Hij staat er op, zij nog niet.

Zo  luitjes.                                                            'tIs toch wat. Nou hebben we het toch nog voor elkaar gekregen maar komt het bericht er iets anders uit te zien dan we ons hadden voorgesteld.  

Maar goed, hij (de foto) staat er op, maar zij ( het slachtoffer) nog niet.

Groet'n en tot de volgende keer.

HbeS

Ps. Mooi schroefje he?

En hij zag dat het goed was.

Zo luitjes even een berichtje van het voetenfront.

Inmiddels zijn we 6 week verder na het ontslag uit het ziekenhuis. Veel over die tijd is er niet te melden. Best wel stoer in het begin natuurlijk: Je mag in de lift op school en iedereen wil je tas wel dragen. Dat laatste is na een week maar over en "moet je jezelf maar redden". Hoe zo sociaal. Voor de rst werd er wat door de wereld gehinkeld of gekrukt.
Gisteren voor controle naar het zekenhuis geweest. Foto gemaakt en die later met dokter Joost besproken. Hij zag dat het goed was. Wat inhoud dat er nog een kleine drie week op een of geen kruk rondegelopen mag worden, nog even langskomen en dan is het klaar.
Voor de pseudo medici onder ons.
De foto met een schroef van 35 Euro.



tsja. die krijg ik dus niet vanf de scanner naar het bericht. Houden jullie nog te goed.

Groet'n rn tot de volgende keer.

Hbes

Weer thuis.

Inderdaad. Weer thuis. Even de dag doornemen.

Vanmorgen om 05.50 uur werd S wakker van de instrumentenpiepjes van de buurvrouw. Die ligt me toch aan een installatie vol met slangen, zakjes, snoertjes, metertjes en piepjes. Wel geprobeerd om weer te slapen maar dat lukte niet echt. Geen last van de voet. B werd om een uur of zeven wakker. S. ontbijt van van het ziekenhuis en B ontbijt van thuis. Daarna wachten op de dingen die komen gaan. De fysio zou langs komen om het kruklopen te leren , verder moest er nog een gesprek komen met de zaalarts en er moes nog een controle foto gemaakt worden. Het vervolg leerde ons het volgende: De fysio kwam niet omdat S.het lopen met krukken wel onder de knie had, de zaalarts informeerde naar de algehele lichamelijke toestand " "ehum, uitstekend dan mag je wel naar huis'".  Daarna op de (Röntgen) foto en men zag dat alles goed was.
Dus alle spullen bij elkaar pakken, afscheid nemen van een ieder en daarna met de rolstoel naar de auto en naar huis.
Thuis gekomen, diverse smsjes door de lucht gegooid en................aan het huiswerk.
Algehele conclusie van de afgelopen drie dagen.:
Vreeselijk lang wachten (te lang), uitstekende verzorging, aardig personeel, lekker gegeten, gezellige kamergenotes,  ruggeprik stelt niks voor, operatie ook niet en een hoop echt heel zieke mensen gezien waarvan we hopen dat ze allemaal snel beter worden.

Klaar, maar nog niet helemaal.

Vroeg vertrokken naar het UMCG. Eerst een belletje gedaan maar dat was een  verkeerde keuze. Geheel in tegenstelling tot de normale gang van zaken, sliep de hele kamer nog. Dat telefoontje scoorde dus echt wel!!!
Bij aankomst bleek alles en iedereen gepast nerveus voor de operaties te zijn. Toch nog een hoop lol gemaakt op de kamer waarbij de tranen soms over de wangen liepen. Verplegend personeel keek af en toe nieuwsgierig naar binnen.
S had een map met zelfgemaakte puzzels gekregen van JW en C en daar zijn we mee aan de slag gegaan. Moeilijk hoor maar ook lachen. Lapland en koppijn bezorgden ons buikpijn.
terug naar de serieuzere zaken.
Buurvrouw K had een zware operatie voor de boeg en zij was om 12.30 uur aan de beurt. S even eerder, en wel om 11.00 uur. Dat werd dus 14.30 uur. De buurvouw was om een uur of half twee weggereden dus was de hele kamer leeg.
S. werd, vergezeld door ons,  het hele ziekenhuis doorgeduwd en bij de operatiekamer mocht B mee om de rugge(n)prik te aanschouwen. Gehuld in witte pakken ging het hele spul door de klapdeuren en begon het wachten. De ruggeprik was een peule(n)schil en toen maar naar de kamer. Wachten was het enige wat ons nog restte. De tijd gedood met het eten van broodjes kroket en "pesten". Een uurtje later kregen we het bericht dat de chirurg zeer tevreden was over de operatie. Niks geen draadjes, krammetjes of ankers. Nee hoor, de losse stukken waren met één schroef aan elkaar gezet. De hele prut werd weer dicht genaaid en S naar de uitslaapkamer gereden. Wij waren daar ook welkom. Mevrouw zat al keurig op ons te wachten en bleek alles meegekregen te hebben. Tot het met het schrapen van de botten aan toe. De beentjes bewogen alweer en de meters gaven aan dat ze in topconditie verkeerde. Prachtig dus.
Na een half uurtje weer terug naar de kamer en wachten op de pijn. Die kwam inderdaad na ongeveer 6 uur en wordt bestreden met paracetamol en diclofanac.
Omstreeks 20.30 werd buurvrouw K naar binnen gereden. Die had het echt zwaar na een heftige operatie. Gepaste stilte dus op de kamer. Ondertussen uit het personeelsrestaurant wat lekkere hapjes opgehaald maar de onverbiddelijke vermoeidheid sloeg toe.
Om ongeveer 21.30 uur zijn E en H naar huis gegaan, het tweetal achterlatend.
Morgen meer!!!!!!!!!!!!!!!!!

Groet'n
Eh.


ps. Hoop dat het viertal K en oma en S en B een goede maar vooral rustige nacht hebben.

Moi.

De S van HBES onder het mes.

Een poosje geleden al (maart 2010) werd er door S geklaagd over pijn in haar linkervoet. " 't Gaat vanzelf wel weer over" was de eerste reactie, maar dat deed het niet. Op bezoek bij de dokter, die een paar weken rust voorschreef. Volleybal technisch pakte dat niet zo heel goed uit maar later, op vakantie wel. Tijdens, en na de vakantie, was de pijn er echter nog steeds en werden we doorverwezen naar het Sportmedischcntrum van het UMCG. Ook daar weer foto's gemaakt en na bestudering van al het fotgrafisch materiaal was de conclusie:  Poot eraf......... nee hoor geintje. Er zou een scheurtje zitten in de groeischijf van S haar linkervoet. Intern overleg tussen de chirurg en de kinderorthopeed had tot gevolg dat er geopereerd diende te worden. Met een of twee draadjes wordt het spul weer aan elkaar gezet waarna de problemen over zouden kunnen zijn.
Dat was de voorgeschiedenis.
Nu is het dan zover. Na een "" nutteloze"" dag (10.00 uur aanwezig)van veel wachten en drie gesprekejes (16.00 uur) zijn B en S in het ziekenhuis achtergebleven en zij E en H nu thuis.
Morgen omstreeks 11.00 uur (of later) zal S geopereerd worden. Afhankelijk van tijdstip en de hoeveelheid last na de operatie mag S vrijdag misschien weer naar huis, maar het zal wel zaterdag worden.
Morgen meer.!!!!!!!


Groet'n EH en ook wel van SB denken we.

moi.

Nog eentje dan.

Zo luitjes.

Als jullie dachten dat je van ons af was.......... Vergeet het maar.
Inmiddels is iedereen zo'n beetje vertrokken van het vliegveld en lopen hier alleen nog maar wat Nederlanders rond die allemaal wel naar huis willen, maar het vliegtuig heeft vertraging. Inmiddels al een half uur. Wat dat nog gaat worden?

Gelukkig schenkt meneer Starbucks heerlijke koffie in diverse smaken en variaties. Dus voorlopig trekken we het nog wel.

Helaas kunnen we weer geen fotootjes plaatsen zodat diegenen die alleen plaatjes leuk vinden dikke pech hebben.

Groet'n en tot de volgende keer.

HBES

De allerlaatste?

Wat we gehoopt hadden maar niet zeker wisten was dat we zouden kunnen bloggen op Kuala Lumpur airport. Daarom dus nog een berichtje. We zijn zojuist om 12.50 uur opgestegen van af Denpassar (Bali) en om 15.35 uur geland met onze Airbus van Malaysia Airsystems op Kuala Lumpur.
Hier moeten we tot 23.55 rondhobbelen want dan gaan we weer verder.
Naar Schiphol als het een beetje meezit.
De bedoeling is dat we ons hier vermaken met rummicub, Kolonisten van Catan en pesten. Voor de rest zullen we wel een boekje lezen en overal wat te happen en te snappen halen.
Dit was het eerst weer.

Groet'n en tot de volgende keer???

HBES

De laatste?

Zo luitjes.

Vandaag de laatste dag Sanur. 5 dagen vakantie, heerlijk hoor. De dag begon weer met een heerlijk ontbijt en daarna zwemmen in zee en in het zwembad. Lekker zonnen tot 11.00 uur waarna we weer zijn wezen snorkelen. Dit keer met veel meer succes. Prachtig koraal en bloedmooie vissen die zo uit "finding Nemo" geplukt waren. Zelfs een slang gespot die net zo van ons schrok als wij van hem.
 Aan het eind van de dag is de hele hbes clan fors onder handen genomen door een achttal Balinese vrouwen. De oudste was 63 en de jongste ook. Heerlijk laten masseren. Een uur lang met olie en stevige handen in je vel laten kneden. Super.
Zo aan het eind van de vakantie snappen jullie wel dat we het enorm naar onzen zin hebben gehad.
Samengevat hebben we op 12 verschillende plaatsen geslapen, hebben ons laten vervoeren in treinen, vliegtuigen, boten, openbaar vervoer, fietsen, brommers, fietstaxi's, brommertaxi's, paard en wagen, airco auto's, minibusjes met en zonder airco, bussen, taxi's en olifanten.
Gegeten is er zoal: toast en gebak en alles wat daar tussen zit. Denk aan een Indische rijsttafel en we hebben het  gehad. Zelfs Mc Donalds!
Voor de rest hebben we veel hoogtepunten uit alle reisgidsen gehad.
Een bedankje nog aan TOPconsultancy zonder wiens expertise deze blog nooit tot stand was gekomen.
Vermoedelijk was dit  de laatste blog
Daarom nu een passende laatste foto waarin iedereen afscheid van ons komt nemen.

Helaas!!!!!!! andere computer die niet in staat was om de foto te plaatsen.

Jammer He?

Groeten en het was ons een waar genoegen jullie op deze manier onze vakantie mee te laten beleven.

HBES

Ps. Nog twee dagen vliegen en treinen. Dat redden we wel.

moi

toch nog een drukke dag

Zo luitjes,

Onverwacht is het toch nog een drukke dag geworden. Aangezien beelden meer vertellen dan woorden kunnen zeggen, hierbij een overzicht van de dag in plaatjes.

Groet'n en tot de volgende keer,

HBES

Laatste tour (tje)

Zo luitjes.

Alweer de laatste tour die we voor ons zelf uitgestippeld hebben. Twee hoogtepunten van Bali wat je zeker niet mag missen zijn de Enorme rijstvelden van Jatiluwih. Dat zijn rijstvelden in een soort beschermd nationaal park. Je moet er weliswaar entree voor betalen maar dat houdt in dat ze daar geen nieuwbouw plegen. Geweldig om te zien en al die rijst bij elkaar krijgen we echt niet op. Een beetje door de rijstvelden gelopen en daarna weer in de auto

.

Op naar een niet te missen hoogtepunt nummer twee.

TANAH LOT.

Dat is een tempel die in het water staat en waar je de zon heel mooi onder ziet gaan. Als het niet bewolkt is.

 En dan komt de zonsondergang met al zijn spectaculaire kleuren die hevige emoties bij iedereen oproept.

Als je goed inzoomt (hee mam met de pijl op de foto gaan staan en dan met de linker muisknop klikken) zal je opeens een rood puntje zien. Verdorie daar word je toch even stil van he?

Geen orang oetans, geen zilver, geen vissen met het snorkelen en geen zonsondergang, kortom over een dag of drie gaan we maar naar huis!!!


Groet'n en tot de volgende keer.
HBES

Zeesterren

Zo luitjes,

De hele dag aan het strand en in het zwembad. Lekker hoor. De kreeften zijn inmiddels jaloers op onze kleur rood. Maar dat is niet erg hoor. Voor de rest vermaken we ons met de nodige spielerei in de vorm van jetskien (het dooit hier nogal, weet je) en parasailing. Supergaaf.
Boeken, zowel geschreven als om te luisteren, nintendo's, spelletje kaarten en colonisten zorgen voor de nodige afleiding en ontspanning

.                                                             als je goed kijkt zie je E hangen

                                                                         B drukt!


Genoeg energie opgedaan om morgen weer een tourtje te maken.

Groet'n en tot de volgende keer.

HBES.

(ps: filmpje lukte echt niet.)

Vakantie

Zo luitjes.

Zoals de titel al aangeeft:  Hoera, de vakantie is nu echt begonnen.
Vanmorgen uit Ubud vertrokken voor een ritje van een uur naar Sanur. Daar hadden we via de telefoon (100.000 adressen afgebeld en geinternet) een hotel gereserveerd dus moesten we maar afwachten waar we terecht zouden komen. Vlakbij Sanur doemde een enorm betonnen paleis op die niet zou misstaan in de Bijlmer. We keken elkaar aan en ja hoor....... Daar gingen we dus niet heen.
Waar we wel terecht kwamen was een paleis, genaamd: Peneeda view beach hotel. Nu niet direct gaan googelen maar eerst het verhaal even aflezen.
Mooie familiekamer met gescheiden slaapkamers, badkamer, aparte douche, wc en..... het kan niet op 3 (drie!) zwembaden. (kleintjes hoor?) En dat alles met de zee direct voor de deur.
Vakantie begint nu.
Programma hebben we nog niet maar dat komt nog wel. Het gaat nu om de zon!!!!!!!, zee en de rust.

Groet'n en tot de volgende keer.

HBes.

Brommertje rijden en Balinees dansen.

Zo luitjes.

Alweer de laatste dag in UBUD. En die moet je nuttig besteden dachten we. Dus...... brommertjes gehuurd, helmpjes op de kop en crossen maar. Door prachtige rijstvelden, schitterende kampongs, vreeselijk druk verkeer en rustige b weggetjes. Kinderen achterop en het was genieten geblazen. Pauze gemaakt midden in een kleine kampong met thee en cakejes. Daarna weer verder en onderwijl stoppen voor foto's en filmpjes.
Thuis gekomen even afkoelen in de pool en H weer op de brommer om nog wat meer te zien. Hoewel we ons hadden ingesmeerd met factor 30 heeft de zon toch kans gezien nog even een handtekening op ons achter te laten. Rooie neuzen dus.
's Avonds, na het eten naar een Balinees dancespektakel geweest in het Kings Palace. Opgevoerd werd een Legongdance. Allemaal verklede mensen en prachtige Balinese dames, mooie kostuums en een verhaal waar je niets van snapt. Geeft niks, het was de moeite waard.
Net op het moment dat de kont zeer begon te doen was het afgelopen. Precies goed dus. Het avondeten was een vluggertje, dus na de voorstelling maar weer naar het restaurant gegaan voor het toetje. Over toetjes gesproken, de bediening keek ietwat verbaasd toen we weer binnenkwamen. Maar gezegd dat we dat altijd zo deden in Nederland.

Straks alvast de rugzak maar weer reisklaar maken en plat.

Groet'n en tot de volgende keer.

HBes

Raften!!!!!!!

Zo luitjes...

Vandaag om half 9 opgestaan en toen ontbeten. Tosti's met kaas of toast met gebakken ei. Vroeg ontbeten want we zouden om kwart voor tien opgehaald worden door een mini-busje die ons naar het startpunt van de ayung rivier zou brengen. Die kwam natuurlijk drie kwartier te laat!! Op de Ayung rivier gingen we raften. Voor de mensen die niet weten wat "raften" is :) Dat is varen in een rubber-opblaas-bootje op een rivier met erg sterke stroming en met grote rotsen waardoor en veel golven zijn. Erg leuk. We hebben 11.4 km op de Ayung rivier geraft. Om te voorkomen dat je verzuipt (jaaaaa, zo sterk is de stroming ja!!!) moest je allerlei veiligheidskleding aan, zoals een zwemvest en een helm. Maar op sommige stukken van de rivier is de stroming niet zo sterk dus moet je peddelen om vooruit te komen. Dus een peddel is ook handig.
Om het peddelen gelijk te houden gingen we tellen: Satu (1), dua (2), satu, dua, satu, dua, satu, dua, satu, dua, satu, dua, STOP!! (<)
Rond 1 uur stonden we weer op het droge. Bij aankomst kreeg je een (warme) handdoek en bij de prijs van het raften in kon je ook eten (lopend buffet). Lekkeeeeeer!!
Na het eten weer op weg naar het hotel. Om half 3 kwamen we daar aan. E. + S. meteen zwemmen, want de bikini's waren toch al kletsnat. H. ging er ook in, in z'n prachtig mooie SpongeBob zwembroek!
Hier is een foto (die 1 of andere kerel gemaakt heeft langs de kant van de rivier) van ons 4-en + piloot/chauffeur/kapitein in het rubberen-opblaas-bootje.

                                                                zo maar een leuk plaatje.

Voor de rest van de dag het gebruikelijke patroon. Zie daarvoor de vorige blogs en vul zelf maar in.

Groet'n en tot de volgende keer,


hbES.

Ubud

Moi-eem luitjes!!

Om half 10 wakker en ontbeten. Heerlijk ontbijt. Pannekoeken, eieren, fruit, koffie, thee, toast en juices.
Om kwart voor 12 kwam de taxi, en met die taxi werden we rechtstreeks naar het hotel in Ubud gebracht. Ubud Terrace Bungalows, zo heet het hotel. Daar kwamen we om half 1 aan. Het hotel staat aan de Monkey Forest Road, waar langs de kant van de weg een soort park is waar allemaal apen rondlopen.
Aangekomen in het hotel, gingen we eerst de kamers bekijken. Prachtige kamers (met airco en geen arko!!!)
In-checken en in het zwembad gedoken. Daarna gingen we eten in het restaurantje bij het hotel. Na het eten even een rondje gelopen en naar de apen toe gegaan in het Monkey Forest Park.

Groet'n en tot de volgende keer maar weer.

hbES

PS. Dag vriendjes en vriendinnetjes.

reis Bromo

Zo luitjes,

Om 8.30 vertrokken we met een mini-bus richting Malang/Probolinggo. We dachten dat we een airco busje hadden, maar dat werd arko. Om 21.00 uur kwamen we aan in een plaatsje waar we gingen overnachten.Om 3.00 uur (!!!!) werden we gewekt en om 3.30 uur vertrokken we met een Jeep richting de Bromo. We hebben nog nooit zo'n lange file Jeeps gezien.We hadden uitzicht vanaf een andere berg warvan we niet zo snel op de naam kunnen komen. Er zaten een heleboel aaaa's in en het begon met een P. We stonden daar met minstens duizend andere mensen die allemaal een blauw schermpje in de handen hadden. Dat gaf zoveel licht dat je de zon amper kon zien opkomen. Nee hoor, 't was prachtig. Daar vandaan, nadat de zon goed te zien was, snel weer in de jeep en hupsakee naar de Bromo zelf. Die, met al zijn traptreden beklommen en in de krater gekeken. Hij stoomde wel maar spuwde niet. Berg op en berg af werden we constant ondersteboven gelopen door stinkende paardjes die luie toeristen aan het vervoeren waren. De stok en de zweep werden niet geschuwd om de grootst mogelijke dikkerds naar boven te zeulen.
Met de jeep weer terug naar het hotel. Daar een licht ontbijt genoten om vervolgens met een overvolle minibus (zonder AC) nar Probolinggo te rijden. Daar tot 13.45 uur gewacht tot de big bus kwam die ons naar Denpassar (Bali) zou brengen.
Een inmense reis die duurde tot 23.30 uur. Gesloopt als we waren stortten we oververmoeid in een taxi die ons naar een reeds gereserveerd hotel bracht.
De klok een uur vooruit gezet (wat gaat de tijd toch snel, he?) en plat. Heb niet meer gemerkt dat we de ogen dicht gedaan hebben.

Groet'n en tot de volgende keer

HBes

laatste dag Yogjakarta

Zo luitjes,

Het laatste dagje Yogya alweer. Maar wat voor een dag! Om 8 uur werden we opgehaald door een auto met chauffeur. Hupsakee, 1 uurtje rijden en we zijn bij de Borobudur. Moet je gezien hebben zeggen ze, en dat is ook zo. Staat op de werelderfgoedlijst en dat is maar goed ook. Het is de grootste boedhistische tempel ter wereld en staat er keurig bij. Twee tarieven. Een voor de indonesiers en een voor de toeristen. Anderhalf uur rondjes gelopen op de tempel en daarna op zoek naar olifanten. Even rondvragen, verkeerd lopen en ja hoor. Opeens trompetgeschal. Staan we daar oog in oog met 4 Sumatraanse dikhuiden. Even soebatten en ja hoor, onze beide dametjes kregen elk een olifant met privechauffeur. Prachtig gezicht toen ze erop zaten en daarna ging het spul aan de hobbel. Geweldige ervaring die ze niet licht (ha ha ha) zullen vergeten. Wij ook niet. Vervolgens ging de rit naar Menduth waar ze een enorme boedha (3meter hoog) hebben. Staat in een tempel en kun je met offers begroeten. Wierookstaafje in de brand gestoken voor iedereen die wel wat geluk kan gebruiken. Verder maar weer. Naar de Prambanan.
Da's een hindoeistische tempel waar even geen zegen op rustte. In 2006 is een groot gedeelte ondersteboven getuimeld na een aardbeving. Staat inmiddels ook op de werelderfgoedlijst en wordt met behulp van de Unesco weer opgebouwd. Zag er patent uit maar er moet nog wel doorgewerkt worden.
Als laatste naar het "zilverstadje" Kota Gedeh. Hieperdepiep hoera. Het is zondag en ja hoor. Waar heel Indonesie rustig doorwerkt zijn hier alle luiken gesloten en staan we redelijk voor joker met een goed gevulde portemonnaie in de wereld te kijken.
Dan maar weer op huis aan en aan het eind van de middag, vermoeid in het zwembad gesprongen. Lekkerrrrrrr.
Morgen vertrekken we naar de Bromo. Als we de zon hebben zien opkomen, knappen we door naar Bali. Daar komen we laat aan in Denpassar.
Jullie snappen het al. Dat wordt twee dagen niet bloggen.
Woensdag hopen we in Ubud te zitten en gaan er van uit dat we dan wel weer kunnen schrijven.

Groet'n en tot de volgende keer

HBes.

Kraton

Haaaai luitjes

Vandaag om 9 uur ontbeten. Je kon kiezen uit rijst met kip en spul waar van ik niet weet wat het is, en toast.
Daarna zijn we naar Kraton gelopen. Dat is het paleis van de sultan.Je kon er veel zien zoals gamelan (muziek door op potten en pannen te rammen), wayangpoppenkast (achter een wit doek) en aangeklede poppen met de uniformen van de sultan z'n prive leger.
Weer terug in het hotel gingen we meteen zwemmen.
Aan het eind van de middag gingen we in het centrum van Yogyakarta shoppen bij kraampjes langs de kant van de weg. E + S armbandjes gekocht en een wayangpop.
Nog even in een groot winkelcentrum gekeken en heeft B een bikini gekocht!!! Nog mooi ook ;-)
's avonds gegeten in restaurant/hotel Bladok waar we anders zouden overnachten, maar die was al vol. Heerlijk gegeten.

Helaas kunnen we geen foto bijvoegen, oude computer...jammer :-(

Groet'n.........tot de volgende keer maar weer :-)

hbES

Jogjakarta

Haaaaaay lezers!!

Zijn vanochtend om 10 uur vertrokken uit Pangandaran. Het zou een uurtje rijden zijn met de auto naar het station, maar dat werd 1 uur en 3 kwartier. Slechte weg... veel hobbels en bobbels.
De trein zou om 12.07 uur vertrekken  maar de trein had een uur vertraging.
Om half 6 kwamen we aan op het station in Jogjakarta. Met een auto zijn we naar hotel Permata gebracht. Super luxe en mooi hotel met een zwembad!! :-)
Tassen uit gepakt, en meteen naar McDonald's toe gerend!!!:-) (gegeten: allemaal een BigMac, met drinken en frietjes, jammie!!)
Met overvolle buiken naar de kamer toe gerold, meteen de zwemkleding aangetrokken en het zwembad ingedoken...
"KOUD!!!"
Straks nog even een rondje jalan-jalan (lopen) door Jogja en daarna tidur (slapen).

Groet'n en doeeeeeeeeeeeeeeeeiiiii en oja, tot de volgende keer!!

hbES

laatste dag Pangandaran.

Zo luitjes.

Een redelijk vroeg blog deze keer want we krijgen het druk na het diner. Vanmorgen om ongveer 07.00 uur eruit. We waren wakker en het hoosde. Hujan Lagi of te wel: het regnt verd.........e. Dat deed het 's nachts ook wel maar toen hadden we er geen last van.
Ontbeten en kaartjes op de post gedaan. Daarna maar weer kolonisten in afwachting van een rust moment van Pluvius. Die kwam na de lunch zodat de zwemkleding werd aangetrokken en op naar het strand. Daar een kapal laut (boot) gehuurd en naar de overkant van het schiereiland gevaren. Op de heenreis zagen we allemaal bootjes liggen dus we dachten dat het er wel druk zou zijn. Niet dus. Het waren vissers die hier zo'n 9 dagen op zee naar grote garnalen (udang) lagen te vissen. Eten en slapen op de boot.
Nadat we voorzien waren van (van boven naar beneden) duikbril en snorkel;, zwemvest, en zwemvliezen hupsakee, te water. We waren dus de enigen. En dat was niet zo raar want de zee ging zo te keer dat je zo weer het strand opgesmakt werd. Keihard werken om in zee te komen en toen je er eenmaal was, was er niets te zien. Wel vreeeeeselijk hard zwemmen om niet af te drijven en in ieder geval op dezelfde plek te blijven.
Na een minuut of twintig gaf S een kreet en schreeuwde:"Bloed". Bleek dat ze haar voet had opengehaald aan het koraal. Eruit dus.
E. en H. gingen nog even door maar een grote golf maakte er ook voor ons een einde aan. Bats, daar lagen we op het strand met van boven naar beneden: zwemvliezen, snorkel, bril en zwemvest. Die zat gelukkig met verscheidene touwtjes aan ons vast.
S. kreeg een medische behandeling met een bolletje die uit de boom werd geplukt en leeg geknepen werd op haar bloedende voet Het bloeden hield direct op en het prikte een beetje. Snee viel mee. 4 cm lang en 2 mm diep. (voet kan blijven zitten).
Straks ons laatste avondmaal in Pandangaran en morgen naar Yogyakarta. Bus en trein geregeld.

Groet'n en tot de volgende keer.


HBES

Rust 2

Zo luitjes

Weer een lekkere rustdag vandaag. Vannacht opgeschrikt door een donderend onweer en verschrikkelijk veel regen. Moskee niet gehoord. 07.00 uur wake up call en ontbijten. Daarna met een busje drie kwartier rijden naar de Green Canyon. Moet je gezien hebben. Overhangende rotsen en mangrove bomen waaruit al het water viel wat er de afgelopen nacht gevallen was. Daarom dus ook een wilde stroom waarin eigenlijk niet te zwemmen viel. Veel watervalletjes en zelfs een krokodil, maar nu in het wild (geen idee hoe oud). Na een klein uur weer terug en in de auto weer naar het hotel. Beetje zwemmen, wat lunchen en daarna de wilde zee in. Hadden we gisteren al hoge golven, vandaag waren ze zeker 2 en een halve meter hoog. En daar op weer met het body board. Echt superrrrrrrrrr. Beetje eten, spelletjes doen, kolonisten en pesten en vanavond nog wat chillen. We gaan uit. We zitten op de kamer van de dametjes.

Nu even iets technisch. De foto's op het blog zetten beheersen we wel maar daarna zit de hele fotocollectie in de war. Dat wordt nog wat als we thuis zijn. Alle foto's weer op volgorde zoeken. Nou ja, wie dan leeft.......

Groet'n en tot de volgende keer

HBES

Rust

Zo luitjes.

Deze dag hadden we ingepland als een rustdag. Da's goed gelukt. Eerst lekker uitgeslapen en daarna heerlijk ontbeten. Na het ontbijt  zwemkleding gekocht en wat kaartjes voor mensen die niet in het bezit zijn van ons blog of er niet mee weten om te gaan. Bijv.Tante J uit Duitsland . Bijna 100 jaar. Voor de rest van het niet zo schone strand (veel plastic) genoten. Beste golven hebben ze hier, Lekker met een bodyboard erop en over de golven roetsjen. Hoewel er overal borden staan dat je op onze plek niet mag zwemmen (dangerous beach) hebben we dat maar wel gedaan want de golven zijn hier het hoogst.
Morgen doen we de Green Canyon tour.

Zoals je hier boven misschien al ziet: Bikini's en Boerkini's verkopen ze hier niet.

Groet'n en tot de volgende keer.

HBES

Pangandaran

Zo luitjes.

Na een rustige nacht maar weer de rugzakken reisklaar gemaakt. Eerst nog even in een becak (fietstaxi) naar het station voor wat extra informatie over de treinen naar Yogyakarta. Om 12.00 uur in een minibus gestapt en op reis naar Pangandaran. Het duurde een uur voordat we Bandoeng uit waren. Goh wat een stad is dat. Ook trafficjam en we worden zo langzamerhand knettergek van al die kloten brommertjes, die als neefjes om je heen fladderen. Verder ging het over een smalle weg over bergen en langs rijstvelden tot we om drie uur ergens gingen lunchen. Kip met rijst. Om 18.00 uur hadden we er 211 km op zitten en stonden we voor de deur van........... Hotel Sandaan (met de groeten van, en de groeten terug aan Wahid). Mooi hotel, twee prachtige kamers en een lekker zwembad waar de dametjes natuurlijk direct in plonsden. Hierna eten en internetten. Op de foto zul je zien hoe luxe dat is. 
Morgen eerst nieuwe zwemkleding kopen omdat de oude vergeten zijn in Jakarta.



Groet"n en tot de volgende keer.

HBES

4 koppen thee.

04.30 uur. de mechanische grote bek van allah brult ons weer wakker. Die mag ons best wel eens vergeten. 07.00 uur een wake up call (brul). Wij eruit en aan het ontbijt. Scrambled eggs, toast en jam. Koffie en thee erbij, wie doet je wat. Vandaag een rondtour op het programma in de omgeving van Bandoeng. 3 uur rijden naar de vulkaan KAWAH PUTIH. In de krater geweest waar een groot warm meer was vol met zwavel. De bekende rotte eierenlucht zal waarschijnlijk nooit meer uit onze haren en kleren gaan. Wel mooi overigens.
Vervolgens een theeplantage bezocht. Man wat een thee. En dan te bedenken dat ze alleen maar de jongste blaadjes gebruiken. (komt me bekend voor). Alle blaadjes worden met de hand geplukt. Vandaar dat er waarschijnlijk zoveel Javanen zijn. Daarna nog naar een originele hot spring. Da's een plek waar het hete wter zomaar uit de grond komt borrelen. Je kon er in maar dat hebben we niet gedaan. Het was een spirituele plek en als je er in wilde om gezond te worden en het ziekenhuis niet kunt betalen moet je een offertje brengen. Ons mankeert niks, dus waarom zouden we er dan in gaan. Via Dago Tea house (vergane glorie) weer naar huis.

Morgen gaan we weer verkassen. Met een minibus naar Pangandaran. Lekker een paar dagen uitrusten aan het strand. 

Groet'n en tot de volgende keer

HBES

Bandoeng

Zo luitjes.

Zojuis met de trein in Bandoeng aangekomen  Zoals we gisteren al zeiden is alles maar dan ook echt alles volgeboekt. Toch hebben we onderdak gevondenin een Wisma genaamd ' By Morritz" Zeer low budget en zeker geen Sankt Moritz.
Kijken hoelang we hier blijven. Morgen meer. Gaan nu eerst wat drinken en daarna slapen

Groet'n en tot d volgende keer.

HBES

Jakarta

Zo luitjes

Vandaag door Jakarta gebajajd. Wij zijn naar Soenda Kelapa getuft en daar wat rondgelopen en.....gevaren. Mooi man al die Buginese Prauwen. Dat zijn houten schepen met grote punten waar de zeilen aan gemaakt worden. Er werd ons een rondvaart aangeboden (wel betalen natuurlijk) door een oude javaan uit de tijd van Juliana. Konden we niet laten lopen natuurlijk. Door het smerige water van de Javazee naar de Pasar Ikan gevaren. Vandaar door het oude Batavia gelopen met een echte oud hollandse Ophaalbrug. De zogenaamde Hoenderpasserbrug. 's Middags nog even een videokaart gehaald en daarbij wel 20 keer langs de MONAS gereden en natuurlijk ook nog even gezwommen. Daarna eten in het Jalan Jaksakwartier en via het internet opzoek naar een hotel in Bandoeng. Dat zit tot nu toe niet mee. Alles zit vol. Hoe dat afloopt?????

Groet'n en tot de volgende keer.

HBES

Jakarta

Zo luitjes.

Na een zeer voorspoedige vlucht zijn we vanmiddag aangekomen in Jakarta. Zitten daar in hotel Marco Polo. MET zwembad, midden in Jakarta. We slapen 7 hoog (geen stapelbed) en hebben een prachtig uitzicht over de stad. Eventjes in de plompert gegaan en daarna met een badjaj (tuktuk, overdekte brommer, soort van goggomobiel) naar de Monas gecrossed. Monas staat voor MOnumen NASional of te wel Soeharto's laatste erectie volgens de Indonesiers zelf. Verder geen nieuws. Googelen maar.

Groet'n en tot de volgende keer.

HBES

ps, Doen we er ook weer een fotootje bij.

moi

Laatste dag Sumatra

Zo luitjes.

Vandaag even bijkomen van alle emoties. Lekker rustig dagje van gemaakt. Het is onze laatste dag op Sumatra want morgen vliegen we van Padang naar Jakarta. De vlucht is met Garuda en vertrekt om 12.55 uur plaatselijke tijd. Bij jullie is het dan 07.55, tijd om op te staan dus.
Wat doe je dan zo'n dag? Om 09.00 uur ontbijten, beetje over de markt slenteren en van alles gekocht, geld bij een bank gehaald omdat je hier in het hotel niet kunt pinnen, lekker snacken in de vorm van gebakken banaan, risolletjes, patatje friet, meloen en diverse fruitjuices.
Vanavond de rugzakken maar weer reisklaar gemaakt en naar de grote Canyon om de kalongs over te zien vliegen.Kalongs zijn vliegende honden. Wat zijn vliegende honden? Uit de kluiten gewassen vleermuizen met een spanwijdte van ongeveer een meter.
Lekker gegeten in een ander restaurant. Heerlijk.

Groet'n en tot de volgende keer.

hbes.

Minangkabau tour

Zo luitjes.

De een na laatste dag op Sumatra hebben we besteed aan een tour in de omgeving van Bukittinggi. We hebben het volgende gezien:
Kaneel, kruidnagel, koffie, avocado, bananen, sirsuk (zuurzak), mais, rijst, katoen (kapok) papaya, passievrucht, kokosnoten, oliepalmen (connie niet) en pinda's. Dat alles op plantages natuurlijk. Want anders is er wel een slimmerik die zegt: " In de supermarkt zeker".
Verder het King's palace in Minangkabaustijl, een houtsnijwerkplaats, een koffiebranderij, een rijstmaalderij en een weverij bezocht.E en S hebben daar een sarong gekocht.
Op de weg terug gezwommen in het lake Singkarak. Lekker warm water, anders waren we er ook niet ingegaan.
Al met al een heerlijke dag die we afgesloten hebben met een dito maaltijd.
Het weer is hier aangenaam. Niet te koud en niet te warm. Terrasweer een 9. Het andere ook.

                                                                  (trouwring verloren zeker) .

.
                                                                      kruidnageldrogerij




Groet'n en tot de volgende keer.

HBES

Dagje Bukittinggi

Zo luitjes,

Vanmorgen om half 5 wakker gebruld door de mechanische grote bek van meerdere moskeeen. Zijn niet echt onze vrienden meer, maar goed. Toch weer in slaap gevallen en keurig op tijd (08.30 uur) aan het ontbijt. Continental breakpast, bestaande uit toast, scrambled eggs, jam en...........hagelslag puur. Koffie en thee erbij en iedereen weer blij. Na het ontbijt de stad in. Twee dingen moet je hier gezien hebben. Fort de Kock en de Clocktower. de zogenaamde BigBen van B. Dat hebben we dus gedaan. En passent de dierentuin meegenomen en diverse winkeltjes. 's Middags op ons Balkon besar gekolonistenvancatand. Gebakken banaantje erbij, smullen maar. Zojuist heerlijke rendang gegeten en diverse crazy games gedaan met de ober. Compleet gestoord de tent verlaten.

Groet'n en tot de volgende keer

HBES

Transsumatra Highway

Zo luitjes,

In twee dagen ongeveer 600km gereden over de titel. Een twee baans weg vol met kuilen, gaten, nog meer kuilen en nog veel meer gaten.Gelukkig in een fatsoenlijke airco auto. Halverwege geslapen in een gedateerd hotel in Sipirok.
Vandaag verder en omstreeks 16.00 uur de evenaar gepasseerd. Zitten nu in een hotel in Bukittinggi. Hier blijven we vier nachten.Genoeg te doen hier. Omdat er (misschien) nog steeds getwijfeld wordt of we niet in Bakkeveen o.i.d. zitten, hier kunnen jullie niet omheen. 

groet'n en tot de volgende keer,

HBES

ps. Frans S.mengerti dan terimah kasih

moi

boffen met buffs

Hallo luitjes.
Allereerst dit. Blijkt dat een blog volger twijfelt of we wel in Indonesie zitten want volgens hem kun je die ansichtkaarten overal kopen. Verzoek was om een foto van ons op het blog te zetten. Bij dezen.
Vandaag energie opgedaan voor de lange reis van de komende twee dagen. Mooie omschrijving van " lekker niets gedaan". Beetje zwemmen,  boodschappen, boekje lezen en verhuisd van de ene kamer naar de andere kamer.
Wederom heerlijk gegeten. Gaan nu nog even een blokje om en daarna plat
Selamat tidur.

Groet'n en tot de volgende keer.

HBES

ps. Dat zal wel een paar dagen duren.

moi.

Bad Tobameer

Oma pisang jarig. Hieperdepiep   hoera!!!!!!!!!

Heerlijk zo'n groot bad bij de deur. Maar........ eerst ontbijtbuffet. Pantastisch, met alles d'r op en d'r an. Van brood tot nasi goreng. Yoghurt en fruit na.
Daarna zwemmen. Knoeterharde wind dus beste golven. Lekker man. Boekjes lezen, wasje doen, fiets gehuurd en tegen al die pokke(n)bergen (ik zal het nooit leren) opgereden. De tour is er niets bij. Hapje drankje, Rendang, nasi putih, miehoen goreng en nasi goreng. Uitbuiken op bed. Kortom Pakansie.
Vandaag transpor geregeld naar Bukkittingi. Doen we in twee dagen dus onderweg ook een hotel geboekt in een plaats met zo'n lange naam dat die niet op ons blog past. Laat staan dat je dat uit zou kunnen spreken. Wel geprobeerd met als resultaat dat B. nu haar tong in het gips heeft.
Samengevat: geen nieuws.

Groet'n en tot de volgende keer.
hBes.

Toba meer

Hallo luitjes.

Vandaag W jarig. Van harte :)
Vanmorgen ging om 08.00 uur de wekker. Mooie tijd om op te staan. Gisteravond hadden we de rugzakken al voor het grootste gedeelte ingepakt zodat we plan plan (kalmpjes aan) konden wassen en ontbijten. Om kwart voor tien stond ons busje voor en ging de reis naar het Tobameer beginnen. We reden over de zogenaamde Perkabunan highway. Dat is een grote doorgaande weg met heel veel diepe kuilen langs grote palmolie- en rubberplantages. De rubberplantage waar wij langs dan wel doorheen reden was van meneer Bridgestone. Rubber genoeg. Halverwege gestopt in tebbittingi waar we de lunch gebruikt hebben. Boven een barbeque geroosterd witbrood gevuld met een of andere gelige zoete substantie. Heerlijk, kopje koffie en thee erbij en de perut (buik) weer vol. Om 15.00 uur stonden we aan de rand van het Tobameer. Half uurtje wachten en een half uurtje varen en wij zijn bij Tabo cottages. (TukTuk). Helaas, de kamer die we gereserveerd hadden was niet beschikbaar, maar een oplossing werd gevonden. Schieten er helaas een bad bij in maar die krijgen we over twee dagen. Inmiddels een hapje en een drankje achter de rug en zitten nu van de heerlijke krekelgeluiden te genieten.

Groet'n en tot de volgende keer

hbes

Gewend en verwend.

Zo luitjes.

Zoals het eerste deel van de titel al zegt: we zijn inmiddels gewend aan de systemen en het leven hier. Hadden we eerst groooote moeite om de telefoon en het blog aan de gang te krijgen, nu verloopt alles op rolletjes. Vandaar deze keer een uitgebreid verslag van de eerste dagen.
Met de trein naar Schiphol. Een hele coupe voor ons alleen tot aan Schiphol aan toe. Lekker relaxed reizen met het idee dat we op het vliegveld tijd genoeg zouden hebben. Hoe anders kan het gaan. Nadat de trein op Schiphol tot stilstand was gekomen begonnen we lekker op ons gemak de rugzakken om te doen en de spullen bij elkaar te pakken. Sara zei nog: "De deur gaat wel dicht hoor?"  Maar ja, als je op het knopje drukt gaat ie wel weer open. Dus niet. Daar ging de trein. Verdorie, wat nu. In looppas door de hele trein en voorin de conducteur aangesproken. " Wat doet u hier?" Tsja de deur ging dicht en we kunnen er niet meer uit. Na 45 minuten waren we weer terug op Schiphol. Druk dus. Alles is goed gekomen en in Medan werden we afgehaald door een aircobusje en naar het hotel gebracht.
Daarom staat in de titel ook verwend
Superdeluxe hier. Prachtige plek, heerlijke kamers, mooie omgeving, geweldige bediening en ook het eten is heerlijk.
Dus maar een nacht bijgeboekt.
Ergisteren naar Medan geweest. Uiteraard gebruik gemaakt van het openbaar vervoer. Minibus in en minibus uit. Iedereen vraagt waar je naar toe wil maar als je dan " naar Jakarta" zegt heb je opeens geen vrienden meer. Raar he? Moskee "Meshid Raya" van buiten en van binnen gezien zo ook het paleis van de Sultan. Prachtig hoor. Ijsje gegeten bij mc Donalds, want daar kan het, en daar na weer terug naar het hotel. Heerlijk om alle geuren weer te ruiken. (Ja, ook die van Mc Dolnalds)
Gisteren naar Bukit Lawang gereden om de Orang Oetans te bekijken. Op de heenweg een krokodillenfarm bezocht. Indrukwekkende dieren in soorten en maten. De oudste was 37 jaar (maar dat was hem niet aan te zien, hoor).
De oerang oetans hebben ons waarschijnlijk wel gezien, maar wij hen niet. Zit je daarvoor 4 uur heen en 4 uur terug in de bus. Nou ja, wel een hoop gezien onderweg.
Kinderen hebben het hier geweldig naar hun zin. Geen last van benauwdheid o.i.d. Lekker zwemmen en chillen. Wij ook.
Morgen vertrekken we naar Prapat om de oversteek te maken naar Samosireiland. Transpor geregeld. Hier blijven we ogeveer 3 of 4 dagen. Verder veel listige tips gekregen van  James, de hotelmanager.

Groet'n en tot de volgende keer

Hbes

(ps. het is hier 5 uur later dan bij jullie. Goedemorgen dus)

bij ons alles goed zitten in medan en hebben een goede vkucht achter de rug. mogelijk later meer van af een andere computer

Nu nog maar eens proberen. Na een voorspoedige vlucht  proberen we nu contact te krijgen met nederland. De teleoons doen het nit. maar een toesel hebben we een nieuwe simcard ingekocht. Het blog konen we ook niet opgestart krijgen en zitten nu in een warung een beetje te prutsen. Hoop dat jullie dit erste bericht krijgen
Ooit zal het wel goed komen.  Heerlijk uitgeslapen na een lange dag. Helaas konden we de Petronastowers  in Kuala Lumpur niet in. Veel te druk en te weinig tijd. Jammer. Nu zitten we in een prachtig hotel met een heerlijk zwembad,

Dit was  het eerst weer

Groet'n en tot de volgemde keer.

Hbes

gelukt of niet

w

't Begint te kriebelen

Zoals jullie al konden zien, 't begint nu echt te kriebelen. Omdat diverse mensen al op vakantie gaan en wij wat later,  wordt er zo links en rechts wat afscheid genomen. Gisteravond uit eten geweest met de volleybalvriendinnen en onze dametjes kregen twee geluksbrengertjes om hun hals gedaan. Klavertjes vier. Wat kan er nu nog mis gaan.

Voor een ieder die op vakantie gaat: Een goede reis en kom gezond weer terug.

hbes.

Groet'n en tot de volgende keer

......... EN SLIKKEN

zo luitjes,

Ik ga op vakantie en neem mee......... Hadden we het al over de spuiten gehad bij de GGD,  vervolgens op doorreis naar de apotheek. Malariatabletten halen en alle andere medicatie waar we niet meer zonder kunnen. 't Is toch wat. Misschien nog naar de Vrijbuiter voor een grotere rugzak. Voor de wijsneuzen onder ons: De malariatabletten hoeven we alleen maar voor Sumatra te slikken en nog een week daarna. Al met al slechts 16 dagen. Valt nog mee, nietwaar?

Groet'n en tot de volgende keer.

hbes

JALAN JALAN (lopen,wandelen)

Zo luitjes.

Weer een stap verder. Schoeisel compleet dus we kunnen gaan jalan jalannen. Zoals je ziet staan de firma's Birkenstock en Palladium bij ons op een voetstuk. En nu maar hopen dat alles op rolletjes loopt.

Groet'n en tot de volgende keer.

HBES