Na wederom een heerlijk ontbijt ging het hele koor vol goede moed op stap. Enkele doelen, die ieder voor zich gesteld had, moesten nog gehaald worden maar een lichte vermoeidheid maakt zich langzaam van ons meester. Niet zo zeer lichamelijk, maar meer geestelijk. De interne harde schijf zit vol indrukken.
Allereerst moest de joodse synagoge bezocht worden. Lange rij voor de deur maar wij konden toch nog een beetje voorkruipen. Gewoon handig gebruik gemaakt van een tweede loket die amper gebruikt werd. Binnen moesten de dames hun schouders bedekken en de mannen een keppeltje op.
Vanaf nu direct van het gezeur af met de kale plek op de kop. Dat wordt niet geaccepteerd als keppeltje en prompt werd er een kartonnen exemplaar op gedrukt.
Prachtig gebouw van binnen.
Maar evenzo indrukwekkend aan de buitenkant. Daar stond een herdenkingsteken voor alle joden die in de oorlog weggevoerd zijn in de vorm van een roestvast stalen treurwilg. Op elk blaadje stond een naam.
Brrr....
Daarna moest er nog gebak gegeten worden voor de diverse verjaardagen.
Dit gedaan in de meest luxueuze salon die je maar kunt bedenken. New York cafe.
Zo ziet hun zaak er uit......
En zo hun taartjes ........
Da's nog eens wat anders dan de taarten van de schrijver.
Dorst gekregen van al die zoetigheid. Nou daar weten die Hongaren wel wat op. Gewoon kop d'r veur houd'n
En verder maar weer. Op naar de oude schoenen had er een gezegd. Goed dan maar.
Na een beste tippel zie je het volgende op de oever van de Donau staan.
Oorlogsmonument. Iedereen van slag wat je kunt begrijpen als je het verhaal hierachter kent.
Tijdens de oorlog hadden de SS ers 114 joden op de kademuur gezet en hen hun schoenen uit laten trekken. Daarna werd iedereen neergeschoten en vielen de dode lichamen in de stromende Donau die daarop rood van het bloed kleurde.
Daar zijn we toch veel langer stil blijven staan dan we eerst gedacht hadden en het duurde een tijdje voordat de luchtige sfeer weer terug was. Brrrrrr......
Hierna weer een overwinning behaald. Met z'n allen in een heel steil treintje omhoog naar budacastle.
De tocht was mooi maar het kasteel viel een beetje tegen. Het uitzicht over de stad daarentegen weer geweldig.
Het laatste doel was Margiteiland.
Heerlijk gezeten en gechilled bij een fontein die tot grote vreugde "meedanste" met de muziek van Elvis, en De schöne blauwe Donau en nog wat mooie nummers.
Hierna werden we getracteerd op een laatste avondmaal in Boedapest door J. Verwennerij hoor
Uitbuiken bij een bloemetjesijsje op ons vaste terras en daarna met de openbare bus terug. Straks nog eem wat frissigheid en tassen klaarmaken voor Praag.
Jammer, want Boedapest heeft ons hart gestolen. Maar.....we komen terug.
Groet'n hbesj
Allemachtig (om in stijl te blijven) wat een overvolle dag vol tegenstrijdigheden!
BeantwoordenVerwijderenBegint met vulling van het lijf, daarna vulling van de geest; wederom de maag (jeetje wat mooi);dan stilstaan bij de schoenen waarbij je niets hoeft te zeggen........; en dan weer het hoge opzoeken, zei het dan met een soort treintje, en dan weer de vervulling, dit keer van de inwendige mens. Proost en slaap lekker straks.
Het is nu woensdag en jullie zijn gelukkig heelhuids thuis gekomen vanuit Hongarije en Buda en Praag en de Duitse Autobahn.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel voor de leuke verhalen. Knap dat je daar elke avond nog de energie voor-en In in had. Tot een ander maol. HBES en J