Alweer het laatste blog van deze vakantie.
Zoals afgesproken had iedereen ontbeten
toen we om ongeveer 09.00 uur begonnen met het innemen van de sleutels en de kamer controle. Stel je het volgende voor. Een tafel, vier begeleiders, een lijst met namen en een heleboel sleutels en de daarbij behorende sleutelmensen met een heleboel koffers en tassen.
Het gaat als volgt: de sleutel wordt ingeleverd bij de lijstbegeleider, die vinkt voor ontvangst aan en geeft de sleutel weer af aan de kamercontroleurbegeleider. Die sjouwt als een dwaas door het hotelcomplex om te kijken of er nog wat in de kamer is achtergebleven. Daarna meldt die de kamer weer af als schoon en leeg waarna er een streep door die kamer gaat. Paspoort of ID bewijs gaat weer naar de rechtmatige eigenaar en de zaak is afgerond.
Dit 35 keer en je hebt alles om 09.45 uur geregeld. Snelle tijd, kop vol zweet en een kilo afgevallen.
Zo ziet de lobby en bijbehorende bagageruimte er dan uit.
Om half elf reed de bus voor en toen moesten koffers, rolstoelen en rollators er in. Heel wat gepuzzel voor de chauffeur en ook hij verloor liters zweet maar hij kreeg het er wel in.
Op naar het vliegveld. Daar wachtte ons de mededeling dat het vliegtuig door een technisch mankement twee uur vertraging had.
Geduldig wachtend werden we constant op de hoogte gehouden door een medepassagier die een vliegtuigapp had waarop hij kon zien waar het vliegtuig zich bevond.
Die app werkte feilloos want toen hij zei dat ie boven Kos vloog zagen we hem ook aankomen.
Inchecken was geen probleem. Gewoon tegen iedereen zeggen dat we als eerste aan boord mochten ivm onze groep en iedereen liet ons voorgaan.
Mooi he?
Over de terugreis valt alleen te meldden dat we in Eindhoven er even uitmoesten om van bemanning te wisselen en het vliegtuig schoon gemaakt moest worden. Dat kwam niet door ons hoor, maar vanwege de smeerpoetsen die er eerder die dag mee gevlogen hadden.
Op Eelde stond de bus al klaar voor de mensen die her en der afgezet moesten worden en werd er emotioneel afscheid genomen van en door iedereen.
Altijd een lastig moment, maar gelukkig zien wel elkaar weer op de tweede vrijdag in november bij de reunie.
Rest mij nog iedereen te bedanken voor de bijzonder fijne en leerzame vakantie en de mooie verhalen.
Tot ooit
H.
Prachtig geschreven, mooi om te volgen! Fijn dat iedereen genoten heeft! Welkom thuis
BeantwoordenVerwijderen