Twee panoramaroutes en een bergbahn staan op het programma. De eerste route brengt ons naar:
Het "Dreiländereck" . Jawel.... Hetzelfde drielandenpunt die we vanaf een andere berg gezien hadden maar nu echt.
Met een Bergbahn omhoog tot zo'n 2100m.
Dan nog een klein stukje lopen, half uurtje, en dan ben je d'r.
Met de klok mee gekeken zie je achtereenvolgens....
Slovenië
Oostenrijk (Kärnten)
En
Italië
Boven op de berg zagen we toevallig op een afstandje een paal waarop snachts een rood lampje flikkert. Die kunnen we vanaf onze camping zien. Moeten jullie dus ook zien anders weet je later niet waar we het over hadden.
Verdorie, lampje was nèt uit.
Bovenop kun je prachtige wandelingen naar benden maken van anderhalf tot drie uur. Niet gedaan, want we zaten ja met de wagen.
Daarna door naar de "Goldeck panoramastrasse". Een weg, met stijgingspercentages van 10% en een flinke hoeveelheid haarspeldbochten, van ongeveer 14.5 km lang. Mooi man. In zijn twee omhoog trekt de renaultmotor ons zonder problemen naar de top.
Die er in de winter wat meer met poedersuiker bestrooid zo uit ziet.
Dit was ons uitzicht. Ook niet slecht hoor.
Over poedersuiker gesproken: dit moet je gegeten hebben volgens J.
Maar hij vertelde er niet bij dat zukse dingen van binnen gloeiend heet zijn. Hebben we het nog wel een keer over. Dan kun je de rest wel raden. Zelfs de slagroom was warm;)
Terug over bijna dezelfde weg weer naar de camping. Maar op een gegeven moment dwars door het bos met een dalingspercentage van 18%.
Thuisgekomen maar eem weer een fietser soldaat gemaakt, gegeten en de avond tegemoet.
Wandelingetje naar het dorp etwas essen und trinken und dan ins bett.
Morgen weer een rustdag....heeft de auto wel verdiend.
Tsjüß
HB.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten