dinsdag 20 juli 2010

Gewend en verwend.

Zo luitjes.

Zoals het eerste deel van de titel al zegt: we zijn inmiddels gewend aan de systemen en het leven hier. Hadden we eerst groooote moeite om de telefoon en het blog aan de gang te krijgen, nu verloopt alles op rolletjes. Vandaar deze keer een uitgebreid verslag van de eerste dagen.
Met de trein naar Schiphol. Een hele coupe voor ons alleen tot aan Schiphol aan toe. Lekker relaxed reizen met het idee dat we op het vliegveld tijd genoeg zouden hebben. Hoe anders kan het gaan. Nadat de trein op Schiphol tot stilstand was gekomen begonnen we lekker op ons gemak de rugzakken om te doen en de spullen bij elkaar te pakken. Sara zei nog: "De deur gaat wel dicht hoor?"  Maar ja, als je op het knopje drukt gaat ie wel weer open. Dus niet. Daar ging de trein. Verdorie, wat nu. In looppas door de hele trein en voorin de conducteur aangesproken. " Wat doet u hier?" Tsja de deur ging dicht en we kunnen er niet meer uit. Na 45 minuten waren we weer terug op Schiphol. Druk dus. Alles is goed gekomen en in Medan werden we afgehaald door een aircobusje en naar het hotel gebracht.
Daarom staat in de titel ook verwend
Superdeluxe hier. Prachtige plek, heerlijke kamers, mooie omgeving, geweldige bediening en ook het eten is heerlijk.
Dus maar een nacht bijgeboekt.
Ergisteren naar Medan geweest. Uiteraard gebruik gemaakt van het openbaar vervoer. Minibus in en minibus uit. Iedereen vraagt waar je naar toe wil maar als je dan " naar Jakarta" zegt heb je opeens geen vrienden meer. Raar he? Moskee "Meshid Raya" van buiten en van binnen gezien zo ook het paleis van de Sultan. Prachtig hoor. Ijsje gegeten bij mc Donalds, want daar kan het, en daar na weer terug naar het hotel. Heerlijk om alle geuren weer te ruiken. (Ja, ook die van Mc Dolnalds)
Gisteren naar Bukit Lawang gereden om de Orang Oetans te bekijken. Op de heenweg een krokodillenfarm bezocht. Indrukwekkende dieren in soorten en maten. De oudste was 37 jaar (maar dat was hem niet aan te zien, hoor).
De oerang oetans hebben ons waarschijnlijk wel gezien, maar wij hen niet. Zit je daarvoor 4 uur heen en 4 uur terug in de bus. Nou ja, wel een hoop gezien onderweg.
Kinderen hebben het hier geweldig naar hun zin. Geen last van benauwdheid o.i.d. Lekker zwemmen en chillen. Wij ook.
Morgen vertrekken we naar Prapat om de oversteek te maken naar Samosireiland. Transpor geregeld. Hier blijven we ogeveer 3 of 4 dagen. Verder veel listige tips gekregen van  James, de hotelmanager.


Groet'n en tot de volgende keer
Hbes

(ps. het is hier 5 uur later dan bij jullie. Goedemorgen dus)

4 opmerkingen:

  1. Zoooo te lang in de trein blijven zitten ha ha..Om eerlijk te zijn niets voor jullie...te relaxed op de trein gestapt denk ik ;-) Leuk om te lezen dat julie het naar de zin hebben! See you later aligator!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Slim kind die Sara.
    Leuke tripjes gedaan lees ik.
    't Is die alligator niet aan te zien dat hij 37 is...Bij anderen zie je de leeftijd er wel aan af..
    Fijn dat jullie genieten.
    Zie cq lees je.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hallo luitjes, geweldig idee die blog. Kunnen we gewoon met jullie meegenieten. Enorm veel plezier en blijven schrijven, wij lezen wel.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. He luitjes..... Leuk om jullie blog te lezen.. Ga er vooral mee door! Moeilijk hé..met een trein! valt niet mee! hahaha
    Veel plezier daar en we volgen jullie!
    Groetn uit Schildwolde
    Erik/Feikje

    BeantwoordenVerwijderen