Weer naar huis via Praag.

Hallo luitjes.

Eem een blog van de laatste twee dagen. In het hotel in Praag hadden we geen tijd en geen internet. Maar dat lag aan ons zelf. Van de laatste blogcenten gewoon lekker frissigheid gekocht. Vandaar.

Maandag rond de klok van zeum opgestaan en weer een lekker ontbijtje genoten. Daarna met de tassen 5 minuten lopen naar de priveparkeergarage een eindje verder op.

We konden er pas uit nadat iemand uit zijn bed gehaald was, want zijn auto stond tussen de garagedeur en onze auto in. 

Met een brede glimlach de terugreis naar Praag begonnen.

6 Uur later zijn we in Praag.
Hotel is midden in het centrum en de parkeerplek in een parkeergarage. Met dakkoffer pasten we er net in, maar met de aanhanger niet. Geen plek zei de op Poetin lijkende parkeerwachter. Maar dat zei hij pas toen we er al in stonden, en ja, dan kan je er ook niet meer uit natuurlijk.

Eindeloos getreuzel, schouders ophalen, opeens elkaar niet meer begrijpen, wat telefoontjes van Poetin, daardoor tijd om de aanhanger alvast los te koppelen, en opeens........ Ja hoor. Er is plek. Helemaal aan het eind nota bene twee plekjes gereserveerd voor de familie De G. Wij zullen nooit vrienden worden met Poetin.

Daarna Praag in. Blijft toch wel een relaxte stad hoor.

Over Brug van Karel. Fototoestel leeg. Dan maar een ander plaatje.

Putdeksel voor in het alleputdekselswaarookterwereldverzamelmapje op de computer.

Eerst nog eem een dikke donderbui op de kop zodat we in ieder geval aan de buitenkant nat waren. Toen de binnenkant nog. Weer in hetzelfde restaurant gegeten als op de heenreis. Lekkerrrrrrrrr.

Daarna nog eem door Praag sjokken en vervolgens plat.

De volgende dag een superontbijt gehad in hotel Charles Central. Vriendelijk afscheid genomen van Poetin die ook Duits sprak. En ik opeens ook!

Dwars door Praag via Dresden, onder Bremen door en dan worden we zomaar door onszelf voorbij gereden. 

Na dit unieke moment op zoek naar de traditionele laatste snekplek van meneer Mc Donald. In Winschoten dus. Omdat we niet van de Burgerking zijn, dus. Anders hadden we dat ja wel gedaan, ja.

De pokkel vol met van alles en nog wat en huppekee naar huis. Oma B nog gedag gezegd en daarna J  thuis afgeleverd. Was super om hem de laatste week mee te hebben gehad, hee hee hee, hee jóng.

Thuis stond buurvrouw A ons al op te wachten. 

Het werd nog laat die avond, met foto's en frissigheid.

Groet'n hbesj

Schoenen en laatste avondmaal

Goedemorgen luitjes.

Na wederom een heerlijk ontbijt ging het hele koor vol goede moed op stap. Enkele doelen, die ieder voor zich gesteld had, moesten nog gehaald worden maar een lichte vermoeidheid maakt zich langzaam van ons meester. Niet zo zeer lichamelijk, maar meer geestelijk. De interne harde schijf zit vol indrukken.

Allereerst moest de joodse synagoge bezocht worden. Lange rij voor de deur maar wij konden toch nog een beetje voorkruipen. Gewoon handig gebruik gemaakt van een tweede loket die amper gebruikt werd. Binnen moesten de dames hun schouders bedekken en de mannen een keppeltje op.

Vanaf nu direct van het gezeur af met de kale plek op de kop. Dat wordt niet geaccepteerd als keppeltje en prompt werd er een kartonnen exemplaar op gedrukt.

Prachtig gebouw van binnen. 

Maar evenzo indrukwekkend aan de buitenkant. Daar stond een herdenkingsteken voor alle joden die in de oorlog weggevoerd zijn in de vorm van een roestvast stalen treurwilg. Op elk blaadje stond een naam.

Brrr....

Daarna moest er nog gebak gegeten worden voor de diverse verjaardagen.

Dit gedaan in de meest luxueuze salon die je maar kunt bedenken. New York cafe. 

Zo ziet hun zaak er uit......

En zo hun taartjes ........

Da's nog eens wat anders dan de taarten van de schrijver.

Dorst gekregen van al die zoetigheid. Nou daar weten die Hongaren wel wat op. Gewoon kop d'r veur houd'n

En verder maar weer. Op naar de oude schoenen had er een gezegd. Goed dan maar. 

Na een beste tippel zie je het volgende op de oever van de Donau staan.

Oorlogsmonument. Iedereen van slag wat je kunt begrijpen als je het verhaal hierachter kent.

Tijdens de oorlog hadden de SS ers 114 joden op de kademuur gezet en hen hun schoenen uit laten trekken. Daarna werd iedereen neergeschoten en vielen de dode lichamen in de stromende Donau die daarop rood van het bloed kleurde.

Daar zijn we toch veel langer stil blijven staan dan we eerst gedacht hadden en het duurde een tijdje voordat de luchtige sfeer weer terug was. Brrrrrr......

Hierna weer een overwinning behaald. Met z'n allen in een heel steil treintje omhoog naar budacastle.

De tocht was mooi maar het kasteel viel een beetje tegen. Het uitzicht over de stad daarentegen weer geweldig.

Het laatste doel was Margiteiland.

Heerlijk gezeten en gechilled bij een fontein die tot grote vreugde "meedanste" met de muziek van Elvis, en De schöne blauwe Donau en nog wat mooie nummers.

Hierna werden we getracteerd op een laatste avondmaal in Boedapest door J. Verwennerij hoor

Uitbuiken bij een bloemetjesijsje op ons vaste terras en daarna met de openbare bus terug. Straks nog eem wat frissigheid en tassen klaarmaken voor Praag.

Jammer, want Boedapest heeft ons hart gestolen. Maar.....we komen terug.

Groet'n hbesj

Bootje gehuurd.

Hallo luitjes.

Na een lange vermoeiende dag kwam het er niet meer van om een blog te bouwen. Lamp was oet. Daarom nu bij ons krieken van de dag. 

Goed ontbeten en daarna hoppen. Eerst naar de basiliek. Een betere start kan je je niet wensen.

Prachtig van buiten, overweldigend van binnen.

Daarna verder hoppen waarbij je het heldenplein niet over mag slaan.

En natturlijk moet je het badhuis ook gezien hebben.

Dan breekt er een enorm kort durend noodweer los waarbij letterlijk alle terrassen door de lucht vliegen en er binnenshuis gegeten moet worden in een vreeeslijk luxe tent.

Na een enorm gevecht met een burger geleverd te hebben 

hebben we een bootje gehuurd met dit als resultaat.

Daarna biertje frisje frisje frisje frisje op ons favoriete terras ( binnen?) en hop met een openbare bus naar het hotel.

Voeten en de rest van het lijf moeten rust. Wat weer een geweldige dag. Waarbij vermeld moet worden dat het wel gemakkelijk is als er twee gidsen zijn die hier al eerder zijn geweest.

Groet'n

Hbjes.

Ps. Vandaag gaan we achter een stel oude schoenen aan. Kiek'n wat 't wordt.

Hop on hop off hop on hop hop hop tsja.

Hallo luitjes.

Na een veels te warme nacht, één airco voor twee kamers, heerlijk ontbeten. Met scrammbled eggs! Daarna naar de halte voor de hop on hop off Big Bus gegaan. Half uur te vroeg maar prachtig uitzicht vanaf de Margitbrug over de Donau maakt veel goed.

Om kwart voor tien in de hohobus en daar hebben we hele rit door Boedapest mee gereden. En nog meer want hij koppelde twee ritten aan elkaar.

Alle highlights van Boedapest dus gezien. We kunnen naar Praag.

Nee hoor, flauwe kul. Bij de Mahtiaskerk uitgestapt en al het moois van buiten en binnen bekeken.

 En natuurlijk deze onderstaande jongen ook eem beklommen. Iedereen van ons heeft alle 234 traptreden belopen en dat bij 36+. 74 meter hoog. Moeite zeer wel waard.

En zo zien de voetjes er dan uit.

'S Avonds zelf met de openbare bus gegaan. Eerst uitvinden hoe het met de kaartjes werkt en daarna, hop de bus on. Buschauffeur ging precies de andere kant op dan wij dachten zodat we een half uur later in een lege bus op een verlaten busstation stonden. Wel in de bus blijven zitten want we hadden voor het centrum betaald niet waar. 

Daar dacht de chauffeur anders over. Hij deed drie keer de deuren open en weer dicht en drie keer het licht aan en uit. Toen dat niet hielp schreeuwde hij dat we eruit uit moesten. Wij off.  We hadden de kont nog niet uit de bus of hij deed het gas er op en we hebben hem nooit meer terug gezien.

Gelukkig kwam er na 6 minuten een andere bus die ons in het avondlijke duister naar het centrum reed.

As den de oavond valt, en de zun verdwient zie je dit tafereel. 

Zo meroakels mooi man. De oogn schait'n vol en je valt helemaal terug naar je diepste binnen en komt woorden te kort om zukswat te benuim'm.

Dan maar weer een ijsje er tegen aan om weer bij zinnen te komen.

Een kunstwerkje dit keer.

En allemaal verschillende smaken!

Na al dit moois terug naar het hotel en plat. Het is nog steeds warm.

Groet'n

Hbjes

Op naar boedapest.

Vanmorgen op tijd in het geweer. Geen idee waar die uitdrukking vandaan komt en er ook niet te lang bij stil gestaan. Tent afgebroken

en aanhanger volgestouwd. Dakkoffer ook vol en daar gaat de familie weer op pad. 

Naar Boedapest. Door de verkeersdrukte in Boedapest deden we er wat langer over maar vlak voor twee uur  stonden we bij hotel Papillon.  

Leuk hotel met een piepklein zwembad.

Nadat we goed en wel de spullen hadden weggebracht hebben we de aanhanger in een prive parkeerplaats onder een wildvreemd huis gezet. Halen we pas maandag weer op. Kosten: 40 euro. 

Daarna in de file langzaam door Buda en door Pest gereden naar het vliegveld om J op te halen.

Mooi weerzien op het vliegveld

waarna we uiteindelijk in een heerlijk Italiaans restaurant terecht gekomen zijn.

Nu buiken we uit in het familieappartement en de oudjes gaan zo plat. De jeugd wat later denk ik.

Groet'n

Hbes

Morgen weg, dus......

'Hoera, oma jarig. En wie nu denkt dat we 93 keer hoera hebben gezongen is goed gek. Gewoon zoals het hoort, drie keer.

Altijd leuk om dit soort belletjes te doen.

Daarna, na het ontbijt, alvast begonnen het eerste stuk van de grote tent en de kleine villa af te breken.

En ons zelf erbij, wat een pokpokke werk is dat in de veel te hete zon. Maar goed, aan het eind van de morgen waren we zover klaar

dat het verantwoord was om alle Hongaren van ons zweet te laten genieten in het zwembad.

Overigens is het de koperen ploert wel gelukt om de open plak op H's hoofd ondanks het dragen van een hoed, zodanig te verbranden dat de brandweer het raadzaam acht de waardevolle belendende percelen zoals huig en slokdarm nat te houden. Een knappe kerel die zo'n advies in de wind durft te slaan.

Zoals gezegd, zwemmen dus.

Lekker hoor, net zoals de traditionele mohito's.

 Die gaan we nog missen hoor. 

In het zwembad toch nog maar eem de kans gegrepen om van de oranje glijbaan af te gaan. Met een twee persoons krakelingband. De hele kemping genoot van elke bocht mee. 

Na het afdouchen uit eten. Maar weer naar de " kleine pijp" . Was goed bevallen. En nu weer. Heerlijk hoor. Veels te grote porties voor ons soort kleine eters.  Bij de tent gekomen wachten de neefjes met smart op ons. Dat wordt nog een stekelige avond. Camping betaald, dus kunnen we morgen na het in pakken direct weg. Niet te vroeg hoor. We hebben alle tijd.

Al met al een gweldige tijd gehad op deze camping PAPA. Echt een aanrader. Schoon, ruime plekken, zwembad als buren en dorp op loopafstand met alle winkels die je nodig hebt.

Groet'n

Hbes

Vier ranke wijnstokken

Hallo luitjes,

W jarig. Gebak wordt genoten in Budapest. Hier is ja niks.

Vandaag stond er een wijnproeverij op de planning, die al was uitgesteld vanaf afgelopen donderdag. De hele kemping had de tijd gehad zich tot gisteren 12:00 uur op te geven, dus tijd genoeg zou je zeggen om 14 deelnemers bij elkaar te scharrelen. Mis. Vanochtend om 10:30 kwam er een vrouw naar onze campingplaats om te vertellen dat de wijnproeverij weer was uitgesteld, nu naar volgende week dinsdag. Jammer maar helaas, dan zitten we alweer in Groningen. Eerst maar even zwemmen, want de thermometer was alweer omhooggeschoten naar 35 graden boven 0. 

Rond 14:00 uur gingen we weer terug naar de tent, want het begon te, jawel, regenen. Dat kan dus ook nog hier. Donkere wolken boven Pápa. Tent dichtgedaan, alles drooggezet, en de zon kwam er weer aan. Tent maar weer open.

Tegen 16:00 uur hadden we besloten om de wijnproeverij maar op eigen gelegenheid te doen. We hadden even bij de receptie het adres gevraagd van de wijnboer, dus dat hebben we ingetikt in de tomtom. Rijden maar. De wegen werden, naarmate we dichterbij kwamen, steeds smaller en de heuvels steeds hoger. Wel mooi. Veel druiven en opknappertjes (onbewoonde huizen die op instorten staan) langs de weg. Er werd van bestuurder gewisseld. Op een gegeven moment zei de tomtom dat we onze bestemming hadden bereikt en hebben we de auto op een grasveld gezet, dat diende als parkeerplaats. De plaats heet Somló Hegi, Somloi Törteténelmi Borvidék (Somlo's historisch wijngebied)

Helaas was in de nabije omgeving geen wijnboer te bekennen. Maar weer in de auto gestapt en verder gereden. De weg ging weer bergafwaarts, er werd weer van bestuurder gewisseld, en na een paar kilometer te hebben gereden, zagen we eindelijk iets dat op een wijnboer leek (er waren druiven getekend op de muur, dat leek ons een goed teken). Jammer, luiken voor de ramen waren dicht, hek was dicht, deur was dicht, wijnboer was dicht. 

Hebben het maar opgegeven en zijn naar de kemping gereden. Mooie tocht gehad, helaas zonder resultaat. Toch nog wel een beetje resultaat, want er was nu ineens natuurlijk wel avondeten nodig. Dus nog maar even langs de Lidl geweest. Heerlijke biefstuk met sla gegeten. Gezongen met 62 hoeraatjes. Hoe stom kan je zijn.

Straks de oude traditie maar weer voortzetten, wat betekent spelletje, waarschijnlijk Kolonisten, Benedictijns Elixer, koffie, en slapen. 

Groet'n,

HBES

Sightseeing

Hallo luitjes.

Harde wind vannacht. Bijna stormachtig. En hoewel de rest van Hongarije te kampen heeft gehad met noodweer is er bij ons geen drup gevallen. Ook geen mussen. Wel een harde wind die er voor zorgde dat diverse tarpen vanmorgen niet meer voor de tenten stonden. Wij hadden nergens last van. Gelukkig maar.

Na het ontbijt de auto in en door de Hongaarse dreven getoerd. Mooie wereld hoor

Uitgestrekte velden met zonnebloemen en vele kale akkers waar tot voor kort de korenhalmen wuifden.

Naar wie weten we niet omdat we hier geen mens kennen. 

Bij elk dorp komen we steevast een zilverkleurige lollie tegen. We denken zelf dat het een watertoren is

Hij ziet er in ieder geval zo uit.

Op de kaart zijn we hoofdzakelijk over gele en witte wegen gereden. Voor wat betreft het onderhoud zijn de wegen keurig voor elkaar. Het schudt en trilt wel maar er zitten geen grote kuilen of gaten in. Wel veel restauratiewerk in de vorm van beton of nieuwe bitumen. De aangegeven snelheid is 60 to 90 km/u maar wij rijden over het algemeen zo'n 71 km/ u.

Uiteindelijk bij en in het Balatonmeer terecht gekomen bij Abrahamegy of zoiets. Keurig strand zoals eerder omschreven bij Balatonfüred.

Aan het eind van de middag ook toeristisch terug waarbij we dwars door de wijnvelden zijn gereden.

Zie je wel?

Bij de tent gekomen alvast een begin gemaakt om de voorraad op te maken. Voor je het weet moeten we immers al weer weg. De skottelbraai heeft zijn best weer gedaan, en de kok ook.

's Avonds nog even een kleine alcoholische versnapering gepakt op het gezellige marktplein van het o zo pittoreske Papa.

Op het hoge kempingterras even naar de rest van de familie gefloten dat we weer terug zijn en ja hoor, die doet het nog steeds. E kwam spoorslags aangelopen en deelde mee in de feestvreugde van de oudejaarsavond van oom W.

Nu plat na het gebruikelijke avondrepertoir in het waslokaal.

Groet'n

Hbes

Uitpufzwembadsaunadag!

Hallo luitjes.

Zie de titel.

Helemaal niets gedaan. Met heel PAPA in alle zwembaden gelegen. Stamp en stampe vol. Maar....... daar waaide het en bij de tent niet. Sauna bijna leeg. 

Skottelbraai gevuld met bruchetta, wijntje biertje frisje en frisje.  Nu is het klam warm en wordt er dus gedoucht.

Hoe we de avond door komen zien we nog wel. Morgen wordt het een ritje met de auto welke vermoedelijk zal eindigen bij het Balatonmeer.

Gezellig bij de tent he?  (Toch nog een plaatje).

Groet'n

Hbes

Györ

Hallo luitjes.

Dit belooft weer een prachtige dag te worden. Heerlijk ontbijt na een hardloopsessie, lekker douchen en daarna in de auto naar Györ. Een mooi barokkig stadje. Net als driekwart van de familie in de auto zit, horen we iets knappen met een luide knal. Blijkt dat een aluminium stok van de voortent geknapt is. Gelukkig niet door het doek geschoten maar onmiddellijke reparatie is vereist.

Wat inhoudt dat de hele voorwand met regenluifels voor de tent weg moet. Gelukkig zijn we in het bezit van een reserve stok zodat de klus op zich wel meevalt.

Dus ietwat verlaat stappen we met ons allen in de auto en knapp'n we naar Györ. Mooi hoor, zeer de moeite waard. En met een mooie kerk. Van buiten en.........

Precies.......

Ook een toren waar vanaf je met een beetje geluk de auto kunt zien staan. Er staat niets voor. Alleen, 197 treden omhoog. Naar beneden moet je zelf weten wat je doet. Maar het meest gezond is bij + 35 om dat ook weer met de trap te doen.

Teug op de kemping dreigt onweer. Maar niet naar het zwembad. Met een wit autootje worden nieuwe buren gebracht. 5 mensen sterk rollen eruit met bagage en een overvolle dakkoffer. Komen naast ons staan. Kemping verder voor twee derde leeg maar schaduw technisch is dit best te begrijpen.

Het eten werd genoten in de stad bij " de kleine pijp " of te wel " kis pipa ".

Royale porties wat het eerder aangehaalde overgewicht van de gemiddelde Hongaar verklaart.

Over de avond valt weinig te melden.

Douchen en spelletjes.

Oh ja, nog eem dit. Als de avond valt komen de neefjes op bezoek. Ze steken tot het donker wordt. Ook door de kleren heen. Da's even wennen. Wierook uit Indonesie helpt niet en de plaatselijke citroenkaars ook niet. Zelfs niet als ie brandt. Dus bij +25 een spijkerbroek en vest aan.

Groet'n

Hbes

Warm!

Hallo luitjes.

36+

Warm dus.

Vogel viel om 08.30 uur in katzwijm uit de boom. Maar na een poosje kon hij op eigen kracht verder. Voor ons het sein om rustig aan te doen vandaag. Nou wil het geval dat er in dat king size zwembad van ons, en die andere Hongaren, ook een sauna zit. 

H heeft de halfgekookte eieren maar helemaal gekookt. De heeeeele dag in de sauna. Lekkerrrrr hoorrrrr.

Infrarood sauna, Turks stoombad, Finse sauna en een lichttherapie sauna. Natuurlijk ook een koud dompelbad en een paar bubbelbaden met verschillende bubbels. Neehee, geen champagne. 

Een lichttherapiesauna is een Finse sauna met af en toe verschillende kleuren licht er in. Rustgevend licht, antistresslicht, energielicht en nog een kleur waarvan ik niet meer wat dat is. Ga er nog wel een keer heen. 

De rest van de familie is in en uit het zwembad gegaan.

Pastasalade, koffie, echt sap van de benedictijners.

Nog eem naar het dorp voor ijs en natuurlijk straks de onvermijdelijke spelletjes.

Morgen wordt het 38+ en daarna gaan we naar de 40. Of dat nog lekker is. We zien wel.

Vandaag geen plaatjes omdat het eigenlijk een gewone heerlijke saaie vakantiedag was.

Groet'n

Hbes

Pannonhalma

ÓHallo luitjes.

Vanmorgen droog bij het opstaan. Broodjes gehaald, lekker ontbeten, gedoucht en daarna in de auto naar Pannonhalma.

Mooie route over een b weggetje. Kom je nog eens ergens en zie je nog eens wat.

Zoals een Renault met dakkoffer voor typich Hongaarse huisjes.  Daar moesten we even bij stoppen en een foto van maken.

In Pannonhalma wordt een klooster bekeken. 

Eentje die op de werelderfgoedlijst staat. En niet voor niets hoor. Mooi gebouw. Wordt bewoond door Benedictijner monniken. Van het domme slag, dat wel weer, want deze maken wijn. Nou ja. 

De rondleiding is in een modern jasje gestoken. Een koptelefoon op en een kastje om je hals en lopen maar. De machine begint vanzelf in het Nederlands te praten als je een bepaald punt nadert. 

Ideaal. Niet meer achter een opgestoken paraplu, krant, wandelstok of roos aanlopen maar gewoon je eigen gang gaan.

Een grote bezienswaardigheid is de bibliotheek. Daarin bevinden zich de historische geschriften van Hongarije. Alle belangrijke staatsstukken zijn in deze bibliotheek opgeslagen. 

Die zie je op de foto jammer genoeg net niet want de wereldbol staat er voor.

Na ook de uitgebreide kruidentuin bezocht en geplunderd te hebben 

weer terug naar de tent en de plompert in.

Op de skottelbraai de ons geliefde bruchetta klaargemaakt en daarna rustig de avond volgemaakt.

Groet'n

Hbes.