Laatste dag alweer.

hallo luitjes.

Inderdaad, de laatste dag alweer. Op tijd eruit en ontbijtje met gekookt en gebakken ei. Daarna de gehuurde auto terug gebracht en vervolgens weer per pedes apostelorum terug naar ons appartement. Onderweg nog eem een bosje bloemen gekocht voor de bijzonder vriendelijke dames van de receptie. Met een breeeeeede Surinaamse lach ontvangen.
Daarna de stad in om souvenirs te kopen. Onderweg ook nog eem een schaafijs ( maracuja/ananas en een ananas) gescoord. Zo lekkerrrr man.
Via de markt vol met vis, groente en fruit weer terug. Natuurlijk moest er nog even gezwommen worden en zowaar, we kregen ook nog een beste bui op de kop.
Bij wijze van spreken dan, want we zaten natuurlijk op de veranda. Ik bedoel maar, die staat er natuurlijk niet voor de flauwe kul, en wij zijn gekke Gerrit niet.
De avondmaaltijd werd gebruikt bij restaurant De Gadri aan de Zeelandiaweg. Waren we op maandag ook geweest en luitjes..... Dit is met recht hét lekkerste restaurant van Suriname en de rest van de wereld.
Vanavond hadden we rijst met pom en kip, en bami met rund. Onmiddellijk duidelijk voor wie wat was natuurlijk. Wijntje en parbootje maakte het feest compleet.
Boterzacht rundvlees met een heerlijke gembersmaak en de pom was zo smaakvol dat één engeltje bij lange na niet genoeg was. Daar heb je wel de hele hemel voor nodig.
Tot slot de laatste caiparinha bij "zus en zo". Braziliaanse cocktail.
En zoals je op de foto ziet, geen probleem met een half vol of leeg glas. We hebben de glazen tot op de laatste druppel leeg gezogen. Net zoals we dat gedaan hebben met onze vakantie hier. Helemaal tot op het laatst genoten van alle aardige mensen, het lekkere eten en het mooie weer.

Het was weer ABI PRISIRI.

Frans guyana

Hallo luitjes.
Gisteren een beetje rare dag. We waren verstoken van wifi. En da's best lastig. Want zo waren wij niet op de hoogte van de rest van de wereld, maar beroerder was, dat de rest van de wereld ook verstoken was van ons. Niet dat we zoveel te melden hadden van gisteren maar wat wel eem een dingetje was: het hele bankwezen lag internationaal gezien op de kont. Dat hield in dat een ieder, die niet in het bezit was van een surinaamse bankrekening, geen geld kon krijgen. En dan zie je pas hoeveel Nederlanders met rooie koppen er met een oranje dan wel groen/gele pas helemaal hoteldebotel door Paramaribo crossen. Te voet, per fiets, taxi of huurauto. En nergens geld uit de muur natuurlijk.
Wij waren ook danig onthand omdat wij voor vandaag een aurootje wilden huren.
Maar aan het eind komt alles goed: geen geld maar heerlijk gegeten bij De Gadrie, achter fort Zeelandia.
Vandaag dus op stap om een auto te huren. Eerst langs een geldautomaat maar die gaf nog steeds geen sjoege. Stttt......nu hadden we gehoord dat er een automaat het nog scheen te doen en dat was vlakbij het autoverhuurbedrijf. En ja hoor.....die deed het. Zo!n beetje helemaal vacuum getrokken en wij een auto snappen.
Een Toyota. Mooie machine, en een tomtom, nou ja Garmin. Eem wennen aan het links rijden maar dat viel wel mee. Lastiger was dat de ringtingaanwijzerhandel rechts zat en de ruitenwisserhandel links. Je voelt hem al. Elke keer als we af moesten slaan ging de ruitenwisser. Heel wat surinamers gaan vanavond naar bed met het idee of ze wat gemist hebben bij hun rijles. Want wij, met ons stalen gezicht, deden of dat in Nederland heel gewoon was.
Een prachtige rit over de Oost-West verbinding bracht ons in twee uur naar Albina. Het uiterste westelijke puntje van Suriname.
Plassen jonguh bij aankomst. En waar doe je dat dan? Precies op het politiebureau welke is geopend door de hoofdcommissaris Welten. Wel tegen betaling natuurlijk, dat plassen dan.
Daarna waren er proppers bezig je een korjaal in te lullen. Niet gek laten maken en gewoon op een boot afstappen. Even de prijs vragen en huppekee, erin.
In 10 minuten de brede Marowijnerivier over gestoken en op Frans Guyana je onmiddelijk thuis voelen. Er lag namelijk een beul van een zeeschip uit Groningen.
20 minuten rond gesjokt, tot de conclusie gekomen dat het echt Frankrijk is, dus geen visum en daarna weer terug. Met dezelfde piloot/kapitein.
We hadden niet zoveel tijd want wel wilden via een onverharde binnenweg naar Jodensavanne.
De onverharde weg vonden we wel, maar na 20kilometer hotsen en botsen, gaf de Garmin niks meer aan (we waren bijna in Langetabbetje) en durfden wij niet verder omdat de weg steeds onherbergzamer werd en eigenlijk alleen nog maar geschikt was voor een parijs-dakar auto.
Dus dezelfde weg weer terug en daarna door naar Paramaribo en de parbo.
Onderweg nog een klein stukje historie gespot in de vom van een restant Bilitonfabriek.
In Paramaribo gegeten bij chi min. Moet je geweest zijn. Beste chinees van de heeeeele wereld en Paramaribo.
Was ook zo, probeer zelf maar eens.
Nu bloggen in de wetenschap dat AJAX reaal madrid  heeft gekleineerd.
Dat met de foto's gaat nog steed niet lekker. Dus staan die er maar weer onder.

Groet'n
HB

Nabrander

op de foto's staat ook nog een brulaap. Is dat lachen :)

Brokopondomeer

hallo luitjes.

Vanmorgen werden we om acht uur opgehaald vanaf ons appartement. Onze gids van de dag, Roger, is een architect die in het weekend met toeristen op stap gaat. Een zeer trotse Surinamer die ons van alles geleerd heeft. En met recht mag hij trots zijn op zijn Suriname. Wat een land en wat een aardige mensen.
Maar eerst nog even dit: voor deze trip hadden we waterschoenen nodig en daarvoor waren we gisteren de hele dag Paramaribo doorgefietst.
Onze gids vertelde ons dat we nog 4 andere mensen op zouden pikken en waar komen we terecht? Precies twee huizen vanaf het roze huis waar E heeft verbleven. Vier studentes opgepikt waarvan we er drie gisteravond in Zus en Zo hadden gezien. Toeval bestaat toch!
Zij gingen niet naar Brokopondo maar ziplinen in Berg en Dal. (Komen we daar toch nog terecht). En nu het bijzondere: de laatste 500 meter daar heen is bijzonder bochtig met slecht zicht. Dus bij elke bocht staat een verkeersbord met de tekst: " blow the horn" . Weten we ook weer waar dat lied vandaan komt.
Daarna  reden wij door tot aan de enorme stuwdam. Gemaakt voor de bauxietwinning en het aluminiumsmelten wat een hoop stroom vreet. Daartoe is een stuk land onder gelopen ter grootte van de provincie Utrecht met alle 27 dorpen die er stonden. Het bizarre is dat over de hele oppervlakte van het meer overal eilandjes te vinden zijn. Dit zijn eigenlijk de bergtoppen van voorheen. En overal steken de boomtoppen nog boven het water uit.
Na de dam zijn we door gereden naar Stoneiland. Daar hebben we de lunch gebruikt bestaande uit een enorme bak bami, kip, groente en diverse sausen (van pinda tot zeer scherpe rode)
Na de lunch in een korjaal gestapt en bootje varen tussen de boomtoppen door. Prachtig en bizar tegelijk. Af en toe over een boomtop heen die met de bovenkant net onder water stond.
Na een uurtje varen weer behouden aan land geklommen. Dat gaat zeer simpel. Met een bloedgang het strand op varen en zodoende met droge voeten de vaste wal op.
Waterschoentjes niet nodig gehad. Niet gebruikt, in de aanbieding!
De terugreis voerde ons weer door Béherg en Dal, precies....met hoohoorn geschal. Dames opgepikt en weer terug naar huis waarbij we natuurlijk even stil hebben gestaan bij de transmigratiedorpjes van de 27 onderwatergezette dorpjes.
Al met al een prachtige dag met een heleboel informatie die echter te ver voert om dit door middel van het blog te delen.

Zeeschildpadden

Hallo luitjes.
Gisteren een relaxte dag gehad omdat we op tour zouden gaan. De bedoeling is dat we de zeeschildpadden gaan bekijken die op het strand hun eieren komen leggen. Aangezien dit in de nacht gebeurd vertrokken we om half 5 (16.30) bij Zus en Zo. Gereden werd met een busje naar het uiterste puntje van paramaribo, Leonsberg, om daarna nog een dik uur te varen naar Braamspunt. We hadden twee gidsen die zeer bezorgd waren om de natuur in Suriname. Onderweg werden we gewezen op een fregatvogel, witte reiger en rode ibis, blauwe reigers, en pelikanen.
Gekeken werd naar een zonsondergang, die net als over de rest van de wereld prachtig verdween achter de wolken.
Daarna roti eten in de boot en vervolgens een dik half uur over het strand lopen om daar te wachten totdat er een schildpad gespot werd.
Op een gegeven ogenblik kregen we het sein dat er inmiddels een aan land gekomen was. Diepe sporen in het zand, het leek wel of er een tractor gereden had, hoefde je maar te volgen om het schouwspel te zien. Indrukwekkende gebeurtenis..... Een schildpad van ongeveer een meter lang legde daar zo,n zeventig eieren in een groot zelf gemaakt gat. Daar deed ze ongeveer een half uur over. Daarna schoof ze er zand over waar ze ook ongeveer drie kwartier over deed.
En daarna weer terug naar zee.
Omdat we hier geen wit licht mochten gebruiken maar wel rood zie je dus rode foto's
Oh ja... Over drie maanden komen de eieren uit en gaan de kleintjes op eigen gevoel weer terug naar zee. De warmte van het strand bepaald het geslacht van de borelingen.

Plaatjes bij het vorige blog

Nou luitjes weg gaan het even proberen hoor....

Deze groene is een mede tuin bewoner

Dit is de hangmattenwinkel in Suriname

Moesten even een bestellinkje afhalen:)  

Soato soep met kip

Zoek hier maar eens een uit

Ochtendgymnastiek

Fietsen door Paramaribo

Zo luitjes.

Zoals beloofd, vandaag op de fiets. Met de hoed op. Omdat er volgende week zaterdag een halve marathon van Haren gelopen moet worden, is een onderzoek naar een trainingsparcours gedaan. Volgens het internet zou er naast de Paramaribo Zoo een cultuurtuin zijn waar een trimparcours zou zijn. Dat was dus ons eerste doel. Drie kwartier fietsen over verschrikkelijk drukke wegen met veel kuilen en hobbels. Als ze nou die hobbels in de kuilen doen heb je een egale weg. Maar....lekker weer en ook hier tegenwind. Bij de cultuurtuin aangekomen bleek dat niet echt geschikt.
Dus door naar de wijk Blauwgrond. Dat is de Javaanse wijk die overbekend is om zijn Javaanse warungs waar je de meest heerlijke gerechten kunt afhalen.
Een soato soep met kip gegeten en twee grote bami meenemen voor thuis. Ook met kip.
Die soep was lekker jonguh!!!
Daarna weer terug naar huis. Al met al een hele dag op de fiets gezeten met hier en daar een rustpuntje.
Oh ja,  het hardlopen wordt getraind in een sportschool. Dat gaat morgen gebeuren. En dan gaan we 's nachts op pad om de zeeschildpadden hun ding te zien doen.
Morgen ga ik kijken hoe ik foto's mee kan sturen. Dat is nog eem een dingetje.

Welterusten allemaal
HB.