Boottocht en.........

Baklava luitjes 

Vandaag zijn we met ons allen de boot in gegaan. Maar eerst, om 08.45uur, een stukje bussen. Rollator en rolstoel mee voor de kleine stukjes lopen(?).
Aangekomen in de haven leek het wel op de set van Pirates of the Caribbean. Prachtige driemaster die zo van Jack Sparrow en zijn kornuiten konden zijn. En een ervan was voor ons..... Samen met nog een kleine 50 andere man/vrouw/kind.
Toen iedereen ingescheept was begon de rondtocht langs de kust van Alanya. Na een dik kwartier varen was er gelegenheid om te zwemmen. De twee grootste waterratten, of beter gezegd, walrussen onder ons lagen bijna als eerste in de plompert. Gedurende de dag herhaalde dit spektakel zich nog vier keer. Tussen tijds zagen we nog twee malloten tegen de steile rotsen op klimmen om zich daarna met ware doodsverachting van 10 meter hoogte in de zee te storten. Gekkigheid, en nergens goed voor want daarna klommen ze weer omhoog. Rare jo. ngens die Turken.
Tussen de middag werd een maaltijd geserveerd bestaande uit spaghetti met kip, saté en salade. Varen maakt hongerig en dat bleek, want in een ommezien was alles op. En lekker.
Op de terugweg werd dek twee volledig onder het schuim gezet. Binnen een seconde waren enkelen van ons volledig ingezeept onder aanvoering van een begeleider. Alsof we gisteren in de hamam nog geen schuim genoeg hadden gezien.
Tegen vieren was het uit met de pret. Het schip ging voor de wal. De bus gevuld en om half vijf waren weer terug bij het hotel. Wij er allemaal uit maar we hadden beter kunnen blijven zitten. Morgenvroeg worden we namelijk door die zelfde bus om 04.00 uur weer opgepikt om naar het vliegveld te gaan. Dat houdt dus in om 02.00 uur opstaan, en vanaf drie uur kamercontrole.
Dat is mooi Baklava, of niet.
Morgen vanuit Groningen alweer het laatste blog. Jammer.

Baklava luitjes. Tot morgen.