zondag 23 juni 2019

Thuis.....zo jammer

Konakli: 20-06-2019                   Baklava luitjes.

We zijn weer thuis.


Dit is de dikke witte bus waarmee (bijna) iedereen naar zijn of haar in-uitstapplaats word gebracht.
                           
                                  Maar.....wat ging daar aan vooraf. Luister/lees.

Gisteravond iedereen bij elkaar geroepen op "ons" terras om de laaste mededelingen te doen voor vertrek. Het verzoek aan een ieder was om zoveel mogelijk de koffer al in te pakken zodat we morgenVROEG zo weinig mogelijk te doen hadden. Het maakte ons niet uit hoe laat men naar bed ging want het werd toch een beroerde nacht. Volgens mij had iedereen ons advies wel opgevolgd want de volgende morgen waren er geen problemen.
Om twee uur (02.00) ging de wekker. Een zeer korte nachtrust dus. De laatste twee dompelaarkoffie gezet en ondertussen bij diverse personen langs om te kijken of men wakker was. Op hun eigen verzoek hoor, dus overbodig. Iedereen was al-of nog wakker.
Koffie op gedronken en daarna naar beneden om sleutels in ontvangst te nemen en kamers te controleren. Om kwart voor drie pauze en lekker ontbijten. Het hotel had voor ons een sober maar lekker ontbijt klaar gezet zodat we niet met een lege maag hoefden te vertrekken. Super, hoewel de chocoladepasta ontbrak. Nou ja.... je kunt niet alles hebben nietwaar.
Daarna weer door met sleutels en kamer controle. Dikke pluim voor iedereen. Niemand had iets vergeten.           


                                                     




En zo ziet de lobby er dan uit



en zo het terras


redelijk uitgeslapen toch...?


...of toch niet ?


Klokslag 4 uur landde de Corendon bus voor de ingang van het hotel waarmee we naar het vliegveld gingen. Inpakken van alle bagage was een peulenschil.
Gestopt werd er na een uurtje op dezelfde parkeerplaats als op de heen reis. Plaspauze....ja..ja... maar ook de mogelijkheid om nog wat euro´s op te maken aan cashewnoten of andere lekkernijen.
Verder ging het, op naar het vliegveld.
Het inchecken had niet veel om het lijf hoewel de niets vermoedende buitenstaander niets van onze georganiseerde chaos snapte.


Nadat alle formaliteiten waren voltooid kreeg een ieder nog een broodje en een flesje drinken zodat we niet van de honger en de dorst om kwamen.
Om een uur of half tien de lucht in................





over de besneeuwde toppen van ik weet niet welke bergen.

Om vervolgens te landen in weelde op het prachtige vliegveld van Eelde.
Bart stond ons al op te wachten zodat we daar niet moederziel alleen op Eelde stonden en ook de bus stond al klaar. Bagage er in, afscheid nemen ( doet zo'n zeer!), mensen er in en iedereen naar huis.
Het was weer een prachtige vakantie met veel hoogtepunten, zonder dieptepunten, veel overgewicht zowel in persoon als in de koffers maar vooral zeer goed uitgerust, maar tegelijkertijd ook heel moe.

Dank je wel allemaal voor deze heerlijke vakantie. Of in goed Turks:

BAKLAVA




Geen opmerkingen:

Een reactie posten