor de boot.

In nog geen uur tijd zetten we voet aan wal van Elba. Eerst maar eens naar het tijdelijk onderkomen van Napoleon. Dan hebben we dat gehad, toch?

Gesloten op donderdag!! Dat kun je niet menen. Daar sta je dan met enkele tientallen toeristen tegen een gele muur aan te kijken.

Dan maar in de auto en aan de hand van het  "Nelles" reisboekje van "Toscane" een meer dan prachtige rondreis gemaakt over het eiland. 

We wilden graag met de kabelbaan naar de hoogste berg van Elba maar het was zwaar bewolkt dus boven op de berg hadden we niets te zoeken. Voor de rest zoveel mogelijk highlights gezien en natuurlijk ook op het prachtig wit strand gelegen van, en in het kraak heldere water gezwommen van Marina di Campo. Steile bergweggetjes en dito afdalingen benamen ons soms de adem. Da's wel even wat anders dan de Carel Coenraadpolder.

 

Al met al een mooi eiland met een prachtige natuur, makkelijk te bereizen en heerlijke stranden. Liefhebbers van de zwem- snorkel- en duiksport kunnen hier zeker terecht. 

18.30 uur ging de boot weer terug van Portoferraio naar Piombini. Voor ons te snel.

Bij de tent nog even nagenieten met vochtigheid in diverse kleuren en smaken en een paar potjes "pesten". Geen lol aan, dan weet je het wel.

Arrivederci.

Hbes

Zo'n dagje die je ..........

Buongiorno amici.

Matje nog steeds dicht. Navelstrengklem van buurvrouw A vernricht wonderen. Tele 2 laat nog steeds niets van zich horen, en dat voor een telefoonmaatschappij. Dan maar weer terug naar de tijd van oma banaan, die zat met haar bananestekkers toch maar mooi contact te maken met de hele wereld.

Dit was zo'n dagje die je over je heen laat komen. Eerst het snot voor de ogen gelopen. Daarna ontbijtje met van alles d'r op en d'r an.  Beetje zwemmen, de boel de boel laten en een bakje koffie van Douwe. Vervolgens in de auto om Montescudaio te bekijken. Als je op de camping staat met die naam moet je er ook geweest zijn nietwaar? Mooi hoor, vooral de uitzichten!

Kerkje was open, dus er maar in.

Toen door gereden naar het inmiddels bij iedereen bekende strand van Vada. ( geen foto dus).

Op de terugreis bij een reisbureau aangegaan om de trip naar Elba te boeken. Dat doen we donderdag. Nemen eigen auto mee zodat we het hele eiland over kunnen en niet afhankelijk zijn van het grijze pruikenvolk in een bus.

 Op de camping een echte grunneger moaltied genuttigd.

"Ien euliefeulie verzoop'n stukk'n stokstoet mit gesmolt'n italioanse flatterige  keeze en doarop weer een poar stukk'n temoat." Lekkerrrr jong.

 Hierna meer weer een bakje van Douwe en zijn trouw vriend Dommetje.

De avond in serene rust door gebracht. Beetje pesten, beetje geschiedenis, beetje lezen en natuurlijk alles vergezeld met vochtigheid in verschillende kleuren en smaken.

Nog even dit: in heel Italie is het mode dat de benzinepompen 24 uur per dag open zijn. Betaald kan worden met een bankkaart of cash geld. Er is geen personeel aanwezig op de pomp. Je raadt het al. Die pompen werken niet met een creditcard of ING pas. Da' s knap lastig hoor. Je moet nu dus zorgen dat je voldoende cash bij je hebt. 

Arrivederci.

Hbes.

Ps morgen rustdag.(we zullen zien?).

Taart!!!!!!!!

Buongiorno amici.

Vandaag "in stilte" voor A. gezongen. Die is jarig maar om nu voor iemand te zingen die 1500 km verderop zit, dat heeft geen zin. Dus hebben we dat in stilte gedaan. Van harte A. Op naar de vijftig. En het voordeel van zo'n verjaardag is dat je direkt een rustdag hebt en....... Dat er taart gegeten wordt.

                                                         Een prachtig stilleven nietwaar? 

Voor de rest echt niks gedaan. Een beetje de pokkel bijgekleurd, wat gezwommen, boodschapjes groot, klein en zie boven gedaan en boeken van de boekenlijst gelezen. Met een tennisballetje het overvolle zwembad onveilig gemaakt.  Wel ontbeten maar geen lunch. Te warm. Wel chips en vochtigheid in diverse kleuren en smaken. Ook nog even "gepest".

Voor het avondeten de eerste keer de skottelbraai gebruikt. Toch nog wel een beetje spannend hoor om te bakken op een velletje. Dat pokkeding schuift alle kanten op maar er valt gelukkig niks af. Tips aanbevolen.

Het eindresultaat mocht er desondanks wel zijn.

Gesreveerd werden: pommes gratin, filetlapjes en een salade van tomaat en komkommer.

Na de maaltijd koffie en een dommetje en het moet gezegd: het bakken en braden buiten de tent bevalt vele malen beter dan in de tent. En zeker met drieendertig graden+.

De rest van de avond op gepaste wijze doorgebracht met vochtigheid in............

Arrivederci

Hbes

Siena en San Gimignano

Buongiorno amici.

Vanacht hebben Donar en Pluvius van zich laten horen. Het donderde al een poosje maar toen het begon te flitsen toch maar de tent uit en de was binnenhalen. Net toen we dachten dat dit een zinloze actie geweest was begon het gedonder echt. Betse hoeveelheden water werden over ons uitgestort en daarbij de nodige geluids en lichteffecten. 

De volgende dag hing er zo'n lekkere klamme lucht over de camping. Met natuurlijk hier en daar van die betreurenswaardige dweilperikelen. Het zal je maar gebeuren dat je voortent onder loopt. Bij ons geen schade. Beide tenten de storm goed doorstaan.

Na het ontbijt, we besparen jullie de details, op naar Siena. Je weet wel de stad van de "Palio". Niet?

Ok, op 2 juli en 16 augustus van elk jaar wordt er een paardrijwedstrijd gehouden op het mooiste plein van de wereld.

                                                     Dit plein dus.

Het is geen rond plein maar doet meer denken aan die gesuikerde driehoekige koekjes die je op het ijsje bij Talamini kreeg (hoe oud zijn we!).

De wedstrijd wordt gehouden door twaalf ruiters uit de wijken van Siena en gaat om de buitenkant  

Van de witte paaltjes. De ruiter weet van tevoren niet welk paard hij toebedeeld krijgt.

Onsterfelijke roem voor de winnaar. Nooit gezien, maar moet een waar spektakel zijn. (Googelen dus)

Overigens de foto is gemaakt van de hoge toren en daarvoor zijn 332 traptreden beklommen. Daarna maar weer een dikke vette ijsco.

                                                                  Tsja...........

Natuurlijk moest de Duomo ook bekeken worden en nog wat gedronken op het mooiste plein van de wereld. Lekkerrrrr hoorrrrrrrr. Dank!

Daarna door naar San Gimignano. De stad met de torentjes. Eleke rijke familie wilde een zo hoog mogelijke toren. Statussymbool dus. 

Wel een mooi gezicht hoor die torentjes, kijk zelf maar.

Maar wat nog belangrijker is dan die torentjes zijn de olie en worstenwinkeltjes. Hele hammen hangen in lange rijen in de winkel en de meest lekkere olieen zijn te koop. Niet gedaan. Waar laat je dat op de camping.

In de loop van de avond nog een pizza gescoord en op de trap voor een kerk of zo opgegeten. Iedereen zat op die trap ijs te eten of bier en wijn te drinken.  Eigenlijk een soort van picknicktrap dus.

Moe en voldaan weer naar de camping waar genoten werd van vochtigheid in verschillende kleuren en smaken.

Op tijd plat. De hitte sloopt je. Overigens geldt dat voor de hele camping. 

Arrivederci.

Hbes.

Rustdag.

Buon giorno amici.

Dat werd wel weer eens tijd. Een onvervalste rustdag.

 Natuurlijk begint zo'n dag met het snot voor de ogen lopen over smeltend bitumen. Welke idioot heeft trouwens zwart teer bedacht, da's ja bloedheet om over heen te lopen. Bij aankomst op de camping van kleding gewisseld en hup het zwembad in. Onmiddellijk de rangorde verstoord want het grijze pruikenvolk was baantjes aan het zwemmen en iedereen heeft z'n vaste plek natuurlijk. Net toen iedereen weer in het gareel was, er maar weer uit. Je hoorde ze zuchten. Broodjes en van die onbeschoft grote plakken mortadella gehaald en samen met kaas, tomaat, gebakken ei, koffie en thee heerlijk ontbeten.

Rustig aan de wasemmer leeggekieperd en een klein handwasje gedaan. Droogt terwijl je het ophangt.

Na een lichte lunch (tosti) maar weer naar het strand van Vada gereden. Wel wat drukker nu want het is weekend en al die Italianen wllen ons wel even laten zien hoe bruin of dat ze zijn.

Wel een leuk gezicht hoor, van die kreeftrode of witte Nederlanders met allemaal blauwe flesjes zonnebrand naast zich en dan die Italienen met rieten manden met eterij. (Zij of wij in een crisis).

Voor de rest is het strandleven het zelfde. Doelloos langs de eb- of vloedlijn lopen. Wat tegen een balletje slaan. Sommigen liggen lekker te pitten en een boekje of een krant te lezen en het eeuwig durende gevecht van afzakkende bikinibandjes en kleding wisselen. Overigens gaan stand en krant ook niet samen. De krant gaat geheid in een ander model en volgorde weer mee naar huis dan dat ie gekomen is. Als ie al mee komt.

"Even een antwoord op een vraag van een bezorgde meedelezer:  ja hoor, we drinken genoeg. Liters water gaan er door en de nodige vochtigheid in veschillende kleuren en smaken. De koelkast draait overuren en de buitenkant van die machine is niet aan te raken zo heet"

Bij de tent aangekomen bbqtje doen met zalm hamburgers en van die joekels van garnalen. Heerlijk hoor. 

De rest van de avond niets bijzonders. Hopelijk kunnen we het blog wel versturen want er hing een storing in de lucht. 

Jullie zullen het wel zien

Arriverderci

Hbes. 

Ons yolomomentje

Buon giorno amici.

Uitgeslapen, en lekker. Dus niet als een dwaas met het zweet voor de kop langs 's heeren wegen draven maar gewoon onderuitgezakt aan de ontbijtdis. Ook wel lekker hoor.  Echt een yolomomentje dus. Zoals te verwachten gaan lijm en slaapmatjes niet samen. In Italie dus ook niet. Dat wil zeggen, nu bleek de andere hoek ook lek te zijn. Navelstrengklem en bisonkit moeten ook nu weer uitkomst bieden. Om met de schrijver van gisteren te spreken: wordt vervolgd.

        In de rechterhoek van het matje zie je reparatie 1 en in de linkerhoek zie je de             naverstrengklem van reparatie 2.

Het wik-  en weegproces van gisteravond leverde de volgende yolomomentjes op. Allereerst gingen we met de auto naar Livorno.  Zoals jullie weten was dit de hoofdstad van de Etrusken en dat is nog te zien ook. Ze hebben zelfs een wijk die ze  "klein venetie" noemen. En als je niet beter wist zou je jezelf inderdaad in het echte Veneitie wanen. Grachten en bolle bruggetjes met overal kleine sloepen. Mooi hoor, maar wel een beetje vergane glorie.  Een ander gedeelte van de stad bestond uit kleine villaatjes allemaal met het uitzicht over de Tireense zee. De gebouwen hadden allemaal een verschillende kleur pastelpleisterwerk wat in de volle zon natuurlijk prachtig uitkwam.

Hierna naar het azuur blauwe water en het witte  strand van Vada gegaan. Een beetje door het water slenteren, een beetje met een uit de kluiten gewassen ping-pongbatje tegen een balletje aan staan meppen, prompt het dopje van de zonnebrandsmeer in het zand laten vallen, dus weer allemaal zand tussen de vingers en op de rug,  gelukkig de handen weer schoon, waarna het ringetje van Sara zoek is, dus maar weer met de vette zonnebrandvingers in het zand voelen, totdat het ringetje op een heel andere plek gevonden wordt, net in zee als besloten wordt maar weer naar de tent te gaan waarbij je knap lullig in je natte zwembroek voor je uit staat te kijken en dan toch maar met de auto weg. Leuk man, morgen weer.

Honger!!!!!!!!

Dat mag je wel zeggen. Na het ontbijt niets meer gehad, dus dat wordt kiezen. Of chips en bier of snel een pastasalade maken. Het laatste wordt gekozen. Weg yolomomentje. Na een half uur een heerlijke volle kom met pastasalade. Tien minuten later een heerlijke lege kom zonder pastasalade. 

Zwemmen, chillen in de tent, douchen, badmintonnen en een piepklein wasje doen. 

                                    En zo ziet de serene avondrust van plek 599A er dan uit.

Daarna koffie met een dommetje en zo door naar de avond. Dat zal wel voor de eerste keer kolonisten worden. Kortom dit waren een zee van yolomomentjes gepropt in een dag van de hbessen.

Arrivederci

Hbes.