Kort blog

Bon giorno

Midden in de nacht: moest plassen, vlak voor het slapen gaan. ( nog mazzel, anders moet je er weer uit as je d'r net in ligt).

Een kort blog vandaag luitjes want het was vandaag huishoud dag. Was gedaan, opgehangen en weer opgevouwen. Ging allemaal zo snel dat er niet eens een foto gemaakt kon worden. Koelkast ontdooid. 

In de tussentijd alles wat koud moest blijven samen met diepgevroren flesjes in de koeltas bewaard. 

Na het ontdooien alles weer terug in een schone koelkast gezet. Ijsje gegeten in het dorp. Daarna slaapzakken gelucht en weer terug in de tent. Met dezelfde snelheid als de was, dus ook geen foto. Macaroni gegeten met een salade Levanto. Recept: alles wat in de koelkast op moet door de ijsbergsla doen samen met een deel olijfolie en balsamico. 

Daarna koffie en yahtzee 

en straks een sapje scoren in het dorp.

Arreviderci

Barre voettocht...maar ja, je krijgt er wel wat voor terug.

Bon giorno

Vanmorgen vroeg opgestaan en naar het dorp gelopen. Vandaar kun je te voet naar een van de "cinque terre" waar wel al eerder waren geweest. Met de trein, weet je nog. Nu, achteraf, weten we ook weer waarom we dat met de trein deden.

Om negen uur starten we bij dit bordje

Dit hangt op het laaste huis van Levanto, bij het begin van de wandelroute naar o.a. Monterosso.

Natuurlijk hadden we van te voren informatie ingewonnen waarin ons duidelijk werd gemaakt dat je een geoefende loper moest zijn, over goed schoeisel moest beschikken en drinken mee moest nemen voor onderweg.

Ge-oefende lopers zijn we. We hebben ooit eens een keer de Haute Cime bedwongen toch? Goed schoeisel hebben we en drinken kunnen we als de beste. Zelf hadden we deze tips nog aangevuld met twee appels en twee bananen. Voor allebei één natuurlijk want je moet het allemaal wel meesjouwen hé? Oh ja, we hadden ook nog een paar plakken dik belegde boterhammen mee.

De route wordt op stenen aangegeven met een lik witte en rode verf. Dat wil hem helpen.

Voor de tocht staat een tijd voor de geoefende loper ongeveer tweeenhalf uur. Dus als het een beetje meezit lunchen we weer op de camping.

Direct na het bordje volgt een steile klim via een trap. Hijgend als een postpaard wordt na een kwartiertje een plateau bereikt. Met een, precies... werkelijk schitterend uitzicht. Dat was ook direct het einde van die trap trouwens. Het vervolg ging over een plat getrapt puinpad met rotsblokken door dicht begroeid bos met hier en daar een doorkijkje over zee. De tip van goed schoeisel kwam ons goed van pas. Hier en daar werden de open plekken in het bos, we kunnen overigens niet spreken van een tra want daar heb je meer bos voor nodig, wat groter en kreeg je dit beeld:

    En kon je ver beneden je dit zien:

    Dat is Levanto vanaf de berg. 

Ongeveer in het midden zie je een kerktoren ( die nachtelijke lawaaischopper) die vlak bij onze camping staat. 

Na diverse keren van deze werke........ inderdaad, uitzichten te hebben genoten bleef de weg eigelijk elke keer omhoog gaan, met af en toe een beetje naar beneden. Het vreemde was, dat je toch overal een  huis of een  opknappertje tegen kwam.    Hoe die  mensen daar  kwamen,   Joost mag het weten ( maar dat hoeft niet hoor Joost?)

Nog eem een plaatje:

    (Hoef hier alleen nog maar dood te gaan).

Verder maar weer tot we bij een bordje kwamen dat schuin naar beneden wees. Stukje lopen en dan

    

    Een paadje met weer wat traptreedjes en even verderop:

    Ergens ver in de diepte: "Monterossa"

Nou, ligt dat er niet werkelijk schitterend bij? Dachten wij ook. Ondertussen was de zon aan het draaien geweest en liepen we hele stukken in de felle zon. Water en ranja kwamen goed van pas, evenals de appels en bananen.

Overigens liepen we nog precies volgens het tijdschema dat op de bordjes stond. Maar..... de bergbeklimmerij met JW en consorten had ons wel geleerd dat naar beneden een stuk beroerder was dan omhoog. En dat bleek hier ook het geval. De spierpijn van toen kwam ook nog even ter sprake. Mooie vooruitzichten allemaal. Een kleine drie kwartier later stonden we in Monterossa. 

Moe, maar voldaan dat we deze barre tocht ook weer hadden door staan, hebben we elkaar beloofd dat we dit.......... Vul zelf maar in.

Twee cappuccini, een appeltaartje en een chocoladetaartje werd op het terras genoten waarbij de waardin ons met lede ogen aankeek. Vervolgens naar de berg waar we zojuist afgekomen waren en toen naar onze voeten.

  Hoofdschuddend ging ze haar zaak maar weer in. Misschien in de hoop dat deze reclame- uiting niet te lang zou blijven zitten.

En dan hebben we het nog niet eens over de door en door bezwete kleren, waaruit de goedbedoelde deodorant ergens halverwege de berg moet liggen.

Na de inwendige mens versterkt te hebben via de plaatselijke supermarkt door naar de tent om te douchen en bij te komen.

De rest van de dag doorgebracht zoals een ervaren vakantieganger doet.

Met niets, sapjes en chips. Wat een leven.

Bommen Berend

Oh ja, nog eem dit.

Bij de tent aangekomen hoorden we in de verte gerommel van de donder. Onwillekeurig denk je dan toch weer eem aan Bommen Berend. 

Veel plezier in stad met peerdespul, vuurwerk en Grönnens Laid.

Mien pronkjewail zit van sapjes en kobo te genieten.

Genova (Genua)

Bon giorno 

Vanmorgen, na het ochtend ritueel, met de auto vertrokken naar Genua. Over de snelweg ongeveer een uur, langs de kust en door de bergen meer dan twee en half. We kiezen voor het laatste als heenweg en terug via de snelweg.

Wie ooit al een een keer door de bergen via een pas is gereden weet wat je te wachten staat. Grote hoogteverschillen, smalle wegen, steil omhoog en naar beneden en achter elke haarspeld wacht een verrassing wat we te zien krijgen. 

Al met al een ( daar komt ie weer) " werkelijk schitterende" route met als enige nadeel dat er nergens een fotopunt was waar je kon stoppen. Daarom geen beelden, maar misschien is er op google iets te vinden van de "passo Bracca".

Zelfs in de dorpjes was geen parkeerplek te vinden zodat de cappuccini nog even op zich liet wachten. Maar daar hadden we zo'n zin in.

In Genua aangekomen een grote parkeerplaats gevonden midden in het centrum. Met direct een heerlijke cappuccinotent er bij en een genovese specialiteit in de vorm van een soort platte vierkante oliebol. Gered door de bel, zal ik maar zeggen.

Dan Genua zelf.

Zie de plaatjes en bedenk daarbij dat gene wat B zou zeggen: het is inderdaad zo

Dit is het eerste wat je tegenkomt en staat op het centrale plein.

Deze staat een eindje verder op en zo loop je het oude centrum binnen.

De toren, en de kerk kon je niet in.....jammer hè?

"Werkelijk schitterende"  fresco's om elke hoek

Tientallen palazzo's zoals deze,

En oh ja, deze nog voor de verzameling.

Van de overige bezienswaardigheden kunnen we zeggen dat je meer dan een dag nodig hebt om alles te bekijken. Genua is dus zeer de moeite waard om heen te gaan als je in de buurt bent.

Via de snelweg weer terug, wat gegeten, naar het dorp gesjokt (chips waren op) en nu met wat sapjes lekker bloggen en kobo-en op het terras van de camping. 

Bonne sera.

HB.

Anders dan anders

Bon giorno.

Eerst even wat mededelingen van huishuidelijke aard. Links en rechts worden we overspoeld door goedbedoelde mails en apps met als onderwerp dat het casino in Groningen in brand staat.

In ons hele leven zijn we daar nog maar drie keer geweest. We zijn er nooooit rijk maar ook niet berooid van teruggekomen. Verder zijn we, als we al zouden willen, te laat met het helpen van blussen.

Verwacht van ons daarom ook geen hulpverleningsverzoeken richting psychiatrische zorg of zo :)

Verder zit de klat er een beetje in met betrekking tot het dagelijks bloggen.

Dat komt omdat de wifi niet altijd meewerkt, het veel te heet is om de hele dag bezig te zijn, het voor jullie niet zo interressant is om dagelijks drie keer te moeten lezen dat we weer een ijsje en/of cappuccini hebben gekocht en hoe laat we plat zijn gegaan en dat we vlak daarvoor sapjes als prosecco en birra hebben gedronken.

Wat doen we dan wel: 

Nou, gisteren hebben we een prachtige wandeling gemaakt naar Bonassola.

Dat is een wandeltocht over het traject van een oude spoorlijn. Het ijzer hebben ze weggehaald, vervolgens hebben ze er bitumen ingegooid en een fietspad en voetpad in aangelegd. Slim en mooooi." Werkelijk schitterend" zou B gezegd kunnen hebben. ( heeft ze ook hoor?)

Onderweg zie je dan dit......

En dit........

En dit.......

 Mooi man.

En je raadt nooit wat we daar gedaan hebben? .......  Preciessssss.

Terug kwamen we deze nog tegen. 

 Moest wel eem op de foto, toch?

's Avonds met de schottelbraai gespeeld, ( surf en turf),

 en lekker bij de tent gezeten boekje lezen.

Vandaag weer naar het strand en genoten van drie rondjes Max Verstappen op de camping. Bij hem is de lol der af. WAT DENK JE BIJ ONS DAN?...€&@€&@doodskopgeenplaatjevan€&@.

De laatste foto is van de toekomstverwachting van het weer.

Weinig blogwerk in het verschiet maar veel ........... En nog meer .......... ( één bolletje op een hoorntje)

Arreverderci

HB

Cinque terre of te wel " nationaal park de vijf dorpen " .

"'Bon giorno.

Zoals gezegd hebben we gisteren het nationaal park "Cinque Terre" bezocht. Dit zijn vijf kleine schilderachtige dorpjes die tegen of op de kliffen gebouwd zijn. Aan de kust, dus bereikbaar vanaf het water of bovenlangs over de weg of half hoog met de trein. Omdat dit het toeristiche hoogtepunt is van Ligurie kozen we voor de trein. Makkelijke verbinding en geen geouwehoer met parkeren voor de auto. Bovendien ook nog eens voldoende te zien, hoewel je ook door heel veel kleine tunneltjes gaat. Maar ja, dat maakt het weer spannend als je er weer uitkomt. Zien we zee of zien we bergen. In de tunnels hoef je je daar niet druk om te maken. Daar zie je toch niets.

De dorpjes liggen onderling ongeveer 5 treinminuten uit elkaar en onnodig om te zeggen dat het elke keer goed vol zat in de trein. Toch hadden we telkens een zit plek en altijd airco. Wel luxe hoor. Wat kost dat dan wel nait, hoor ik de rasechte Groninger alweer zeggen? Nou, een hele dag, van 06.00 uur tot 24.00 uur voor maar 16 euro per persoon. 

" Ah, da's gain geld, ja!"  Nee jong, daarom hebb'n wie dat ja ook doan!

De eerste stop is in Monterosso.

Een van de twee dorpjes met een zandstrand. Bij de rest moet je je pokkel op de hete stenen leggen. Een soort steengrillen dus maar dan zonder saus.

B. Zegt direct bij het uitstappen al dat het werkelijk schitterend is. Vol trots loop ik verder, maar het sloeg op de omgeving. Ik heb dat de rest van de dag nog honderden malen gehoord, en ik moet zeggen: " het is zo, gewéldig mooi om te zien. Daar ben je nooit te oud/jong voor".

Om de dorpen goed te zien moet er heel wat gesjouwd worden. Berregie  op en berrregie af. Maar het is zeer de moeite waard. Overal ijscotentjes, focacciaboeren en pizzeria's die allemaal de meest lekkere cappuccini monteren. Om niet steeds in herhaling te vallen vermelden we dit slechts een keer maar geloof me, we hebben een fantastisch vergelijkend warenonderzoek gedaan naar alle producten, waarbij geen overtuigende winnaar te voorschijn is gekomen.

Daarna door naar dorpje twee.

Vernazza. Ook een dorp met zandstrand.

En ook gekleurde huizen met kleine steegjes.

Dorp nummer drie is Corniglia.

Je ziet het al. Dit is het enige dorp dat niet helemaal rechtstreek aan de zee gebouwd is en daarom vanaf de zee alleen met een trap te bereiken is. 

381 traptreden. Sodeju, en dan ook nog zo'n trap waarbij de aan-en optredes niet in verhouding staan met elkaar. Maar Móói. Tsjonge, wat is dat mooi.

 En hoewel de trap al heel bijzonder was, dat geldt zeker ook voor het dorp. B. zou zeggen:" werkelijk schitterend"!

Het vierde dorpje zou Manarola moeten zijn. Vandaar loopt een wandelpad naar dorpje nummer vijf. Ongeveer 20 minuten lopen, dus dat was te doen. En zeker als de weg ook nog "via dell amore" heet. Die wil je niet missen, toch?

Nou, vergeet het maar, de trein boemelde zo maar door naar dorpje nummer vijf, te weten Riomaggiore. Dorp aan de rivier dus.

Blijkt dat de verliefdheidsweg de loop der jaren niet goed heeft doorstaan en dat hij nu niet veilig genoeg meer is om over heen te lopen. Laat staan de liefde te bedrijven.

Dus eerst nummer vijf dan maar

Je hoort iemand denken: " werkelijk schitterend......." En echt waar, je krijgt er geen genoeg van.

Overal langs de hele kustlijn liggen mensen te zonnen en op de terrassen is een net zo ongedwongen sfeer. Zo echt vakantie, jongen!

Verder maar weer, of eigenlijk terug maar weer naar dorpje nummer vier.

Manarola.

Zie de foto's van de dorpjes 1,2,3 en 5 en dan ook nog deze daarbij.

Hadden we niet eerder al een kerk gezien in Levanto,  nu vonden we hier de bij behorende engeltjes.

Is't niet wat?

Na een hele dag genoten en gesjouwd te hebben zijn we teruggetreind en hebben we ons vermoeide lijf voor de tent gevleid.

Vroeg naar bed en de stramme spieren rust gegeven.

Ciau.

HB

Zo moe hè.

Bonne sera.

Drukke dag gehad vandaag. Maar dat lezen jullie morgen. Dan hebben we een rustdag en hebben we gelegenheid de dag geestelijk weer op een rijtje te krijgen.

Tot morgen dus.

Arreverderci

HB

Dag alweer om.

Bonne sera.

Dag alweer voorbij. Na het ontbijt naar het strand geweest. Uurtje afbakken 

en daarna bij de VVV informeren hoe we het beste naar Cinque Terra kunnen gaan. Na een half uur soebatten zijn we eruit. We gaan met de trein. Mooi man. En in de loo van de volgende week nog een keer met de boot. Weten we in ieder geval zeker dat we niets gaan missen. Voor de rest van de dag beetje lezen, eten koken 

en nog eem naar de stad gesjokt.

Jullie begrijpen het al: vakantie. En oh ja, de ijsjes zijn hier in alle kleuren en smaken. En lekkkkkkeeeerrrrr.

Arreviderci

Inrichtdag, dus een smoes om lekker niets te doen.

Bon giorno.

Veel kerken hier. Dus ook veel kerktorens. Met heel veel klokken. Die een wedstrijd doen wie het meest slaat. Wat ons betreft is het één - één en stoppen ze er mee. Elk uur en af en toe zomaar. Maar goed, een moskee is ook geen pretje en zo heeft elk geloof zijn voor en nadelen. 

De hele dag een bietsje aangetestikeld om de tent. Allemaal spullen die niemand te zien krijgt, waaronder onze nieuwe tarp, netjes in de aanhanger opgeruimd, in de zon zitten, kopjes koffie drinken, naar het strand lopen ( 15 min heen dus ook terug), naar het dorp lopen, (10 min)  strand is door het dorp heen dus te combineren, eten koken, dorpje lopen ijsjes eten sapjes drinken, yathzeen, en nog eem wat drinken en zo is de dag zomaar weer om.

En nu zijn we klaar om te ontbijten.

Arrividerci

HB

Dresden, Praag....Tsjechie. Vergeet het maar. ..... ITALIE !!!!

Bon giorno.

We wisten het echt niet. Waar we heen moesten op vakantie. En omdat niets doen geen optie is besloten we om in ieder geval maar weg te gaan. Daarheen waar de zon schijnt. Binnen de familie was al genoeg regen gevallen. Dus hebben we de zware last op onze schouders genomen om het aantal zonuren weer op te krikken naar een acceptabel niveau. Goed hè?

Dresden moest het worden want daar waren we nog nooit geweest. En dan door naar Tsjechie in de buurt van Praag. Mooi gebied, de Bohemen, met schilderachtige plaatsjes.

Maar ja, buienradar 14 dagen ( waarom kijk je er ook op) geeft regen.

En eh........ Italie, Ligurie, daar zijn we nog niet geweest en we hebben tenslotte de " bloemenriviera" leeftijd.

Volgens buienradar 14 dagen stralende zon.

Camping reserven gaf tot op de dag van vertrek nog problemen maar we hadden een plek voor een tent van 3.5 x 5m. Dat moet dan maar.

Eergistermorgen om 08.30 uur met de aanhanger achter de auto onderweg. Dwars door Duitslan met 10 tallen wegopbrekingen naar Zwitserland waar we in het plaatsje Sempach aankwamen. Toen was het inmiddels 17.40 uur.

Bolletje opgezet, iets uit de wok met garnalen en schnitzel mit pommes klaar laten maken, eten en naar het dorpje lopen. Daar hebben ze opeens een bevolkingsoverschot gekregen want er daalden daar in de schemer wel 100 ooiervaars neer die allemaal een plekje zochten op de kerk.

Na dit wonder gezien te hebben terug naar de tent en naar bed.

Gistermorgen krentenbolontbijt ( hadden we nog) tent afbreken en om 09.30 uur weer aan de rit. Af en toe een wegopbreking en een vrachtwagen gezien die, vanaf een berg,in een bocht rechtdoor was gereden met als gevolg dat de hele cabine zo plat was als een zwitserse franc en zijn lading tomaten was veranderd in een biologische ketchup.

Om 15.30 uur draaiden we de camping op. Italiaans hè, dus dan weet je het wel. Piepkleine plekken, auto niet bij de tent en aanhanger al helemaal niet. We kregen een miniplekje toegewezen en moesten met onze spullen lopen naar het eerste terras.

Waarschijnlijk keken we zo beteuterd dat, net nadat we de tent naar boven hadden gezeuld de plaatsaanwijsjongen aankwam lopen en zei dat ze de schedule hadden omgegooid en wij naar een andere plek konden verhuizen.

Groot jongen. Tent met boogluifel en voorwand, plek voor aanhanger en auto en nog plek voor de tafel en stoelen. Hoewel we niet alles kunnen laten zien wat we hebben is dit ons breed naar het zin.

Nou luitjes, vandaag inrichtdag en relaxen dus hier moeten jullie het eerst maar mee doen

Arrividerci

HB

Kiek moar eem hoe mooi;)

Dresden, Praag.......Tsjechie? Vergeet het maar....ITALIE!!!!!

Bon giorno.

We wisten het echt niet.... waar we heen zouden gaan op vakantie. En omdat niets doen geen optie is besloten we om in ieder geval weg te gaan. Dáárheen waar de zon schijnt. Binnen de familie was al genoeg regen gevallen.  Dus hebben we de zware last op onze schouders genomen om het aantal zonuren weer op te krikken naar een acceptabel niveau.  Goed hè?

Dresden moest het worden want daar waren we nog nooit geweest. En dan door naar Tsjechië in de buurt van Praag.  Mooi gebied, de Bohemen, met schilderachtige plaatsjes.
Maar ja, buienradar 14 dagen, ( waarom kijk je er ook naar) geeft regen.
En ...... eh Italië, Ligurie, daar zijn we nog nooit geweest en we hebben tenslotte de "bloemenrivieraleeftijd" nietwaar?
Volgens buienradar 14 dagen zon. Dat moet dan maar :)
Camping reserveren gaf tot op de dag van vertrek nog problemen maar we hadden een plek voor een tent van 3,5 X 5m.   Zucht.Dat moet dan maar.
Eergistermorgen om 08.30 vertrokken. Dwars door Duitsland met 10tallen wegopbrekingen naar Zwitserland waar we in het plaatsje Sempach aankwamen. Toen was het inmiddels 17.40 uur. Mooie schone camping aan het meer.
Bolletje opgezet, iets uit de wok met garnalen en schnitzel met hommes klaar laten make, ook maar opgegeten en naar bet dorpje lopen. Dáár hebben ze opeens een bevolkingsoverschot gekregen want er daalden in de schemering wel 100 ooievaars neer die allemaal een plekje zochten op het dak van de kerk.
Na dit wonder gezien te hebben terug naar de Zelt und plat.

Gistermorgen krentenbolontbijt  (hadden we nog, met kaas) tent afbreken en om 09.30 uur weer aan de rit. Af en toe een wegopbreking en een vrachtwagen gezien, die van een berg, in een bocht, rechtdoor was gereden met als gevolg dat de hele cabine zo plat was als een Zwitserse Franc en zijn lading tomaten was veranderd in een biologische ketchup (en de bestuurder misschien ook wel).

Om 15.30 uur draaiden we de camping op. Italiaans hè, dan weet je het wel. Piep kleine plekken, auto niet bij de tent en aanhanger al helemáál niet. We kregen een miniplek toegewezen en moesten met al onze spullen lopen naar het eerste terras.

Waarschijnlijk keken we zo beteuterd dat, net nadat we de tent naar boven hadden gezeuld  , de plaatsaanwijsjongen aan kwam lopen en zei dat ze de Schedule hadden omgegooid en wij naar een andere plek konden verhuizen. Tof man.
Groooot jongen. Nou ja, groot. Voor Italiaanse begrippen dan hè.
Tent met boogluifel en voorgaand, plek voor aanhanger en auto en dan ook nog plaats voor de tafel met twee stoelen.
Hoewel we nu niet alles aan iedereen kunnen laten zien wat we hebben (patsers) is dit ons breed naar het zin.

Arriverderci

HB