De opschepper.

Bonsoir luitjes.

Allereerst even dit. Hoewel  we al vele honderden kilometers door "de Dordogne" gereden hebben, over de weg dus, en niet door de  rivier, wisten we maar steeds niet wat de groene vruchten  waren die we aan ontelbare bomen zagen hangen. Een diepgaand onderzoek leverde het volgende op:

Zo, dan weten jullie dat ook weer. Maar ja, waarom worden die dan in zulke grote hoeveelheden geteeld. Da's om neuten te schaitn. (Help geen laxeermiddel tegen), en voor de Pasen maar ook voor de walnotenolie

natuurlijk.  (Nooit van gehoord)

Verder de dag begonnen zoals altijd. Eerst een frisse ochtendwandeling naar het dorp, even een croissant scoren bij de bakker, vervolgens een espresso bij de kroeg, en dat nuttigen op het terras. Très bon.

Na dit ontbijt weer terug naar de tent voor een gebakken of gekookt ei, een paar plakjes pain brûn en beaucoup  de DE café (met). En natuurlijk het DvhN, waar een mens niet zonder ken.

Laat de dag vervolgens maar beginnen.

Naar Bergerac deze keer.  Juist, die van Cyrano. Dikke opschepper trouwens. Hij is daar nooit geweest. Maar wel twee standbeelden van hem in het dorp. Trappen naar schatting tweehonderd duizend (200.000) toeristen elk jaar weer in.

Maar ook met een mooie kerk en prachtige huizen. Dat dan weer wel

Voor de rest van de dag nog wat rondgetourd en bij wat frissigheid de komende dagen doorgenomen. Vrijdag gaan we naar huis terug. Dan zijn we hier wel klaar en kunnen, als het een beetje meezit, de tent droog mee terug nemen. Vermoedelijk slaat het weer hier komend weekeinde om. Vandaar.

A demain 

HB (de Bergerac)

Helemaal nix

Bonsoir luitjes.

Vandaag nix te melden. Hebben voor de tent gezeten in de veel te warme schaduw. +39.
Even boodschappen gedaan en gaan nu naar het dorp voor de nodige beweging.
A demain

HB

Ps. Blijkt dat de kroeg in het dorp, net als vorige week maandag, ferme is non de ju.
Dus drinken we de frissigheid die we thans dubbel en dwars verdiend hebben  nu maar bij de tente.

Linea recta naar het kasteel van Josephine Baker en weer retour

bonsoir luitjes.

Vandaag hebben we kalmpjes aan gedaan. Na bijgekomen te zijn van het middernachtelijk feestgedruis van onze achterburen ( zo te horen zit er nog voldoende scouting spirit in) vanmorgen lekker relaxt door gebracht. B heeft de bitumen in de omgeving geteisterd en H heeft even een bakkie gedaan beneden in het dorp. Na de lunch, die werkelijk niets voorstelt omdat het te warm is om te eten, zijn we de rijdende koelbox weer ingestapt om het kasteel van de titel te bezoeken.
Dit is de laatste in het rijtje afbeeldingen hier onder.
Nu zitten we uit te buiten en doen een koppie thee, koffie en drinken daar iets familiars bij.
Straks even bellen en daarna naar het Groot, nonstop vuurwerk dat ze hier drie dagen te vroeg afsteken. Rare jongens, die Fransen

A demain
HB

Alweer een Klein rondje " Dordogne"

Bonsoir luitjes

Vandaag nemen we jullie mee naar het uiterste oosten van de Dordogne. We hebben gereden, alweer, omdat het buiten 35 + was en in de auto aangenaam koel. Als  je vanaf de zwarte pijl een ietsje naar rechts gaat en daarna op de D61 en de D 62 omhoog gaat kom je uit in Condat sur Vézère. Voordien nog even Carlux aan gedaan. Vandaar af de " Vézère "  afgezakt to Les Eyzies en daarna weer retour via Sarlat naar de flèche noir. 

We zijn door De meest prachtige dorpjes, schilderachtige wegen, gelukkig gesloten kerktorens geraced, geknord , gesjokt en gedwongen doorheengereden omdat er geen parkeerplaats beschikbaar was. Één parkeerplaats was nog leeg en daar konden we bovendien  nog op ook, maar daar was dan weer niets te beleven. Bij terugkomst op de camping wees de thermometer nog steeds 35 graden aan, genoeg redenen dus om de ijskast mét zijn wachtende inhoud maar eens aan te spreken. Geen bezwaar gehoord, dus de nodige frissigheid maar tot ons genomen. 

Net een heerlijke paella gegeten en nu onder accordeonmuziek van de achterburen deze blog tot een goed einde aan het brengen.

Volgens de campinggasten vieren de achterburen hun 50 jarige  bruiloft. Nou, van harte, dan.

Het klinkt in ieder geval gezellig. 

En Dan nu de plaatjes.

A demain
HB

Nog een Klein rondje " Dordogne " (staat niet op de kaart)

Bon soir luitjes.

Vanacht niet wakker geworden van de kou, maar wel van een house party achtig feest dat tot diep in de nacht duurde. Vond plaats in een achter ons gelegen dorp. Was gisteravond ook het geval. Diep dreunende bassen die tot 03.30 (half vier) druk aan het bassen zijn. Iedereen op de camping wordt er horendol van.
Vanmorgen weer heerlijk van de zon genoten en vanmiddag weer op stap geweest.
Cenac, Daglan Villefranche du Perigord bezocht en natuurlijk niet te vergeten Domme, die van tje. Je weet wel. Het bijzondere Daar is de kerktoren. Die hebben, zoals jullie weten, altijd onze aandacht omdat daar in geklommen moet worden.
Nou hier niet dus. Waarschijnlijk was het geld op, want een hele toren kon niet gebouwd worden. Alleen één platte zijkant. Zelfs de trap paste er niet meer in, dus werd die er aan de buitenkant tegen aan geplakt. Niet te beklimmen, sodeju

Stuk voor stuk allemaal prachtige plaatsjes zoals je hier onder wel zult zien. Tijdens het avondeten werden we verblijd met prachtig gezang vanuit de achter tuin van onze buren. Allemaal shanty's en scouting liedjes (hoe zou dat nu kunnen) gezongen door een koor.

Nu eerst de plaatjes en daarna nemen we nog even wat  boisson dans het pittoreske dorpje onder aan onze pieds

Klein rondje dordogne

Bonjour luitjes.

Na de wel verdiende rustdag van gisteren, wilden we vandaag weer in de benen. B een rondje hardlopen, H naar het dorp voor de pain.
Na douche en andere hygienische plichtplegingen een kleine lunch en daarna " on tour ".

De route is vanaf de zwarte pijl, daar wonen wij, links om. Over de orange weg D 703.

Via Le Buisson, Le Bugue, Les Eyzies naar het wonder schone Sarlat la  Canéda, waar we een ijsje hebben gegeten, een citron presse en een orange presse hebben gedronken, en wat hebben rondgelopen. 

Daar na weer terug naar de camping. Mooi man.

Overigens valt te melden dat zo'n citron  presse bekvertrekkend zuur  is en we nog steeds niet in staat zijn om te lachen.

Wat ook op viel is dat Sarlat vermoedelijk de hoofdstad is van uitgeknepen  en gepureerde ganzen-  en  eendenlevers is want er was een aaneenschakeling van foie gras winkels en fabrieken.

Nu zitten we bij de tent te genieten van een hapje en een drankje bij een temperatuur van + 30.

Dat wordt vanacht wel weer anders. Om 04.00 uur is het bitter koud hier. Je wordt wakker van het klappertanden van mede campingbewoners en omdat je moet plassen. Extra lakenzak doet wonderen.

Niet tegen het plassen, maar tegen de kou 

Zo en dan nu de plaatjes behorende bij boven stand epistel.

A demain 

HB

Saint julienne de lampon deel twee.

Daarna nog heerlijk tapas gegeten en ons zelf op laten drogen in een vreeeslijk hippie tent. Althans het gebouw. De bezoekers / bezoeksters stonden gelet op hun leeftijd al met één been in het Graf maar deden nog leuk mee met de jeugd. Wij dus. 

Na deze ervaring werd de twijfelaar in het hotel opgezocht. Nee, niet de nachtwaker, maar het nèt te smalle bed. Dat zou nog wel een spektakel worden.

Maar dat werd het niet. Heerlijke douche, dito ontbijt , de auto uit de parkeergarage gehaald, waar we overigens zat in konden met onze totale hoogte van 2.10 meter. Deze was 2.15:).

Verder maar weer, nog maar 543 km tot de camping. Onderweg nog een paar keer genoten van onze tolbadge waardoor we in één keer door konden rijden. Tenzij er van die sukkels in stonden die cash moesten betalen. 

Dan moesten we diep in de ankers en hopen dat we de voorganger niet door de slagroom drukten.

Om een uur of vijf reden we het terrein van de camping op en dik een uur later stond ons dag- en nachtverblijf op een bijna lege camping met de kont tegen het zwembad. In de regen maar die zou in de loop van de volgende dag wel weg zijn.

En dat was ook zo. Vandaag genoten van een heerlijke zon en eindelijk rust. Hoewel we op de terugweg zijn begint nu deel twee van de vakantie. Rust dus.

Au Revoir

HB.

Ps. Als er hier en daar rare woorden in staan komt dat door de automatische tekstgenerator. Waar je overigens knettergek van wordt.

Saint julienne de lampon

Bonjour luitjes.

Weer even geleden dat we onze belevenissen hebben gedeeld met jullie.

We waren klaar met Porto, nou ja klaar....., we hadden het hotel niet langer geboekt. De bedoeling was dat we in Portugal zouden kamperen, maar daar staken de stakers een stokje voor door met hun benzinevrachtwagens te staken. Dus wij plan Z voor de dag gehaald en een camping op gezocht in de Dordogne. Niet dat we wat met Frankrijk hebben, maar om nu helemaal naar Italie te rijden was ook niks. Én we hadden immers nog Bilbao nog te goed.
Het Guggenheimmuseum stond op het programma. Hotelletje geregeld en wij voor dag en dauw onderweg. Om tenslotte meer dan een uur kwijt te raken in een enorme file.
Tijdens het rijden hoorden we dat de benzinestakers er de brui aan hadden gegeven en dat de staking gestopt was.
Merde &@€&|$£¥.
Bilbao glom dat het een lieve lust was. Niet omdat wij er waren maar omdat het spoelde van de regen.
Nèt te laat stonden we bij de ingang van het museum. Je mocht er alleen nog maar uit, maar er niet meer in.
Dan de buitenkant  maar bewonderd. Echt de moeite waard hoor.

Deel twee

hola luitjes.

Drukke dag gehad en drukke dag voor de boeg. Porto is een geweldige stad die alle bezienswaardigheden op loop afstand heeft. Wij zijn inmiddels 0.50 m af gesloten maar hebben Dan ook alles gezien.

Morgen naar Bilbao waarna onze vakantie echt begint.

Piri piri

HB

Gain tekst, Alennig ploatjes

zie titel

We rijden weer, en staan ook weer stil deel 2

Dit wordt een Oma banaan verhaal.
.......... dus hè)
Nu zitten we in Porto dus. En.... Is het daar Mooi?  Nou en of. Of we daar de enigen zijn? Nou dat niet, smooth druk. Maar wel een Mooi hotel, lekker in het centrum . Hotel São Gabriel heet ie. Koekel moar eem.
Vandaag natuurlijk ook al ge hop on en hop oft. Buiten boven gezeten. Kop verband, maar het humeur goed.
Morgen krijgen jullie plaatjes maar nu ook nog even één.

Dit is een hele bekende boekwinkel, die J.K. Rowling heeft geinspireerd, voor de bibliotheca in de Harry Potter reeks.
Daar stonden wel twee honderd mensen voor in de rij maar gelukkig hadden wij al sneltickets gekocht via het Internet. In een ommezien stonden binnen. Mooi man.

Nou, hier laten we het eerst bij. Morgen volgt Meer over Porto, port, en allemaal andere wetenswaardigheden.

Piri piri
HB. (Zonder S en E, want die gaan al Lang niet Meer mee.)

We rijden weer, maar staan ook al weer stil

hola luitjes.

Zoals het eerste deel van de titel al zegt: we rijden weer, en...zoals het een goede Renault betaamt, zonder problemen.
Vijf jaar geleden zijn we zonder tentenpakkelarie helemaal naar het zuiden van Spanje  gereden dus de weg wisten we not wel. Zelfs de eerste camping van toen wisten we ook nog

Dus  daar maar weer heen. Beetje vervallen maar voor ons Meer Dan goed. En als doorgekomen camping helemaal. Ongeveer 100km boven Bordeaux. 

De volgende dag vroeg op en huppekee daar gaan we weer. En waar komen we terecht? Precies weer op dezelfde camping als toen.

Zelfde plek, beviel toen ook goed.

De derde en laatste reisdag bracht ons in Portugal. Dat is nou wel eem een dingetje want links en rechts kregen we signalen door dat de benzine daar op rantsoen was. En voor ons, die de oorlog niet meegemaakt hebben, al zou je dat niet zeggen, levert dat de nodige stress op natuurlijk. 

Bij de eerste de beste pomp moest natuurlijk getest worden of het bericht ook juist was.

Nou, ..... Die klopte hoor. Wij konden nog net 10 liter krijgen en met een breed lach en een vette Bon Diaz  konden we vertrekken. Waarbij we links en rechts voorbij gesteld werden door portugezen in dikke bakken. 

Tegelwijsheid: " Als die portugezen niet zo hard zouden sjezen, zou er Meer benzine wezen."

Maar goed. Voor de rest van de vakantie is dát wel eem een probleem. Wij, die veel willen zien en dus ook veel rijden redden het niet met hier en daar een druppie. Benzine dan,hè?

Daarom worden de plannen gewijzigd.

Zondag naar Bilbao, maandag door naar Frankrijk waar we ergens in de Dordogne aan iedereen ons bolletje ( de tent

NABRANDER