Afrika 13 juni 2022

 Hallo almal.

Marjolein van harte.

Gisterochtend zijn we vertrokken naar onze laatste verblijfplek in Botswana. Onderweg reden we door het Chobe national park en na niet al te lang rijden kwamen we aan bij Senyati Safari Camp. Super mooie plek met uitzicht op een olifantenpool. Hoe vaak kun je nou zeggen dat je olifanten in je achtertuin hebt? Nou, wij 2 dagen.

Uiteraard hebben we als eerste onze tenten weer opgezet, maar als snel zaten we met een biertje in de zon. Rond 14:30 uur moesten we in de benen, want kort daarna begon onze game drive (safari tocht)!

We werden opgehaald met een speciale game drive vehicle, een open auto waar je met 9 personen, 3 rijen van 3, in kan. We waren de enige die mee gingen met de tour, dus we konden snel vertrekken!

Onderweg moesten we even stoppen bij de ingang van het nationale park, om park fee te betalen. Het was een stukje rijden voordat we bij de eerste hotspot aankwamen. Dit was een plek waar veel dieren bij elkaar waren, zoals impala's, bavianen en kudu's (soort groot hert/eland). Er was een kans dat hier een luipaard liep, omdat de dieren erg onrustig waren. Wij dus ook, want een luipaard wilden we graag zien. Helaas werd na verloop van tijd, inclusief off-road ritje door de bush, duidelijk dat er geen luipaard of ander gevaarlijk beest in de buurt was. Dus door naar de volgende plek!

Snel daarna kwamen we aan bij de rand van de Chobe rivier. Omstebeurt zagen we olifanten, giraffen, nijlpaarden, een of andere lizard en zelfs een krokodil! Zo indrukwekkend!

Een eindje verderop zagen we twee leeuwenwelpjes, maar helaas konden we, na veel rondjes te hebben gereden, daar niet veel dichterbij komen. 

Op een gegeven moment begon de zon onder te gaan, het was 18:15 uur. We hebben snel een plekje gezocht waar we mooie foto's konden maken. Daarna begon de lange, maar vooral koude rit terug naar de camp. Want zonder vestjes, of liever gezegd winterjassen (het is oprecht winter in Afrika nu), was het best wel fris in de open auto.

Rond 19:15 uur waren we terug en hebben we eerst het avondeten klaargemaakt op ons gasstelletje. Daarna zijn we naar de bar gegaan en hebben we een gin tonic besteld om een beetje op te warmen. Deze hebben we opgedronken met uitzicht op de olifanten, wat wil een mens nog meer?!

En toen was het alweer bedtijd...

Totsiens

Afrika 12 juni 2022

 Hallo almal

Om 7:30 uur zaten we weer in de auto richting Muchenje (spreek uit: moetsjendzje). Een rit van 100 km, maar waarvan we wisten dat we er lang over zouden doen door de zandwegen. Het grootste gedeelte van de rit reden we door een nationaal park, dus we hoopten dat we veel dieren zouden tegenkomen. Dit bleek zo te zijn! Zoals de foto's al vertellen zijn we onder andere een tweetal giraffen en een troep leeuwen tegengekomen. Voornamelijk de leeuwen waren erg imposant, omdat ze zich niet lieten afschrikken door onze enorme auto. Aangezien ze midden op het pad lagen waar wij overheen moesten rijden, konden we ontzettend dichtbij komen. Geweldig!

Onderweg hebben we een korte koffiestop gemaakt van onze gasbrander (flink uit de buurt van de leeuwen). Ideaal!

Uiteindelijk kwamen we mooi op tijd aan bij onze nieuwe campsite in Muchenje. Precies op tijd eigenlijk, want 10 minuten later zaten we bij de receptie de F1 race op de tablet te kijken. Dat dat kan vanuit Botswana...

In de tussentijd hebben we wat dingen kunnen regelen voor de laatste dagen die we in Afrika zijn, en hebben we met een heerlijk Botswaans biertje van de laatste zonnestralen van de dag kunnen genieten. 

Ook hebben we een braaipakket gekocht, en hebben we de avond afgesloten met een heerlijke braai bij een prachtige zonsondergang!

Totsiens

10 juni 2022

 Hallo almal

Vandaag, 10 juni, ging onze wekker al om 05.00 uur in verband met een vroege gamedrive. Aangezien we deze inclusief gids, maar met onze eigen 4x4 auto gingen maken, moesten we dus onze daktenten afbreken en alles inpakken. Rond 06.15 uur stapten we met z'n vijven in de auto voor een gamedrive van maar liefst 4 uren. We hebben ontzettend veel geluk gehad, want we hebben naast impala's, kudu's, nijlpaarden en olifanten nu ook waterbuffels, zebra's, waterbucks én een roedel van maar liefst 7 leeuwen gezien, van superdichtbij! Er zaten zowel mannetjes als vrouwtjes bij, en een heeeeel schattig welpje. 

Na de gamedrive hebben we op het camp even een welverdiend rustmomentje gehad. We hebben genoten van een heerlijke douche en een hapje en een drankje in de Afrikaanse zon. 

Om 15.30 uur stond een tweede Mokoro trip van de vakantie op het programma, het tochtje met twee typische tweepersoonsbootjes met gids, die ons voortbeweegt door ons met een stok af te zetten op de bodem van de delta (die overigens helemaal van Maun tot in Angola stroomt). Deze tocht duurde 2 uur, 1 uur upstream en 1 uur downstream met tussendoor een pauzemomentje aan wal om de benen te strekken. Tijdens de tocht hebben we verscheidene vogelsoorten, een kikkertje en weer een imposante olifant gezien. Hoewel zo'n olifant maar liefst 200 liter water op een dag drinkt, bleef er gelukkig nog genoeg water voor ons over om te blijven drijven. Van de gidsen kregen de vrouwen van het gezelschap onderweg een zelfgevlochten lelieketting, en de man in ons midden kreeg een lelieblad op zijn hoofd. Ach, verbrandt zijn kale koppie ook niet ;) Toen waren we geëvolueerd tot King and Queens of the Delta, awesome. 

Na de Mokoro trip hebben we weer een heerlijk maaltje bereid op ons gasstel naast ons zelfgemaakte kampvuur: pasta. Na het eten kwam er nog even een nijlpaard voorbij hobbelen in de delta waar wij inmiddels de King en Queens van zijn. Vet gezellig. Vond hij ook.

Tegen 21.00 uur zullen we waarschijnlijk al wel in slaap gevallen zijn in de daktent.

Morgen vervolgt onze reis naar Savuti, waar we 1 nacht zullen verblijven. 

Dankie-ra (voor de mannelijke lezers onder ons) en dankie-ma (voor de vrouwelijke lezers onder ons) voor het lezen en tot later! 

Totsiens

Afrika 08 juni 2022

 Vanochtend ging de wekker om 6.00u want we zouden een lange rijdag voor de boeg hebben. Toen de wekker ging, bleek het echter nog pikkedonker te zijn en hebben we het opstaan uiteindelijk dus een halfuur uitgesteld. Snel koffie gezet, ontbeten, klaargemaakt en de daktenten ingepakt, en in de auto gestapt. Onze rit begon veelbelovend: binnen een uur zagen we een struisvogel, kudu's, impala's, een giraffe en meerdere guineafowls (soort gekke dikke vogels)! De rest van de rit viel qua wildlife-spotten helaas wat tegen...

Halverwege passeerden we de grens van Namibië naar Botswana, waar we weer allerlei formulieren hebben moeten invullen en paspoorten moesten laten controleren door verschillende poppetjes. Bij die douane werd ons gevraagd waar onze reis naartoe ging: Maun. We kregen van alle poppetjes daar te horen: "Oof... bad road...". Nou, daar was geen woord aan gelogen. Over een rit van 435km deden we uiteindelijk 8 uren... De geasfalteerde weg, waar je officieel 120 km/h mocht rijden, bevatte meer "potholes" (gaten) dan het oorspronkelijke gebit van oma Banaan (I'm moving up and down, side to side, like a rollercoaster). Maar rond 16.00u kwamen we toch heelhuids aan in Maun, waar we nog wat boodschappen hebben gedaan, en uiteindelijk op onze plaats van bestemming: Discovery Bed and Breakfast. Deze B&B wordt gerund door een super vriendelijke mevrouw die oorspronkelijk uit Nederland komt, en hier inmiddels dik 15 jaar woont. Zij heeft ons dus verwelkomd met allemaal leuke verhalen over haar ervaringen in dit prachtige land en heeft ons handige tips meegegeven voor de rest van onze trip. Ook heeft ze voor ons pizza's besteld en laten bezorgen, waar we zojuist heerlijk van gesmuld hebben. 

Hoewel het ontbijt hier officieel tussen 07-09u geserveerd wordt, maken ze hier voor ons een uitzondering, omdat wij morgenvroeg op tijd staan. Om 07u worden wij namelijk op het vliegveld van Maun verwacht voor een vlucht over de Okavango Delta in een mini vliegtuigje, dus morgen om 06.30u zitten we alweer in de auto. Met andere woorden, bedtijd nu!

Afrika 09 juni 2022

 Hallo almal.

Vanochtend (9 juni) zijn we om 5:30 uur opgestaan en hebben we genoten van een ontzettend lekker ontbijtje. Het plan was namelijk om om 8:00 uur een rondvlucht over de Okavango delta te maken! Dit betekende dus wel dat we ons extra vroeg moesten klaarmaken, zodat we op tijd (lees: 7:00 uur) bij de office van Mack Air, de betreffende airline van Maun, konden zijn. Zo gezegd, zo gedaan. 

Vanuit de office zijn we lopend naar het vliegveld van Maun gegaan. Hier kwamen we Pollen tegen, een medewerker van het vliegveld die ons een beetje wegwijs maakte. Hij vertelde dat we tijdens onze rondvlucht vooral op zoek moesten naar de neushoorn, omdat die zich niet graag laat zien. Hijzelf had ze nog maar 2x in de laatste 5 jaar gezien. We kregen dus een missie mee.

Iets na 8:00 uur werden we opgehaald en werden we in een klein busje gezet, dat ons naar ons vliegtuigje bracht. In ons vliegtuigje konden misschien maximaal 15 mensen, maar wij hadden met ons vieren (en de piloot) een eigen vlucht! Luxe hoor.

Eenmaal aangekomen bij het vliegtuigje stond onze piloot Thomas al op ons te wachten, een voormalige Duitser die sinds zijn 11e in Botswana woont. Hij vertelde dat we tijdens de vlucht vooral veel kans hadden om buffels, krokodillen en nijlpaarden te zien. Leuk!

Toen stegen we op. Een hobbelige, maar fantastische rit boven de delta! Wat een uitzicht! Het eerste gedeelte vlogen we nog over bewoond gebied, maar al snel veranderde dit in een wildernis met open vlaktes, riviertjes, moerassen, struiken, bomen en meren. In 45 minuten hebben we onzettend veel diersoorten gezien, waaronder olifanten, zebra's, impala's, krokodillen, giraffen, nijlpaarden, gnoes, en misschien een leeuw, maar die weten we niet zeker. Omdat het vliegtuigje te snel ging om alles op de foto te krijgen, kunnen we dus niet alles laten zien, dus je moet ons maar geloven ;)

Met een zachte landing kwamen we weer neer op het vliegveld. Allemaal een klein beetje misselijk van het gewiebel, maar dat was het helemaal waard! Tegen Pollen hebben we gezegd dat we maar liefst 3 neushoorns hadden gezien vanuit de lucht. Hij keek ons met grote ogen verbaasd aan, waarop wij in lachen uitbarstten en hij in de gaten had dat we een grapje maakten.

Voordat we weer in de auto stapten hebben we bij een leuk tentje geluncht en hebben we onze laatste boodschappen gedaan voor de komende paar dagen. Noodzakelijke boodschappen waren onder andere chips en koekjes voor onderweg, en de keuze hierin is reuze bij de Botswaanse supermarkten. Daarom hebben we de hulp van een medewerker ingeschakeld die ons al een tijdje lachend in de gaten hield. Hij heeft ons twee zakken chips (naturel en een of andere vage balsamico-azijnsmaak), en een pakje koekjes met de naam "Eat-one-now" aangesmeerd. Prima. 

Met een goed gevulde boodschappenkar verlieten we de supermarkt. We zijn vanaf nu namelijk een paar dagen "back to basic", in een camp bij Mbudi waar geen stroom, en dus geen Wi-Fi, is. Om 16:00 uur zijn we daar aangekomen en hebben we de tenten weer opgezet. Aan het begin van de avond hebben we het avondeten gekookt: rijst met wat groente en heekfilet, boven een vuurtje voor onze auto.

 Nadat het 's avonds donker is geworden, om ongeveer 18:30 uur, mogen we de 200 meter naar het toiletblok niet meer lopen, omdat de kans dat je bijvoorbeeld een hyena tegenkomt te groot is. Dit vergt dus wat planning.

Morgenvroeg gaan we een game drive maken, een tour met de auto om (hopelijk) veel dieren te kunnen spotten.

Tot snel!

De laatste volle dag Afrika is alweer ingegaan... Om 06.00 uur ging de wekker en hebben we voor de laatste keer onze daktenten ingepakt. We hebben er namelijk voor gekozen om de laatste nacht, vanavond dus, in een chalet te overnachten met het oog op het klaarmaken voor de lange reis terug naar Nederland (lees: alle zooi uit de auto halen en alle tassen en rugzakken uitpakken en opnieuw inpakken). 

Na het inpakken van de daktenten hebben we snel een kop koffie gezet boven het gasstelletje en zijn we naar de receptie gelopen. Daar was onze chauffeur van de shuttlebus al op ons aan het wachten, samen met nog 4 toeristen uit Zuid-Afrika, allemaal met hetzelfde doel: de Victoria watervallen in Zimbabwe bezoeken! Onderweg moesten we dus de grens over van Botswana naar Zimbabwe, wat concreet inhield: weer langs verschillende poppetjes met onze paspoorten en vaccinatiebewijzen en andere formulieren, want we hadden een visum nodig voor Zimbabwe (formaliteitje). De Zuid-Afrikanen hoefden dit niet, dus zij waren in een ommezien klaar. Wij als Europeanen daarentegen hebben bijna een uur in de rij moeten staan. Gelukkig scheen het zonnetje... ;-) 

Na alles ingevuld, gecheckt en gestempeld te hebben, kon onze reis weer worden voortgezet. Om 10.00 uur kwamen we aan bij een vliegveld in Zimbabwe, maar dit was een ander vliegveld dan alle vliegvelden die we tot nu toe gezien hebben deze vakantie (en dit waren er nogal wat...) : dit vliegveld had een grote H op de grond staan in witte verf. We zouden namelijk een helikoptervlucht maken boven de Vic Falls (Victoria watervallen)! We moesten nog eventjes wachten op onze beurt, maar na een paar minuten begon onze uitleg (onszelf wegen, route en veiligheidsvoorschriften) en konden we, met zo'n coole koptelefoon en al, de heli instappen. Wát een prachtig uitzicht boven de watervallen! Woorden kunnen dit eigenlijk niet omschrijven. Dus we verwijzen jullie graag naar de foto's. 

Na 13 minuten landden we weer en waren we een zeeeeer bijzondere ervaring rijker. 

Na de helikoptervlucht hebben we genoten van een heerlijke lunch met gin tonic bij het Look-out café met wederom een schitterend uitzicht over de watervallen. We hebben hier het advies van de ober opgevolgd en krokodillenvlees geproefd. Qua smaak en structuur een combi van kip en vis, heerlijk! Tijdens de lunch konden we genieten van het gegil van ziplinende toeristen (een tokkelbaan over een enigszins rustig gedeelte van de watervallen). Hier hadden wij helaas geen tijd voor vandaag.

Met goed gevulde buikjes hebben we de watervallen te voet verkend. We kregen meermaals de vraag of we wel poncho's bij ons hadden, want we zouden kletsnat worden. Nou, in het regenachtige Nederland doen we al niet aan poncho's, dus dan doe we dit in Afrika natuurlijk al helemáál niet. Achteraf begrepen we de sceptische blikken van de Zimbabwanen en de chauffeur wel, want het leek na afloop van de wandelroute letterlijk alsof we net onder de douche vandaan kwamen. Maar dit was het meer dan waard! Op verschillende viewpoints hebben we foto's en video's kunnen maken (met de waterdichte GoPro) van al het water dat met grof geweld naar beneden stortte. Ook hier geldt: beelden zeggen zoveel meer dan woorden. 

Ook zijn we in het National Park van de Vic Falls nog even langs een standbeeld van een of andere ontdekker gelopen (Dr. Livingstone, I presume...)

Om een uur of 15.00 stapten we weer in de shuttlebus. Onderweg dus weer een pitstop moeten maken om onze paspoorten weer te voorzien van de zoveelste Botswaanse inreisstempels, en toen het laatste stukje naar het Senyati Safari Camp waar we logeren. Aldaar de sleutel van ons chaletje opgehaald, en nu gaan we genieten van de pizza's die we hier hebben laten bezorgen. 

Het toetje moge duidelijk zijn: een heerlijke ijskoude gin tonic, met uitzicht op de olifantenpool... 

Slaap lekker alvast en tot morgen! 

plaatjes

plaatjes vullen de tekstgaatjes.

Hallo almal.

Omdat we zoveel reizen en dus lange dagen maken komt het er nog even niet van om een tekst te schrijven. Dus moeten jullie het met onze voorbijgangers doen. Geniet er maar even van

En dit was onderweg, dat wil zeggen: 435 km slecht wegdeksel.

Totsiens

Te laat.

Hallo almal.

Maak je niet ongerust. Dit gaat over het blog. Door alle drukke schema's en enorme afstanden, gecombineerd met korte dagen, is het er niet van gekomen jullie op de hoogte te houden van de voorgaande dag. 

Gisterenochtend om 10.00 uur vertrokken en om 10.15 grote consternatie in " het dikke beest ". Twee olifanten. Direct op de foto natuurlijk

Alsof we nog nooit een olfant gezien hadden :). Nou, in ieder geval, deze niet. Voor de rest wat apen en koekien en gaten. Niet echt de moeite waard om rare capriolen voor uit te halen. Aan het eind van de middag kwamen we aan bij  Kamp Kwando. Hadden we eigenlijk de dag ervoor moeten aan komen. Ze kenden ons dus ook niet. Zaten we nota bene op de verkeerde plek. We moeten op het Bush Kamp Kwando zijn. Daar werden we allerhartelijkst ontvangen. Een kampeerplek werd aangewezen en hup.....de familie in aktie.

Nog wat sokken er in, slaapzakken en kussens en klaar is kees. In nog geen half uur was de klus geklaard.

 Onderweg hadden we brandhout gekocht dus direct een vuur stoken. Baden Pwel zou zich in zijn graf omdraaien als hij deze poging bezag. Boomstammen zo groot als u het gebintvan een eeuwen oude boerderij moesten in brand.

Dat werd dus niks. Pasta dan maar. Smaakte op datmoment veel lekjerder dan gebraad.

Daarna afwas gedaan en vroeg plat. 20.30 uur. Pikkedonker,  lekker briesje en heerlijk bedje. Morgen, eigenlijk vandaag dus, om 06.30 uur de wekker. Man o man. Dit is geen vakantie, maar werk (vrij naar Marijke Boon).

Totsiens

Afrikaaaaaa.

Hallo almal.

We hebben het gehaald hoor. Gisteravond laat naar bed gegaan in Frankfurt. Het komt er dus eigenlijk op naar dat we over de reis Groningen-- Frankfurt 33 uur hebben gedaan  tot aan de volgende vlucht. 

Heerlijk geslapen en ontbeten, dat dan weer wel.

Vlekkeloze reis gehad van Frankfurt , via Johannesburg naar Kasane. We begonnen in een Boeing 747-8, daarna in een Embrear 135/140. Die was met 44 personen stampvol.

Op het vliegveld Kasane werden we afgehaal door de autoverhuurder. Die ons deze auto voor de komende 12 dagen meegaf.

Tekst en uitleg over tent op zetten, stroom voor koel/vriescombinatie, vastzitten in het zand en loshalen met levensgevaarlijke krikken,

Banden repareren en de keuken unit. Krijgen jullie allemaal wel te zien. 

Nou en toen was het bijna donker. En omdat het afgeraden werd om in het donker te rijden, snel boodschappen gedaan en doorgereden naar chobe safari lodge. Onderweg drie olifanten, een koppel impala's, wat zwijnen ( dieren, geen geluk) en een stuk of twintig apen gezien. 

 Prachtige kamers, heerlijk diner en tijdens dit schrijven tot de conclusie gekomen dat we de pijp uit hebben.

Dus, we gaan plat.

Totsiens

Hbes

on the road again

Hallo almal.

De HBES clan is weer on the road again. Namibië en Botswana worden getrotseerd, met een selfdrive 4x4 auto. Zo'n dikke bak met twee tenten er op waarin de nacht wordt door gebrag. Je leest het goed, de talencursus Afrikaans is niet voor niets gewees nie.

De reis tot dus ver: om 13.48 vertrek van hoofdstation Stad naar Schiphol. Vandaar doorvliegen naar Zürich,  om vervolgens door te stoten naar Johannesburg en over te stappen in een klein masjien naar Kasane, Botswana.

Nou, vergeet het maar. Het vliegtuig naar Zürich had anderhalf uur vertraging. Hierdoor kregen we op Zürich  te horen: het toestel naar Johannesburg gaat niet vlieg nie. Dus: slapen in een hotel, ontbeten en vliegen naar Frankfurt. Hopen dat we daarvandaan verder kunnen. Dus hoofdzakelijk is ons uitzicht de komende tijd dit.

En dit

En dit

Tot morgen, hopelijk vanuit Afrika.