Zo luitjes.
Als jullie dachten dat je van ons af was.......... Vergeet het maar.
Inmiddels is iedereen zo'n beetje vertrokken van het vliegveld en lopen hier alleen nog maar wat Nederlanders rond die allemaal wel naar huis willen, maar het vliegtuig heeft vertraging. Inmiddels al een half uur. Wat dat nog gaat worden?
Gelukkig schenkt meneer Starbucks heerlijke koffie in diverse smaken en variaties. Dus voorlopig trekken we het nog wel.
Helaas kunnen we weer geen fotootjes plaatsen zodat diegenen die alleen plaatjes leuk vinden dikke pech hebben.
Groet'n en tot de volgende keer.
HBES
donderdag 19 augustus 2010
De allerlaatste?
Wat we gehoopt hadden maar niet zeker wisten was dat we zouden kunnen bloggen op Kuala Lumpur airport. Daarom dus nog een berichtje. We zijn zojuist om 12.50 uur opgestegen van af Denpassar (Bali) en om 15.35 uur geland met onze Airbus van Malaysia Airsystems op Kuala Lumpur.
Hier moeten we tot 23.55 rondhobbelen want dan gaan we weer verder.
Naar Schiphol als het een beetje meezit.
De bedoeling is dat we ons hier vermaken met rummicub, Kolonisten van Catan en pesten. Voor de rest zullen we wel een boekje lezen en overal wat te happen en te snappen halen.
Dit was het eerst weer.
Groet'n en tot de volgende keer???
HBES
Hier moeten we tot 23.55 rondhobbelen want dan gaan we weer verder.
Naar Schiphol als het een beetje meezit.
De bedoeling is dat we ons hier vermaken met rummicub, Kolonisten van Catan en pesten. Voor de rest zullen we wel een boekje lezen en overal wat te happen en te snappen halen.
Dit was het eerst weer.
Groet'n en tot de volgende keer???
HBES
woensdag 18 augustus 2010
De laatste?
Zo luitjes.
Vandaag de laatste dag Sanur. 5 dagen vakantie, heerlijk hoor. De dag begon weer met een heerlijk ontbijt en daarna zwemmen in zee en in het zwembad. Lekker zonnen tot 11.00 uur waarna we weer zijn wezen snorkelen. Dit keer met veel meer succes. Prachtig koraal en bloedmooie vissen die zo uit "finding Nemo" geplukt waren. Zelfs een slang gespot die net zo van ons schrok als wij van hem.
Aan het eind van de dag is de hele hbes clan fors onder handen genomen door een achttal Balinese vrouwen. De oudste was 63 en de jongste ook. Heerlijk laten masseren. Een uur lang met olie en stevige handen in je vel laten kneden. Super.
Zo aan het eind van de vakantie snappen jullie wel dat we het enorm naar onzen zin hebben gehad.
Samengevat hebben we op 12 verschillende plaatsen geslapen, hebben ons laten vervoeren in treinen, vliegtuigen, boten, openbaar vervoer, fietsen, brommers, fietstaxi's, brommertaxi's, paard en wagen, airco auto's, minibusjes met en zonder airco, bussen, taxi's en olifanten.
Gegeten is er zoal: toast en gebak en alles wat daar tussen zit. Denk aan een Indische rijsttafel en we hebben het gehad. Zelfs Mc Donalds!
Voor de rest hebben we veel hoogtepunten uit alle reisgidsen gehad.
Een bedankje nog aan TOPconsultancy zonder wiens expertise deze blog nooit tot stand was gekomen.
Vermoedelijk was dit de laatste blog
Daarom nu een passende laatste foto waarin iedereen afscheid van ons komt nemen.
Helaas!!!!!!! andere computer die niet in staat was om de foto te plaatsen.
Jammer He?
Groeten en het was ons een waar genoegen jullie op deze manier onze vakantie mee te laten beleven.
HBES
Ps. Nog twee dagen vliegen en treinen. Dat redden we wel.
moi
Vandaag de laatste dag Sanur. 5 dagen vakantie, heerlijk hoor. De dag begon weer met een heerlijk ontbijt en daarna zwemmen in zee en in het zwembad. Lekker zonnen tot 11.00 uur waarna we weer zijn wezen snorkelen. Dit keer met veel meer succes. Prachtig koraal en bloedmooie vissen die zo uit "finding Nemo" geplukt waren. Zelfs een slang gespot die net zo van ons schrok als wij van hem.
Aan het eind van de dag is de hele hbes clan fors onder handen genomen door een achttal Balinese vrouwen. De oudste was 63 en de jongste ook. Heerlijk laten masseren. Een uur lang met olie en stevige handen in je vel laten kneden. Super.
Zo aan het eind van de vakantie snappen jullie wel dat we het enorm naar onzen zin hebben gehad.
Samengevat hebben we op 12 verschillende plaatsen geslapen, hebben ons laten vervoeren in treinen, vliegtuigen, boten, openbaar vervoer, fietsen, brommers, fietstaxi's, brommertaxi's, paard en wagen, airco auto's, minibusjes met en zonder airco, bussen, taxi's en olifanten.
Gegeten is er zoal: toast en gebak en alles wat daar tussen zit. Denk aan een Indische rijsttafel en we hebben het gehad. Zelfs Mc Donalds!
Voor de rest hebben we veel hoogtepunten uit alle reisgidsen gehad.
Een bedankje nog aan TOPconsultancy zonder wiens expertise deze blog nooit tot stand was gekomen.
Vermoedelijk was dit de laatste blog
Daarom nu een passende laatste foto waarin iedereen afscheid van ons komt nemen.
Helaas!!!!!!! andere computer die niet in staat was om de foto te plaatsen.
Jammer He?
Groeten en het was ons een waar genoegen jullie op deze manier onze vakantie mee te laten beleven.
HBES
Ps. Nog twee dagen vliegen en treinen. Dat redden we wel.
moi
dinsdag 17 augustus 2010
toch nog een drukke dag
Zo luitjes,
Onverwacht is het toch nog een drukke dag geworden. Aangezien beelden meer vertellen dan woorden kunnen zeggen, hierbij een overzicht van de dag in plaatjes.
Groet'n en tot de volgende keer,
HBES
Onverwacht is het toch nog een drukke dag geworden. Aangezien beelden meer vertellen dan woorden kunnen zeggen, hierbij een overzicht van de dag in plaatjes.
Groet'n en tot de volgende keer,
HBES
maandag 16 augustus 2010
Laatste tour (tje)
Zo luitjes.
Alweer de laatste tour die we voor ons zelf uitgestippeld hebben. Twee hoogtepunten van Bali wat je zeker niet mag missen zijn de Enorme rijstvelden van Jatiluwih. Dat zijn rijstvelden in een soort beschermd nationaal park. Je moet er weliswaar entree voor betalen maar dat houdt in dat ze daar geen nieuwbouw plegen. Geweldig om te zien en al die rijst bij elkaar krijgen we echt niet op. Een beetje door de rijstvelden gelopen en daarna weer in de auto
.
Op naar een niet te missen hoogtepunt nummer twee.
TANAH LOT.
Dat is een tempel die in het water staat en waar je de zon heel mooi onder ziet gaan. Als het niet bewolkt is.
En dan komt de zonsondergang met al zijn spectaculaire kleuren die hevige emoties bij iedereen oproept.
Als je goed inzoomt (hee mam met de pijl op de foto gaan staan en dan met de linker muisknop klikken) zal je opeens een rood puntje zien. Verdorie daar word je toch even stil van he?
Geen orang oetans, geen zilver, geen vissen met het snorkelen en geen zonsondergang, kortom over een dag of drie gaan we maar naar huis!!!
Groet'n en tot de volgende keer.
HBES
Alweer de laatste tour die we voor ons zelf uitgestippeld hebben. Twee hoogtepunten van Bali wat je zeker niet mag missen zijn de Enorme rijstvelden van Jatiluwih. Dat zijn rijstvelden in een soort beschermd nationaal park. Je moet er weliswaar entree voor betalen maar dat houdt in dat ze daar geen nieuwbouw plegen. Geweldig om te zien en al die rijst bij elkaar krijgen we echt niet op. Een beetje door de rijstvelden gelopen en daarna weer in de auto
.
Op naar een niet te missen hoogtepunt nummer twee.
TANAH LOT.
Dat is een tempel die in het water staat en waar je de zon heel mooi onder ziet gaan. Als het niet bewolkt is.
En dan komt de zonsondergang met al zijn spectaculaire kleuren die hevige emoties bij iedereen oproept.
Als je goed inzoomt (hee mam met de pijl op de foto gaan staan en dan met de linker muisknop klikken) zal je opeens een rood puntje zien. Verdorie daar word je toch even stil van he?
Geen orang oetans, geen zilver, geen vissen met het snorkelen en geen zonsondergang, kortom over een dag of drie gaan we maar naar huis!!!
Groet'n en tot de volgende keer.
HBES
zondag 15 augustus 2010
Zeesterren
Zo luitjes,
De hele dag aan het strand en in het zwembad. Lekker hoor. De kreeften zijn inmiddels jaloers op onze kleur rood. Maar dat is niet erg hoor. Voor de rest vermaken we ons met de nodige spielerei in de vorm van jetskien (het dooit hier nogal, weet je) en parasailing. Supergaaf.
Boeken, zowel geschreven als om te luisteren, nintendo's, spelletje kaarten en colonisten zorgen voor de nodige afleiding en ontspanning
. als je goed kijkt zie je E hangen
B drukt!
Genoeg energie opgedaan om morgen weer een tourtje te maken.
Groet'n en tot de volgende keer.
HBES.
(ps: filmpje lukte echt niet.)
De hele dag aan het strand en in het zwembad. Lekker hoor. De kreeften zijn inmiddels jaloers op onze kleur rood. Maar dat is niet erg hoor. Voor de rest vermaken we ons met de nodige spielerei in de vorm van jetskien (het dooit hier nogal, weet je) en parasailing. Supergaaf.
Boeken, zowel geschreven als om te luisteren, nintendo's, spelletje kaarten en colonisten zorgen voor de nodige afleiding en ontspanning
. als je goed kijkt zie je E hangen
Genoeg energie opgedaan om morgen weer een tourtje te maken.
Groet'n en tot de volgende keer.
HBES.
(ps: filmpje lukte echt niet.)
zaterdag 14 augustus 2010
Vakantie
Zo luitjes.
Zoals de titel al aangeeft: Hoera, de vakantie is nu echt begonnen.
Vanmorgen uit Ubud vertrokken voor een ritje van een uur naar Sanur. Daar hadden we via de telefoon (100.000 adressen afgebeld en geinternet) een hotel gereserveerd dus moesten we maar afwachten waar we terecht zouden komen. Vlakbij Sanur doemde een enorm betonnen paleis op die niet zou misstaan in de Bijlmer. We keken elkaar aan en ja hoor....... Daar gingen we dus niet heen.
Waar we wel terecht kwamen was een paleis, genaamd: Peneeda view beach hotel. Nu niet direct gaan googelen maar eerst het verhaal even aflezen.
Mooie familiekamer met gescheiden slaapkamers, badkamer, aparte douche, wc en..... het kan niet op 3 (drie!) zwembaden. (kleintjes hoor?) En dat alles met de zee direct voor de deur.
Vakantie begint nu.
Programma hebben we nog niet maar dat komt nog wel. Het gaat nu om de zon!!!!!!!, zee en de rust.
Groet'n en tot de volgende keer.
HBes.
Zoals de titel al aangeeft: Hoera, de vakantie is nu echt begonnen.
Vanmorgen uit Ubud vertrokken voor een ritje van een uur naar Sanur. Daar hadden we via de telefoon (100.000 adressen afgebeld en geinternet) een hotel gereserveerd dus moesten we maar afwachten waar we terecht zouden komen. Vlakbij Sanur doemde een enorm betonnen paleis op die niet zou misstaan in de Bijlmer. We keken elkaar aan en ja hoor....... Daar gingen we dus niet heen.
Waar we wel terecht kwamen was een paleis, genaamd: Peneeda view beach hotel. Nu niet direct gaan googelen maar eerst het verhaal even aflezen.
Mooie familiekamer met gescheiden slaapkamers, badkamer, aparte douche, wc en..... het kan niet op 3 (drie!) zwembaden. (kleintjes hoor?) En dat alles met de zee direct voor de deur.
Vakantie begint nu.
Programma hebben we nog niet maar dat komt nog wel. Het gaat nu om de zon!!!!!!!, zee en de rust.
Groet'n en tot de volgende keer.
HBes.
vrijdag 13 augustus 2010
Brommertje rijden en Balinees dansen.
Zo luitjes.
Alweer de laatste dag in UBUD. En die moet je nuttig besteden dachten we. Dus...... brommertjes gehuurd, helmpjes op de kop en crossen maar. Door prachtige rijstvelden, schitterende kampongs, vreeselijk druk verkeer en rustige b weggetjes. Kinderen achterop en het was genieten geblazen. Pauze gemaakt midden in een kleine kampong met thee en cakejes. Daarna weer verder en onderwijl stoppen voor foto's en filmpjes.
Thuis gekomen even afkoelen in de pool en H weer op de brommer om nog wat meer te zien. Hoewel we ons hadden ingesmeerd met factor 30 heeft de zon toch kans gezien nog even een handtekening op ons achter te laten. Rooie neuzen dus.
's Avonds, na het eten naar een Balinees dancespektakel geweest in het Kings Palace. Opgevoerd werd een Legongdance. Allemaal verklede mensen en prachtige Balinese dames, mooie kostuums en een verhaal waar je niets van snapt. Geeft niks, het was de moeite waard.
Net op het moment dat de kont zeer begon te doen was het afgelopen. Precies goed dus. Het avondeten was een vluggertje, dus na de voorstelling maar weer naar het restaurant gegaan voor het toetje. Over toetjes gesproken, de bediening keek ietwat verbaasd toen we weer binnenkwamen. Maar gezegd dat we dat altijd zo deden in Nederland.
Straks alvast de rugzak maar weer reisklaar maken en plat.
Groet'n en tot de volgende keer.
HBes
Alweer de laatste dag in UBUD. En die moet je nuttig besteden dachten we. Dus...... brommertjes gehuurd, helmpjes op de kop en crossen maar. Door prachtige rijstvelden, schitterende kampongs, vreeselijk druk verkeer en rustige b weggetjes. Kinderen achterop en het was genieten geblazen. Pauze gemaakt midden in een kleine kampong met thee en cakejes. Daarna weer verder en onderwijl stoppen voor foto's en filmpjes.
Thuis gekomen even afkoelen in de pool en H weer op de brommer om nog wat meer te zien. Hoewel we ons hadden ingesmeerd met factor 30 heeft de zon toch kans gezien nog even een handtekening op ons achter te laten. Rooie neuzen dus.
's Avonds, na het eten naar een Balinees dancespektakel geweest in het Kings Palace. Opgevoerd werd een Legongdance. Allemaal verklede mensen en prachtige Balinese dames, mooie kostuums en een verhaal waar je niets van snapt. Geeft niks, het was de moeite waard.
Net op het moment dat de kont zeer begon te doen was het afgelopen. Precies goed dus. Het avondeten was een vluggertje, dus na de voorstelling maar weer naar het restaurant gegaan voor het toetje. Over toetjes gesproken, de bediening keek ietwat verbaasd toen we weer binnenkwamen. Maar gezegd dat we dat altijd zo deden in Nederland.
Groet'n en tot de volgende keer.
HBes
donderdag 12 augustus 2010
Raften!!!!!!!
Zo luitjes...
Vandaag om half 9 opgestaan en toen ontbeten. Tosti's met kaas of toast met gebakken ei. Vroeg ontbeten want we zouden om kwart voor tien opgehaald worden door een mini-busje die ons naar het startpunt van de ayung rivier zou brengen. Die kwam natuurlijk drie kwartier te laat!! Op de Ayung rivier gingen we raften. Voor de mensen die niet weten wat "raften" is :) Dat is varen in een rubber-opblaas-bootje op een rivier met erg sterke stroming en met grote rotsen waardoor en veel golven zijn. Erg leuk. We hebben 11.4 km op de Ayung rivier geraft. Om te voorkomen dat je verzuipt (jaaaaa, zo sterk is de stroming ja!!!) moest je allerlei veiligheidskleding aan, zoals een zwemvest en een helm. Maar op sommige stukken van de rivier is de stroming niet zo sterk dus moet je peddelen om vooruit te komen. Dus een peddel is ook handig.
Om het peddelen gelijk te houden gingen we tellen: Satu (1), dua (2), satu, dua, satu, dua, satu, dua, satu, dua, satu, dua, STOP!! (<)
Rond 1 uur stonden we weer op het droge. Bij aankomst kreeg je een (warme) handdoek en bij de prijs van het raften in kon je ook eten (lopend buffet). Lekkeeeeeer!!
Na het eten weer op weg naar het hotel. Om half 3 kwamen we daar aan. E. + S. meteen zwemmen, want de bikini's waren toch al kletsnat. H. ging er ook in, in z'n prachtig mooie SpongeBob zwembroek!
Hier is een foto (die 1 of andere kerel gemaakt heeft langs de kant van de rivier) van ons 4-en + piloot/chauffeur/kapitein in het rubberen-opblaas-bootje.
zo maar een leuk plaatje.
Voor de rest van de dag het gebruikelijke patroon. Zie daarvoor de vorige blogs en vul zelf maar in.
Groet'n en tot de volgende keer,
hbES.
Vandaag om half 9 opgestaan en toen ontbeten. Tosti's met kaas of toast met gebakken ei. Vroeg ontbeten want we zouden om kwart voor tien opgehaald worden door een mini-busje die ons naar het startpunt van de ayung rivier zou brengen. Die kwam natuurlijk drie kwartier te laat!! Op de Ayung rivier gingen we raften. Voor de mensen die niet weten wat "raften" is :) Dat is varen in een rubber-opblaas-bootje op een rivier met erg sterke stroming en met grote rotsen waardoor en veel golven zijn. Erg leuk. We hebben 11.4 km op de Ayung rivier geraft. Om te voorkomen dat je verzuipt (jaaaaa, zo sterk is de stroming ja!!!) moest je allerlei veiligheidskleding aan, zoals een zwemvest en een helm. Maar op sommige stukken van de rivier is de stroming niet zo sterk dus moet je peddelen om vooruit te komen. Dus een peddel is ook handig.
Om het peddelen gelijk te houden gingen we tellen: Satu (1), dua (2), satu, dua, satu, dua, satu, dua, satu, dua, satu, dua, STOP!! (<)
Rond 1 uur stonden we weer op het droge. Bij aankomst kreeg je een (warme) handdoek en bij de prijs van het raften in kon je ook eten (lopend buffet). Lekkeeeeeer!!
Na het eten weer op weg naar het hotel. Om half 3 kwamen we daar aan. E. + S. meteen zwemmen, want de bikini's waren toch al kletsnat. H. ging er ook in, in z'n prachtig mooie SpongeBob zwembroek!
Hier is een foto (die 1 of andere kerel gemaakt heeft langs de kant van de rivier) van ons 4-en + piloot/chauffeur/kapitein in het rubberen-opblaas-bootje.
Voor de rest van de dag het gebruikelijke patroon. Zie daarvoor de vorige blogs en vul zelf maar in.
Groet'n en tot de volgende keer,
hbES.
woensdag 11 augustus 2010
Ubud
Moi-eem luitjes!!
Om half 10 wakker en ontbeten. Heerlijk ontbijt. Pannekoeken, eieren, fruit, koffie, thee, toast en juices.
Om kwart voor 12 kwam de taxi, en met die taxi werden we rechtstreeks naar het hotel in Ubud gebracht. Ubud Terrace Bungalows, zo heet het hotel. Daar kwamen we om half 1 aan. Het hotel staat aan de Monkey Forest Road, waar langs de kant van de weg een soort park is waar allemaal apen rondlopen.
Aangekomen in het hotel, gingen we eerst de kamers bekijken. Prachtige kamers (met airco en geen arko!!!)
In-checken en in het zwembad gedoken. Daarna gingen we eten in het restaurantje bij het hotel. Na het eten even een rondje gelopen en naar de apen toe gegaan in het Monkey Forest Park.
Groet'n en tot de volgende keer maar weer.
hbES
PS. Dag vriendjes en vriendinnetjes.
Om half 10 wakker en ontbeten. Heerlijk ontbijt. Pannekoeken, eieren, fruit, koffie, thee, toast en juices.
Om kwart voor 12 kwam de taxi, en met die taxi werden we rechtstreeks naar het hotel in Ubud gebracht. Ubud Terrace Bungalows, zo heet het hotel. Daar kwamen we om half 1 aan. Het hotel staat aan de Monkey Forest Road, waar langs de kant van de weg een soort park is waar allemaal apen rondlopen.
Aangekomen in het hotel, gingen we eerst de kamers bekijken. Prachtige kamers (met airco en geen arko!!!)
In-checken en in het zwembad gedoken. Daarna gingen we eten in het restaurantje bij het hotel. Na het eten even een rondje gelopen en naar de apen toe gegaan in het Monkey Forest Park.
Groet'n en tot de volgende keer maar weer.
hbES
PS. Dag vriendjes en vriendinnetjes.
reis Bromo
Zo luitjes,
Om 8.30 vertrokken we met een mini-bus richting Malang/Probolinggo. We dachten dat we een airco busje hadden, maar dat werd arko. Om 21.00 uur kwamen we aan in een plaatsje waar we gingen overnachten.Om 3.00 uur (!!!!) werden we gewekt en om 3.30 uur vertrokken we met een Jeep richting de Bromo. We hebben nog nooit zo'n lange file Jeeps gezien.We hadden uitzicht vanaf een andere berg warvan we niet zo snel op de naam kunnen komen. Er zaten een heleboel aaaa's in en het begon met een P. We stonden daar met minstens duizend andere mensen die allemaal een blauw schermpje in de handen hadden. Dat gaf zoveel licht dat je de zon amper kon zien opkomen. Nee hoor, 't was prachtig. Daar vandaan, nadat de zon goed te zien was, snel weer in de jeep en hupsakee naar de Bromo zelf. Die, met al zijn traptreden beklommen en in de krater gekeken. Hij stoomde wel maar spuwde niet. Berg op en berg af werden we constant ondersteboven gelopen door stinkende paardjes die luie toeristen aan het vervoeren waren. De stok en de zweep werden niet geschuwd om de grootst mogelijke dikkerds naar boven te zeulen.
Met de jeep weer terug naar het hotel. Daar een licht ontbijt genoten om vervolgens met een overvolle minibus (zonder AC) nar Probolinggo te rijden. Daar tot 13.45 uur gewacht tot de big bus kwam die ons naar Denpassar (Bali) zou brengen.
Een inmense reis die duurde tot 23.30 uur. Gesloopt als we waren stortten we oververmoeid in een taxi die ons naar een reeds gereserveerd hotel bracht.
De klok een uur vooruit gezet (wat gaat de tijd toch snel, he?) en plat. Heb niet meer gemerkt dat we de ogen dicht gedaan hebben.
Groet'n en tot de volgende keer
HBes
Om 8.30 vertrokken we met een mini-bus richting Malang/Probolinggo. We dachten dat we een airco busje hadden, maar dat werd arko. Om 21.00 uur kwamen we aan in een plaatsje waar we gingen overnachten.Om 3.00 uur (!!!!) werden we gewekt en om 3.30 uur vertrokken we met een Jeep richting de Bromo. We hebben nog nooit zo'n lange file Jeeps gezien.We hadden uitzicht vanaf een andere berg warvan we niet zo snel op de naam kunnen komen. Er zaten een heleboel aaaa's in en het begon met een P. We stonden daar met minstens duizend andere mensen die allemaal een blauw schermpje in de handen hadden. Dat gaf zoveel licht dat je de zon amper kon zien opkomen. Nee hoor, 't was prachtig. Daar vandaan, nadat de zon goed te zien was, snel weer in de jeep en hupsakee naar de Bromo zelf. Die, met al zijn traptreden beklommen en in de krater gekeken. Hij stoomde wel maar spuwde niet. Berg op en berg af werden we constant ondersteboven gelopen door stinkende paardjes die luie toeristen aan het vervoeren waren. De stok en de zweep werden niet geschuwd om de grootst mogelijke dikkerds naar boven te zeulen.
Met de jeep weer terug naar het hotel. Daar een licht ontbijt genoten om vervolgens met een overvolle minibus (zonder AC) nar Probolinggo te rijden. Daar tot 13.45 uur gewacht tot de big bus kwam die ons naar Denpassar (Bali) zou brengen.
Een inmense reis die duurde tot 23.30 uur. Gesloopt als we waren stortten we oververmoeid in een taxi die ons naar een reeds gereserveerd hotel bracht.
De klok een uur vooruit gezet (wat gaat de tijd toch snel, he?) en plat. Heb niet meer gemerkt dat we de ogen dicht gedaan hebben.
Groet'n en tot de volgende keer
HBes
zondag 8 augustus 2010
laatste dag Yogjakarta
Zo luitjes,
Het laatste dagje Yogya alweer. Maar wat voor een dag! Om 8 uur werden we opgehaald door een auto met chauffeur. Hupsakee, 1 uurtje rijden en we zijn bij de Borobudur. Moet je gezien hebben zeggen ze, en dat is ook zo. Staat op de werelderfgoedlijst en dat is maar goed ook. Het is de grootste boedhistische tempel ter wereld en staat er keurig bij. Twee tarieven. Een voor de indonesiers en een voor de toeristen. Anderhalf uur rondjes gelopen op de tempel en daarna op zoek naar olifanten. Even rondvragen, verkeerd lopen en ja hoor. Opeens trompetgeschal. Staan we daar oog in oog met 4 Sumatraanse dikhuiden. Even soebatten en ja hoor, onze beide dametjes kregen elk een olifant met privechauffeur. Prachtig gezicht toen ze erop zaten en daarna ging het spul aan de hobbel. Geweldige ervaring die ze niet licht (ha ha ha) zullen vergeten. Wij ook niet. Vervolgens ging de rit naar Menduth waar ze een enorme boedha (3meter hoog) hebben. Staat in een tempel en kun je met offers begroeten. Wierookstaafje in de brand gestoken voor iedereen die wel wat geluk kan gebruiken. Verder maar weer. Naar de Prambanan.
Da's een hindoeistische tempel waar even geen zegen op rustte. In 2006 is een groot gedeelte ondersteboven getuimeld na een aardbeving. Staat inmiddels ook op de werelderfgoedlijst en wordt met behulp van de Unesco weer opgebouwd. Zag er patent uit maar er moet nog wel doorgewerkt worden.
Als laatste naar het "zilverstadje" Kota Gedeh. Hieperdepiep hoera. Het is zondag en ja hoor. Waar heel Indonesie rustig doorwerkt zijn hier alle luiken gesloten en staan we redelijk voor joker met een goed gevulde portemonnaie in de wereld te kijken.
Dan maar weer op huis aan en aan het eind van de middag, vermoeid in het zwembad gesprongen. Lekkerrrrrrr.
Morgen vertrekken we naar de Bromo. Als we de zon hebben zien opkomen, knappen we door naar Bali. Daar komen we laat aan in Denpassar.
Jullie snappen het al. Dat wordt twee dagen niet bloggen.
Woensdag hopen we in Ubud te zitten en gaan er van uit dat we dan wel weer kunnen schrijven.
Groet'n en tot de volgende keer
HBes.
Het laatste dagje Yogya alweer. Maar wat voor een dag! Om 8 uur werden we opgehaald door een auto met chauffeur. Hupsakee, 1 uurtje rijden en we zijn bij de Borobudur. Moet je gezien hebben zeggen ze, en dat is ook zo. Staat op de werelderfgoedlijst en dat is maar goed ook. Het is de grootste boedhistische tempel ter wereld en staat er keurig bij. Twee tarieven. Een voor de indonesiers en een voor de toeristen. Anderhalf uur rondjes gelopen op de tempel en daarna op zoek naar olifanten. Even rondvragen, verkeerd lopen en ja hoor. Opeens trompetgeschal. Staan we daar oog in oog met 4 Sumatraanse dikhuiden. Even soebatten en ja hoor, onze beide dametjes kregen elk een olifant met privechauffeur. Prachtig gezicht toen ze erop zaten en daarna ging het spul aan de hobbel. Geweldige ervaring die ze niet licht (ha ha ha) zullen vergeten. Wij ook niet. Vervolgens ging de rit naar Menduth waar ze een enorme boedha (3meter hoog) hebben. Staat in een tempel en kun je met offers begroeten. Wierookstaafje in de brand gestoken voor iedereen die wel wat geluk kan gebruiken. Verder maar weer. Naar de Prambanan.
Da's een hindoeistische tempel waar even geen zegen op rustte. In 2006 is een groot gedeelte ondersteboven getuimeld na een aardbeving. Staat inmiddels ook op de werelderfgoedlijst en wordt met behulp van de Unesco weer opgebouwd. Zag er patent uit maar er moet nog wel doorgewerkt worden.
Als laatste naar het "zilverstadje" Kota Gedeh. Hieperdepiep hoera. Het is zondag en ja hoor. Waar heel Indonesie rustig doorwerkt zijn hier alle luiken gesloten en staan we redelijk voor joker met een goed gevulde portemonnaie in de wereld te kijken.
Dan maar weer op huis aan en aan het eind van de middag, vermoeid in het zwembad gesprongen. Lekkerrrrrrr.
Morgen vertrekken we naar de Bromo. Als we de zon hebben zien opkomen, knappen we door naar Bali. Daar komen we laat aan in Denpassar.
Jullie snappen het al. Dat wordt twee dagen niet bloggen.
Woensdag hopen we in Ubud te zitten en gaan er van uit dat we dan wel weer kunnen schrijven.
Groet'n en tot de volgende keer
HBes.
zaterdag 7 augustus 2010
Kraton
Haaaai luitjes
Vandaag om 9 uur ontbeten. Je kon kiezen uit rijst met kip en spul waar van ik niet weet wat het is, en toast.
Daarna zijn we naar Kraton gelopen. Dat is het paleis van de sultan.Je kon er veel zien zoals gamelan (muziek door op potten en pannen te rammen), wayangpoppenkast (achter een wit doek) en aangeklede poppen met de uniformen van de sultan z'n prive leger.
Weer terug in het hotel gingen we meteen zwemmen.
Aan het eind van de middag gingen we in het centrum van Yogyakarta shoppen bij kraampjes langs de kant van de weg. E + S armbandjes gekocht en een wayangpop.
Nog even in een groot winkelcentrum gekeken en heeft B een bikini gekocht!!! Nog mooi ook ;-)
's avonds gegeten in restaurant/hotel Bladok waar we anders zouden overnachten, maar die was al vol. Heerlijk gegeten.
Helaas kunnen we geen foto bijvoegen, oude computer...jammer :-(
Groet'n.........tot de volgende keer maar weer :-)
hbES
Vandaag om 9 uur ontbeten. Je kon kiezen uit rijst met kip en spul waar van ik niet weet wat het is, en toast.
Daarna zijn we naar Kraton gelopen. Dat is het paleis van de sultan.Je kon er veel zien zoals gamelan (muziek door op potten en pannen te rammen), wayangpoppenkast (achter een wit doek) en aangeklede poppen met de uniformen van de sultan z'n prive leger.
Weer terug in het hotel gingen we meteen zwemmen.
Aan het eind van de middag gingen we in het centrum van Yogyakarta shoppen bij kraampjes langs de kant van de weg. E + S armbandjes gekocht en een wayangpop.
Nog even in een groot winkelcentrum gekeken en heeft B een bikini gekocht!!! Nog mooi ook ;-)
's avonds gegeten in restaurant/hotel Bladok waar we anders zouden overnachten, maar die was al vol. Heerlijk gegeten.
Helaas kunnen we geen foto bijvoegen, oude computer...jammer :-(
Groet'n.........tot de volgende keer maar weer :-)
hbES
vrijdag 6 augustus 2010
Jogjakarta
Haaaaaay lezers!!
Zijn vanochtend om 10 uur vertrokken uit Pangandaran. Het zou een uurtje rijden zijn met de auto naar het station, maar dat werd 1 uur en 3 kwartier. Slechte weg... veel hobbels en bobbels.
De trein zou om 12.07 uur vertrekken maar de trein had een uur vertraging.
Om half 6 kwamen we aan op het station in Jogjakarta. Met een auto zijn we naar hotel Permata gebracht. Super luxe en mooi hotel met een zwembad!! :-)
Tassen uit gepakt, en meteen naar McDonald's toe gerend!!!:-) (gegeten: allemaal een BigMac, met drinken en frietjes, jammie!!)
Met overvolle buiken naar de kamer toe gerold, meteen de zwemkleding aangetrokken en het zwembad ingedoken...
"KOUD!!!"
Straks nog even een rondje jalan-jalan (lopen) door Jogja en daarna tidur (slapen).
Groet'n en doeeeeeeeeeeeeeeeeiiiii en oja, tot de volgende keer!!
hbES
Zijn vanochtend om 10 uur vertrokken uit Pangandaran. Het zou een uurtje rijden zijn met de auto naar het station, maar dat werd 1 uur en 3 kwartier. Slechte weg... veel hobbels en bobbels.
De trein zou om 12.07 uur vertrekken maar de trein had een uur vertraging.
Om half 6 kwamen we aan op het station in Jogjakarta. Met een auto zijn we naar hotel Permata gebracht. Super luxe en mooi hotel met een zwembad!! :-)
Tassen uit gepakt, en meteen naar McDonald's toe gerend!!!:-) (gegeten: allemaal een BigMac, met drinken en frietjes, jammie!!)
Met overvolle buiken naar de kamer toe gerold, meteen de zwemkleding aangetrokken en het zwembad ingedoken...
"KOUD!!!"
Straks nog even een rondje jalan-jalan (lopen) door Jogja en daarna tidur (slapen).
Groet'n en doeeeeeeeeeeeeeeeeiiiii en oja, tot de volgende keer!!
hbES
donderdag 5 augustus 2010
laatste dag Pangandaran.
Zo luitjes.
Een redelijk vroeg blog deze keer want we krijgen het druk na het diner. Vanmorgen om ongveer 07.00 uur eruit. We waren wakker en het hoosde. Hujan Lagi of te wel: het regnt verd.........e. Dat deed het 's nachts ook wel maar toen hadden we er geen last van.
Ontbeten en kaartjes op de post gedaan. Daarna maar weer kolonisten in afwachting van een rust moment van Pluvius. Die kwam na de lunch zodat de zwemkleding werd aangetrokken en op naar het strand. Daar een kapal laut (boot) gehuurd en naar de overkant van het schiereiland gevaren. Op de heenreis zagen we allemaal bootjes liggen dus we dachten dat het er wel druk zou zijn. Niet dus. Het waren vissers die hier zo'n 9 dagen op zee naar grote garnalen (udang) lagen te vissen. Eten en slapen op de boot.
Nadat we voorzien waren van (van boven naar beneden) duikbril en snorkel;, zwemvest, en zwemvliezen hupsakee, te water. We waren dus de enigen. En dat was niet zo raar want de zee ging zo te keer dat je zo weer het strand opgesmakt werd. Keihard werken om in zee te komen en toen je er eenmaal was, was er niets te zien. Wel vreeeeeselijk hard zwemmen om niet af te drijven en in ieder geval op dezelfde plek te blijven.
Na een minuut of twintig gaf S een kreet en schreeuwde:"Bloed". Bleek dat ze haar voet had opengehaald aan het koraal. Eruit dus.
E. en H. gingen nog even door maar een grote golf maakte er ook voor ons een einde aan. Bats, daar lagen we op het strand met van boven naar beneden: zwemvliezen, snorkel, bril en zwemvest. Die zat gelukkig met verscheidene touwtjes aan ons vast.
S. kreeg een medische behandeling met een bolletje die uit de boom werd geplukt en leeg geknepen werd op haar bloedende voet Het bloeden hield direct op en het prikte een beetje. Snee viel mee. 4 cm lang en 2 mm diep. (voet kan blijven zitten).
Straks ons laatste avondmaal in Pandangaran en morgen naar Yogyakarta. Bus en trein geregeld.
Groet'n en tot de volgende keer.
HBES
Een redelijk vroeg blog deze keer want we krijgen het druk na het diner. Vanmorgen om ongveer 07.00 uur eruit. We waren wakker en het hoosde. Hujan Lagi of te wel: het regnt verd.........e. Dat deed het 's nachts ook wel maar toen hadden we er geen last van.
Ontbeten en kaartjes op de post gedaan. Daarna maar weer kolonisten in afwachting van een rust moment van Pluvius. Die kwam na de lunch zodat de zwemkleding werd aangetrokken en op naar het strand. Daar een kapal laut (boot) gehuurd en naar de overkant van het schiereiland gevaren. Op de heenreis zagen we allemaal bootjes liggen dus we dachten dat het er wel druk zou zijn. Niet dus. Het waren vissers die hier zo'n 9 dagen op zee naar grote garnalen (udang) lagen te vissen. Eten en slapen op de boot.
Nadat we voorzien waren van (van boven naar beneden) duikbril en snorkel;, zwemvest, en zwemvliezen hupsakee, te water. We waren dus de enigen. En dat was niet zo raar want de zee ging zo te keer dat je zo weer het strand opgesmakt werd. Keihard werken om in zee te komen en toen je er eenmaal was, was er niets te zien. Wel vreeeeeselijk hard zwemmen om niet af te drijven en in ieder geval op dezelfde plek te blijven.
Na een minuut of twintig gaf S een kreet en schreeuwde:"Bloed". Bleek dat ze haar voet had opengehaald aan het koraal. Eruit dus.
E. en H. gingen nog even door maar een grote golf maakte er ook voor ons een einde aan. Bats, daar lagen we op het strand met van boven naar beneden: zwemvliezen, snorkel, bril en zwemvest. Die zat gelukkig met verscheidene touwtjes aan ons vast.
S. kreeg een medische behandeling met een bolletje die uit de boom werd geplukt en leeg geknepen werd op haar bloedende voet Het bloeden hield direct op en het prikte een beetje. Snee viel mee. 4 cm lang en 2 mm diep. (voet kan blijven zitten).
Straks ons laatste avondmaal in Pandangaran en morgen naar Yogyakarta. Bus en trein geregeld.
Groet'n en tot de volgende keer.
HBES
woensdag 4 augustus 2010
Rust 2
Weer een lekkere rustdag vandaag. Vannacht opgeschrikt door een donderend onweer en verschrikkelijk veel regen. Moskee niet gehoord. 07.00 uur wake up call en ontbijten. Daarna met een busje drie kwartier rijden naar de Green Canyon. Moet je gezien hebben. Overhangende rotsen en mangrove bomen waaruit al het water viel wat er de afgelopen nacht gevallen was. Daarom dus ook een wilde stroom waarin eigenlijk niet te zwemmen viel. Veel watervalletjes en zelfs een krokodil, maar nu in het wild (geen idee hoe oud). Na een klein uur weer terug en in de auto weer naar het hotel. Beetje zwemmen, wat lunchen en daarna de wilde zee in. Hadden we gisteren al hoge golven, vandaag waren ze zeker 2 en een halve meter hoog. En daar op weer met het body board. Echt superrrrrrrrrr. Beetje eten, spelletjes doen, kolonisten en pesten en vanavond nog wat chillen. We gaan uit. We zitten op de kamer van de dametjes.
Nu even iets technisch. De foto's op het blog zetten beheersen we wel maar daarna zit de hele fotocollectie in de war. Dat wordt nog wat als we thuis zijn. Alle foto's weer op volgorde zoeken. Nou ja, wie dan leeft.......
Groet'n en tot de volgende keer
HBES
Groet'n en tot de volgende keer
HBES
dinsdag 3 augustus 2010
Rust
Zo luitjes.
Deze dag hadden we ingepland als een rustdag. Da's goed gelukt. Eerst lekker uitgeslapen en daarna heerlijk ontbeten. Na het ontbijt zwemkleding gekocht en wat kaartjes voor mensen die niet in het bezit zijn van ons blog of er niet mee weten om te gaan. Bijv.Tante J uit Duitsland . Bijna 100 jaar. Voor de rest van het niet zo schone strand (veel plastic) genoten. Beste golven hebben ze hier, Lekker met een bodyboard erop en over de golven roetsjen. Hoewel er overal borden staan dat je op onze plek niet mag zwemmen (dangerous beach) hebben we dat maar wel gedaan want de golven zijn hier het hoogst.
Morgen doen we de Green Canyon tour.
Zoals je hier boven misschien al ziet: Bikini's en Boerkini's verkopen ze hier niet.
Groet'n en tot de volgende keer.
HBES
Deze dag hadden we ingepland als een rustdag. Da's goed gelukt. Eerst lekker uitgeslapen en daarna heerlijk ontbeten. Na het ontbijt zwemkleding gekocht en wat kaartjes voor mensen die niet in het bezit zijn van ons blog of er niet mee weten om te gaan. Bijv.Tante J uit Duitsland . Bijna 100 jaar. Voor de rest van het niet zo schone strand (veel plastic) genoten. Beste golven hebben ze hier, Lekker met een bodyboard erop en over de golven roetsjen. Hoewel er overal borden staan dat je op onze plek niet mag zwemmen (dangerous beach) hebben we dat maar wel gedaan want de golven zijn hier het hoogst.
Morgen doen we de Green Canyon tour.
Groet'n en tot de volgende keer.
HBES
maandag 2 augustus 2010
Pangandaran
Zo luitjes.
Na een rustige nacht maar weer de rugzakken reisklaar gemaakt. Eerst nog even in een becak (fietstaxi) naar het station voor wat extra informatie over de treinen naar Yogyakarta. Om 12.00 uur in een minibus gestapt en op reis naar Pangandaran. Het duurde een uur voordat we Bandoeng uit waren. Goh wat een stad is dat. Ook trafficjam en we worden zo langzamerhand knettergek van al die kloten brommertjes, die als neefjes om je heen fladderen. Verder ging het over een smalle weg over bergen en langs rijstvelden tot we om drie uur ergens gingen lunchen. Kip met rijst. Om 18.00 uur hadden we er 211 km op zitten en stonden we voor de deur van........... Hotel Sandaan (met de groeten van, en de groeten terug aan Wahid). Mooi hotel, twee prachtige kamers en een lekker zwembad waar de dametjes natuurlijk direct in plonsden. Hierna eten en internetten. Op de foto zul je zien hoe luxe dat is.
Morgen eerst nieuwe zwemkleding kopen omdat de oude vergeten zijn in Jakarta.
Groet"n en tot de volgende keer.
HBES
Na een rustige nacht maar weer de rugzakken reisklaar gemaakt. Eerst nog even in een becak (fietstaxi) naar het station voor wat extra informatie over de treinen naar Yogyakarta. Om 12.00 uur in een minibus gestapt en op reis naar Pangandaran. Het duurde een uur voordat we Bandoeng uit waren. Goh wat een stad is dat. Ook trafficjam en we worden zo langzamerhand knettergek van al die kloten brommertjes, die als neefjes om je heen fladderen. Verder ging het over een smalle weg over bergen en langs rijstvelden tot we om drie uur ergens gingen lunchen. Kip met rijst. Om 18.00 uur hadden we er 211 km op zitten en stonden we voor de deur van........... Hotel Sandaan (met de groeten van, en de groeten terug aan Wahid). Mooi hotel, twee prachtige kamers en een lekker zwembad waar de dametjes natuurlijk direct in plonsden. Hierna eten en internetten. Op de foto zul je zien hoe luxe dat is.
Morgen eerst nieuwe zwemkleding kopen omdat de oude vergeten zijn in Jakarta.
Groet"n en tot de volgende keer.
HBES
zondag 1 augustus 2010
4 koppen thee.
04.30 uur. de mechanische grote bek van allah brult ons weer wakker. Die mag ons best wel eens vergeten. 07.00 uur een wake up call (brul). Wij eruit en aan het ontbijt. Scrambled eggs, toast en jam. Koffie en thee erbij, wie doet je wat. Vandaag een rondtour op het programma in de omgeving van Bandoeng. 3 uur rijden naar de vulkaan KAWAH PUTIH. In de krater geweest waar een groot warm meer was vol met zwavel. De bekende rotte eierenlucht zal waarschijnlijk nooit meer uit onze haren en kleren gaan. Wel mooi overigens.
Vervolgens een theeplantage bezocht. Man wat een thee. En dan te bedenken dat ze alleen maar de jongste blaadjes gebruiken. (komt me bekend voor). Alle blaadjes worden met de hand geplukt. Vandaar dat er waarschijnlijk zoveel Javanen zijn. Daarna nog naar een originele hot spring. Da's een plek waar het hete wter zomaar uit de grond komt borrelen. Je kon er in maar dat hebben we niet gedaan. Het was een spirituele plek en als je er in wilde om gezond te worden en het ziekenhuis niet kunt betalen moet je een offertje brengen. Ons mankeert niks, dus waarom zouden we er dan in gaan. Via Dago Tea house (vergane glorie) weer naar huis.
Morgen gaan we weer verkassen. Met een minibus naar Pangandaran. Lekker een paar dagen uitrusten aan het strand.
Groet'n en tot de volgende keer
HBES
Vervolgens een theeplantage bezocht. Man wat een thee. En dan te bedenken dat ze alleen maar de jongste blaadjes gebruiken. (komt me bekend voor). Alle blaadjes worden met de hand geplukt. Vandaar dat er waarschijnlijk zoveel Javanen zijn. Daarna nog naar een originele hot spring. Da's een plek waar het hete wter zomaar uit de grond komt borrelen. Je kon er in maar dat hebben we niet gedaan. Het was een spirituele plek en als je er in wilde om gezond te worden en het ziekenhuis niet kunt betalen moet je een offertje brengen. Ons mankeert niks, dus waarom zouden we er dan in gaan. Via Dago Tea house (vergane glorie) weer naar huis.
Morgen gaan we weer verkassen. Met een minibus naar Pangandaran. Lekker een paar dagen uitrusten aan het strand.
Groet'n en tot de volgende keer
HBES
Abonneren op:
Posts (Atom)