Rustdag... Maar toch ook weer niet.

Grüß Gott luitjes.

Wat daaaaaaan? of hoezooooooo? of gewoon ... huh?

Een rustdag is toch een rustdag. Nou in ons geval niet. Want toen het kwik boven de 36 graden kwam en de tent geen airco heeft maar de auto wel, dan is de keuze dus niet moeilijk. Op naar de Weissensee want daar is het altijd koud immers.

Wie kent niet de beelden van bevroren snorren, baarden,  zwarte tenen in de schaatsen, glüwein en kwast.

Nou vergeet het maar, ook 36+ was het daar.

Dit is dus de "elf-stedenSee". En omdat je daar ook met een Bergbahn omhoog kan .......

Heb je halverwege een prachtig uitzicht op het oostelijk gedeelte van het schaatsmeer.

Beneden in het dorp bleek dat ik maar één schaats bij me had dus klûnen kon ik wel vergeten

Daarna gekoeld weer naar huis langs een prachtige weg.

Kom je onderweg toch ook nog eem een plaatje tegen van het hele meer. Die willen we jullie niet onthouden.

En als laatste info kunnen we je geven dat er met de auto niet omheen te rijden valt. Dus voor een echt rondje zullen we tot de winter moeten wachten. (Mooi niet).

Voor de rest was het toch echt een rustdag. Morgen naar het drie landenpunt van Italie, Slovenie en Oostenrijk. Kiek'n wat 't wordt.

Tsjüß 

HB 

Rondrit en - fahrt, maar ook van beneden naar boven vv.

Grüß Gott luitjes.

Lange titel deze keer dus ook veel gedaan en gezien.

Zo begonnen we relaxt met een auto rondrit (bleek alleen maar naar boven en weer naar beneden over dezelfde weg te gaan, maar dat ter zijde).

Zo zag de route eruit die we wilden doen. Maar dat reed eem anders. Prachtige weg omhoog tot 2 km. Met onderweg een echte skispringschans die in bedrijf was.

Stond een bordje bij dat je daar niet mocht staan. Wie doet dat nou? Zo'n bordje daar neer zetten.

Wel hoog hoor en er werd driftig vanaf gesprongen.

Mooie uitzichten waaronder het drielanden punt van Oostenrijk, Italie en Slovenie.

Daarna door naar Villach waar we dit bootje gehuurd hadden om naar de Faaker See te dobberen.

De drie foto's die we van " alle bijzonderheden " gemaakt hebben willen we jullie zeker niet onthouden.

Voor de rest stelde het eigenlijk niks voor. Om met een afgelopend weekend minder suksesvol Nederlandse autocoureur te spreken: "schijtzooi". Echt niks aan en onderweg ook nog in slaapgevallen.

Gelukkig was B bij de les en de tijd zodat jullie nu niet hoeven te zeuren dat het allermooiste net op dat slaapmoment te zien was. Niks.....

Gewoon "schijtzooi".

Maar........ Alles werd weer goed gemaakt in Villach zelf. Ze zijn daar bezig met de Villacher Kirchtage. Houdt in dat er een week lang feest gevierd wordt.

Mooi man. Iedereen loopt er in lederhose of dirndel. (Durfde er geen foto's van te maken, slap hè?)

Veel lifemuziek van die Tiroler Egelländermusik en dat soort spul. 

Lange banken, pullen bier en fietsers, einhaken, handen klappen en dansen op van die deuntjes waar je normaal gesproken gek van wordt maar nu uitbundig meezingt.

En wat eet je dan. Kirchtagesuppe en schnitzels.....

Helemaal top hoor. En ook nu kun je wel weer stellen dat we moe en VOLdaan weer naar huis zijn gegaan. ( hee....)

Morgen weer een rustdag. Moar kiek'n wattwordt.

Tsjüß HB ( want.....precies)

Puf dag naar de Pyramidekogel en Klagenfurt

Grüß Gott luitjes.

De rustdag van gister gebruikt om boeken te lezen, te eten en te drinken. Gelezen wordt op dit moment de beide boeken van de " 100 jarige die uit het raam klom en verdween", en het vervolg daarop "van de 100 jarige jarige die weer terug kwam om de wereld te redden". Een must voor iedereen. (dus mam, nog eem deurzettn).

In verband met een stijve kont nog eem rondje Pressegger See gelopen. 

Mooi meer, met mooie huizen en een paar campings. De maaltijd bestond uit rare pasta en een heerlijke saus met cantharellen. (dat was lang geleden!)

Lekker plaatje he?

Vanmorgen, na het vroegstuk, hup de auto in en naar de Pyramidekogel gereden. Mozart had beste kugeln, maar deze mocht er ook zijn hoor. En daar komt nog bij dat er een beste glijbaan in verwerkt was.

                                                

Dus eerst met de trap omhoog......

En dan met de rutscher naar beneden.....

Om dat te doen moest je je eigen zitmat mee omhoog zeulen. Dat dan weer wel. 

Bovenaangekomen (huh, een woord) had je het prachtige uitzicht op de hele omgeving. Inclusief Klagenfurt.

 Zo te zien waren daar alle terrassen bezet dus we hadden geen haast.

Daarna op mat zitten met gestrekte benen, vervolgens een duw in de rug.....en weg was je....

Weer te snel.......

Na 18 seconden wordt er een foto van je gemaakt en bij 20 seconden heb je het weer gehad. Een minuut later echter klappert je kont nog steeds. Maar mooooooi.

Daarna door naar Klagenfurt waar vast wel een plekje vrij was gekomen op een terras. En dat was ook zo. Twee cappuccino's zonder taart ( niemand jarig) en mensen kijken. Hier zwijgt de schrijver verder over maar volgens ons zit het gebak stampvol calorien.

Per pedes apostelorum door Klagenfurt gekuierd waar ze volgens ons niets te klagen hebben. Prachtig onderhouden stad met vele mooie gebouwen. En allemaal heel gebleven in de oorlog.

                                             

Verder nog een standbeeld van een Draak die door drie plaatselijke sint Jorissen is verslagen. Het beeld is uit één stuk graniet gehouwen en door driehonderd mannen op zijn plek gezet.

Oh ja, er stond ook nog een kerktoren die open was. Dus........ Inderdaad

                                          

222 treden op en af met als beloning een ijsje und ein Eis.

Dit omdat de een veel minder mee naar boven hoeft te zeulen dan de ander.

Eind van de middag uitgekeken en weer terug naar de camping. Een ilusie armer.... Max en regen, viel dat eem tegen. ( dat rijmt).

 

Nu onder het genot van een Fietser en een Normale dit blog in elkaar gezet zodat we vanavond ongestoord in het dorp nog van de plaatselijk spiritualien kunnen genieten.

Want, zoals men in Oostenrijk zegt:

" mit alcohol in deinem pokkel meine liebe, kannst du kein blog mehr schriebe".

Tsjüss 

HB ( want E en S zijn ja niet mee.

Puf dag. En wat voor een.

Grüß Gott luitjes.

Hadden we gisteren een rust en voorbereidingsdag, nou vandaag hadden we een puf dag. Op aanraden van de halve camping,  allemaal grijze permanentjes Nederlanders, hebben we twee "Kärntencarten" gekauft. Kann man billig überal ein. Nou dat wilden we wel. Kaart is twee week geldig en met drie excursies heb je hem er al weer uit. Wel een beetje goed plannen natuurlijk, hè?

Wat we zeker moesten zien was de Mölltaler gletscher.

Met de gletscherexpress ben je in 8 minuten op 2200 boven NAP. Das snel hoor.

Zoals je ziet beweegt de foto nog steeds.

Daarna overstappen in een ski gondel die je nog een paar honderd meter omhoog brengt

(Ook snel....gondel staat er net niet op.....)

Tot dat je met de voeten op de gletscher staat en met verbazing staat te kijken dat de Oostenrijkse skiploeg daar volop aan het trainen is.

Ook die gaan zo snel dat ik er nog drie kon " vangen"

Zoals je ziet, een groot skigebied. ( dat rijmt en het is nog maar juli)

Het hele stuk van het eindpunt van de skigondel, tot aan het midden station met de gletscherexspress, weer terug gelopen. Mooi weer, 8 graden in de plus en af en toe een zonnetje, zorgde er voor dat je net een bezwete rug kreeg. Hoe heerlijk is dat, gewoon 8 graden +.

Nog eem een steenmannetje gebouwd .....

Van het uitzicht genoten ( krijg je nooit genoeg van),

en een voetjesfoto gemaakt bij de "Edelpaars"

Moe en voldaan, met ietwat zere voeten van het snelle tempo, in de auto gekropen en het boekje met excursies erbij gepakt. Het was tenslotte nog maar 12.30 uur en we hadden de hele dag nog.

Besloten werd om naar de Groppensteinschlucht te gaan.

Gelegen, midden in het Mölltal, ligt een ravijn met diverse watervallen. In dit ravijn is een wandelroute aangelegd die al sinds de eeuwigheid wordt gebruikt. De folder spreekt van " spektakuläre Steg-und Brückenconstrutionen bieten hautnahesSchluchterlebnis".

Is ook zo, en zeker als je net een halve berg bent afgelopen en de zon inmiddels weer volop schijnt.

Goh, wat hadden wij een lol toen we weer moesten klimmen en klauteren over "rots-zooi", natte zandpaden en met wortels en boomstronken vergeven paadjes.

Maar ook, eerlijk zijn, hele mooie uitzichten, verkoelende watervalletjes, prachtige brugconstructies en mooie vergezichten.

                                          

Toch?

Nadat we op de parkeerplaats onze wandelschoenen en sokken hadden uitgedaan, t shirts hadden uitgewrongen, liters water naar binnen hadden gewerkt, keken we elkaar aan en zeiden bijna tegelijk....

" morgen rustdag".

Onderweg nog eem boodschappen gedaan, daarna een Fietser naar binnengewerkt, eten gekookt en nu bij een kopje koffie "mèt" het blog in elkaar geslagen. 

Straks nog eem het dorp in, en dan zie ik het er van komen dat we ausgepuft sind en van het blog nichts meer zu recht kommt.

Of zoals een Oostenrijks filosoof bij het begin van de jaartelling zei:

"als de drank is in de man en in de vrouw, staan de bloglezers in de kou" .

Tsjüß

HB (want E en S zijn ja niet mee). Rijmt ook:)

         

Foto bij het vorige blog